Aftermath

Παραπάνω από 30 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους χθες, στις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες.

 Άνθρωποι ανυποψίαστοι, που πήγαιναν στη δουλειά τους ή ετοιμάζονταν να πετάξουν με το αεροπλάνο. Για τις ζωές αυτές που χάθηκαν, την ευθύνη ανέλαβε το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο έχοντας χάσει σημαντικά εδάφη το τελευταίο 6μηνο, φαίνεται να στρέφεται πια σε μια διαφορετική στρατηγική για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του: ανήμπορο να αντιμετωπίσει στρατιωτικά τις δυνάμεις που επιδιώκουν την εξόντωσή του, επιδίδεται σε μια καμπάνια τρόμου, με στόχο την αύξηση του κόστους, σε ανθρώπους και πολιτικό κεφάλαιο, των εχθρών του. 

Ας μη ξεχνάμε ότι όσο το Ισλαμικό Κράτος διατηρεί εδάφη, όσο μιλάμε για ένα “κράτος”, έχει στη διάθεσή του και τους αναγκαίους πόρους για να χρηματοδοτεί τέτοιες επιχειρήσεις, με πολύ περισσότερη άνεση από όση είχε η Αλ Κάιντα σε προηγούμενες δεκαετίες.

Η Ευρώπη δυστυχώς, λόγω της γεωγραφικής της θέσης είναι το ευκολότερο θύμα και είναι πολύ πιθανό να συνεχίσει να δέχεται τρομοκρατικά χτυπήματα, μέχρι το Ισλαμικό Κράτος να εξοντωθεί ολοσχερώς. Κι όταν λέω ολοσχερώς, δεν αναφέρομαι μόνο στη στρατιωτική του εξόντωση.

Πρέπει παράλληλα κι οι συνθήκες που συνεισέφεραν στην επώασή του στο Ιράκ και τη Συρία να αντιστραφούν, μια ακόμη δυσκολότερη αποστολή με λεπτές ισορροπίες. Το σίγουρο πάντως είναι ότι υποκύπτοντας στις σειρήνες του λαϊκισμού και της ξενοφοβίας -οι οποίες αν σκεφτεί κανείς ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δραστών στα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι το Νοέμβριο ήταν Ευρωπαίοι πολίτες είναι προφανώς αβάσιμες- υπονομεύουμε την προσπάθεια αυτή. Άλλωστε η στρατολόγηση του Ισλαμικού Κράτους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την απογοήτευση, την απόγνωση και την απομόνωση ανθρώπων που σε ένα άλλο περιβάλλον μπορεί να μην είχαν ριζοσπαστικοποιηθεί.

Είμαστε σε πόλεμο και στον πόλεμο αυτό ο εχθρός χτυπάει εκεί όπου μας πονάει περισσότερο. Βασίζεται όμως και στην αφύπνιση των χειρότερων ενστίκτων μας, χρησιμοποιώντας ως σύμμαχο έναν άλλο εχθρό, που ελλοχεύει μέσα στον καθένα μας. Ως Ευρωπαίοι, αυτός είναι ο πρώτος εχθρός που πρέπει να πολεμήσουμε, πριν στραφούμε αποφασιστικά και αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των μισανθρώπων τζιχαντιστών