Περί τα 25 εκατομμύρια μεταναστευτικά πουλιά θανατώνονται παράνομα κάθε χρόνο στις χώρες της Μεσογείου, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, με βάση την έκθεση της BirdLife International.
Στη χώρα μας, εκτιμάται ότι κατά μέσο όρο θανατώνονται 704.000 πουλιά κάθε χρόνο, γεγονός που καθιστά την Ελλάδα 6η στη δεκάδα των χωρών με τα υψηλότερα ποσοστά παράνομης θανάτωσης πουλιών και αντιμέτωπη με σοβαρά ζητήματα που άπτονται της δημόσιας υγείας, της προστασίας του περιβάλλοντος, της νομικής λογοδοσίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και των ευθυνών τόσο των αρχών όσο και των τοπικών κοινωνιών.
Η καταπολέμηση της παράνομης θανάτωσης των πουλιών, είτε αυτή γίνεται με όπλα, είτε με παγίδευση με ξόβεργες, δίχτυα, ηχομιμητικές συσκευές, δηλητηριασμένα δολώματα ή άλλους τρόπους τίθεται ως ύψιστη προτεραιότητα από την BirdLife International και τους εταίρους της.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Κωνσταντίνα Ντεμίρη υπεύθυνη περιβαλλοντικής πολιτικής της Ορνιθολογικής Εταιρείας, πέρα από τις περιβαλλοντικές και ηθικές διαστάσεις του θέματος, η παράνομη θανάτωση των πουλιών ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τη διατήρηση των οικοσυστημάτων, τις γεωργικές καλλιέργειες αλλά και τη δημόσια υγεία. Για παράδειγμα, τα πτωματοφάγα αρπακτικά, όπως ο σπάνιος γύπας ασπροπάρης, όπου στη χώρα μας απαντάται πλέον μόνο σε 10 ζεύγη, αποτελούν σημαντικό κρίκο της ισορροπίας της φύσης, συμβάλλοντας καθοριστικά τόσο στη διατήρηση του οικοσυστήματος, όσο και τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.
Σοβαρό πρόβλημα παρατηρείται σε περιοχές όπου απαντώνται λύκοι και αρκούδες, εξαιτίας της δευτερογενούς δηλητηρίασης από φόλες, καθώς συχνό είναι το φαινόμενο της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων για την εξόντωση μεγάλων σαρκοφάγων ζώων. Τα πουλιά άλλωστε αποτελούν δείκτη της υγείας των οικοσυστημάτων, ενώ επιτελούν σημαντικό οικολογικό ρόλο με τα εντομοφάγα πουλιά να αποτελούν τα φυσικά εντομοαπωθητικά της φύσης καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες κουνουπιών και μυγών.
Όπως αναφέρει η κ. Ντεμίρη για την αντιμετώπιση του φαινομένου, απαιτείται αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας, ενώ παράλληλα, ειδικά για τη θήρα απαιτείται ριζική αναθεώρηση του νομικού πλαισίου, καθώς επίσης και της υφιστάμενης σχέσης μεταξύ των κυνηγετικών οργανώσεων και του ελληνικού κράτους.