Ας κάνουμε μια μίνι ανασκόπηση/αξιολόγηση της πρώτης μέρας μετά τις εκλογές, μιας που είναι ακόμα νωρίς για να μιλήσουμε περί διαπραγμάτευσης, με τη μόνη ίσως νέα και χρήσιμη πληροφορία να είναι η ως τώρα ήπια (από πλευράς τόνων), αλλά σταθερή, στάση των Ευρωπαίων αξιωματούχων απέναντι στον νέο πρωθυπουργό της χώρας. Κατά τα άλλα, περιμένουμε τις πρώτες κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα για να μπούμε σε πιο ουσιαστικές προβλέψεις για το τι μέλλει γενέσθαι. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στις τελευταίες 24 ώρες κι ας δούμε τι κρατάμε από αυτές.
Στιγμιότυπο No.1: Μετά από συνάντηση ωρών (όχι ημερών) Τσίπρας-Καμμένος “τα βρίσκουν” και λαμβάνουν από τον Κάρολο Παπούλια εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Σχόλιο: Ενώ η ταχύτητα με την οποία έγινε η συμφωνία προδίδει τη μεγάλη εγγύτητα μεταξύ των δύο ηγετών, μένει να δούμε αν δύο τόσο ανόμοια κόμματα μπορούν να συνυπάρξουν κάτω από την ίδια κυβερνητική στέγη. Ας μην προδικάζουμε όμως, άλλωστε στην αντιμνημονιακή ρητορεία έχουν υπάρξει κι οι δύο αταλάντευτοι…
Στιγμιότυπο No.2: Ο Αλέξης Τσίπρας αποφασίζει να ορκιστεί πρωθυπουργός με πολιτικό όρκο, ενώ επισκέπτεται τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για να λάβει την ευχή του, η οποία όπως δήλωσε “θα μας χρειαστεί”. Σχόλιο: Ο Αλέξης Τσίπρας υπερασπίζεται τις πεποιθήσεις του και δεν σκοπεύει να ενδώσει σε παραδόσεις ή τις προσδοκίες ανθρώπων με διαφορετικές από τον ίδιο πεποιθήσεις για λόγους επικοινωνιακούς. Παράλληλα, με την επιλογή του να επισκεφθεί τον Αρχιεπίσκοπο, δείχνει πως σέβεται τα πιστεύω ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, αλλά και το δημοκρατικό του δικαίωμα να διαλέξει τι όρκο θέλει να δώσει.
Στιγμιότυπο No.3: Στον αντίποδα της προσπάθειας του νέου πρωθυπουργού να λειτουργήσει ενωτικά μοιάζει να τοποθετείται ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, με την απόφασή του να μην παραστεί στην τελετή παράδοσης στο Μέγαρο Μαξίμου. Σχόλιο: Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα υπάρξει πεδίον δόξης λαμπρόν όσον αφορά την αντιπολίτευση που θα μπορεί κανείς να ασκήσει στη νέα κυβέρνηση, τουλάχιστον αν κρίνουμε από τα δείγματα γραφής που έδωσαν Τσίπρας-Καμμένος προεκλογικά. Αλλά ακριβώς επειδή είναι μια πολύ κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα, ο πολιτικός πολιτισμός είναι παρακαταθήκη με άμεση χρησιμότητα. Είναι κρίμα που για την όποια πικρία (ή την όποια στρατηγική επαναφοράς), ο προηγούμενος πρωθυπουργός μας αποφάσισε να μη σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
