Οι κανόνες της αγοράς γίνονται όλο και πιο αυστηροί με αποτέλεσμα οι συχνές εισαγωγές προϊόντων να είναι απαραίτητες για την επιβίωση των εγχώριων οικονομιών. Ποιές όμως είναι οι βασικές πηγές εξαγωγής προϊόντων και ποιά χώρα διαθέτει τη μεγαλύτερη ισχύ; Ο χάρτης που παρατίθεται απεικονίζει στην κάθε χώρα τη σημαία της χώρας εκείνης που είναι μεγαλύτερη πηγή εισαγωγών για την πρώτη. Για παράδειγμα , οι Ηνωμένες Πολιτείες προμηθεύονται αγαθά από την Κίνα.
Μάλιστα, η Κίνα αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή εισαγωγών παγκοσμίως, αφού βρίσκεται στην πρώτη θέση για Ρωσία, Αυστραλία, Ινδία, Η.Π.Α, Ν.Αφρική, Σαουδική Αραβία,Καζακστάν,Μαδαγασκάρη,Σουδάν, Βόρεια και Νότια Κορέα.
Όμως εάν είναι έτσι, η Κίνα σε ποιά χώρα απευθύνεται; Βάσει υποθέσεων, θα εισήγαγε τα περισσότερα αγαθά της από τις Η.Π.Α. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες έρχονται τρίτες (8%), ενώ την πρώτη θέση κατέχει η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου (1ο%) και τη δεύτερη η Νότια Κορέα (9.3%).
Φαίνεται, λοιπόν, πως ο ψυχρός πόλεμος μπορεί να έχει λήξει εδώ και περίπου μια 25ετία, αλλά η εχθρική διάθεση παραμένει: η Ρωσία δεν επιλέγει να προμηθευτεί ό,τι έχει ανάγκη από τις Η.Π.Α και τούμπαλιν. Έτσι, αποτέλεσμα αυτής της… κόντρας είναι η Κίνα να βγαίνει διαρκώς και πιο κερδισμένη!
Όσον αφορά στη γηραιά ήπειρο, η γερμανική ηγεμονία είναι ξεκάθαρη αφού η Γερμανία αποτελεί την πρώτη πηγή εισαγωγών για ολόκληρη την Ευρώπη.Φυσικά, κάτι παρεμφερές συμβαίνει και με τη Νότιο Αφρική που προμηθεύει το μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου της. Δημιουργούνται κατ’αυτόν τον τρόπο τα δύο μοναδικά ζεύγη ανταλλαγής αγαθών: Γερμανία-Ολλανδία και Ιαπωνία-Κίνα.
Κι αν με μία πρώτη ματιά φαίνεται πως η Ινδία δεν διαδραματίζει κάποιο σπουδαίο ρόλο, στην πραγματικότητα, προμηθεύει χώρες όπως το Νεπάλ, το Μπουτάν, την Τανζανία, τη Σρι Λάνκα, και κυρίως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη οικονομικών δυνάμεων.