Το πειρατικό. Η κεφαλιά του Χαριστέα. Ο Ότο Ρεχάγκελ. Ο Τρα(ι)ανός Δέλλας. Ο Καραγκούνης κι ο Γιούρκας. Ο Μπασινάς. Οι πανηγυρισμοί στην Ομόνοια. Το καλοκαίρι του 2004 ήταν εκείνο που καθηλωθήκαμε στις οθόνες για να δούμε μπάλα.

Πέρασαν κιόλας 14 χρόνια από τη βραδιά που η ποδοσφαιρική Ελλάδα έγινε η πιο ευτυχισμένη χώρα στον κόσμο! Από την 4η Ιουλίου του 2004, όταν η Εθνική Ελλάδας ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλί του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στα γήπεδα της Πορτογαλίας και έγραψε Ιστορία.

«Πάμε να το διασκεδάσουμε»

Όπως είχε εξηγήσει ο Γερμανός ηγήτορας της αποστολής στους άνδρες του «εμείς πηγαίνουμε για να ευχαριστηθούμε την εμπειρία, να κάνουμε αυτό που ξέρουμε και αν όλα πάνε καλά, να παρατείνουμε όσο μπορούμε την παραμονή μας».

Παρά την ποδοσφαιρική σοφία του, όμως, ακόμη και ο Ότο Ρεχάγκελ αδυνατούσε να φανταστεί ότι η «κρουαζιέρα» που αρχικά είχε στο μυαλό του θα κατέληγε στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική έκπληξη που συντελέστηκε στον πλανήτη, από καταβολής του ποδοσφαίρου.

Σε μια εποχή που οι μεγάλες, παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις (Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Ολλανδία) θεωρούσαν ότι αρκούσε το ατομικό ταλέντο μερικών, σπουδαίων είναι η αλήθεια μονάδων (Ζιντάν, Ανρί, Ντελ Πιέρο, Όουεν) για να κερδίσουν αγώνες με θεωρητικά υποδεέστερους αντίπαλους, χωρίς να χρειαστεί να ιδρώσουν τη φανέλα, ο Γερμανός τεχνικός απέδειξε το αυτονόητο: ότι το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και πως στην (κοινή) προσπάθεια πρέπει να συμβάλουν ισομερώς και οι 11 παίκτες, δηλαδή ακριβώς αυτό που γινόταν στο δικό του δημιούργημα.

Η πορεία…

Όλα ξεκίνησαν στις 12 Ιουνίου του 2004, η Εθνική Ελλάδας αγωνιζόταν στο πρώτο εκείνο ματς κόντρα στην Πορτογαλία, διοργανώτρια του Euro εκείνης της χρονιάς. Στο 7ο λεπτό ο Γιώργος Καραγκούνης ανοίγει το σκορ και στο 51ο ο Άγγελος Μπασινάς εκτελεί πέναλτι που είχε κερδίσει ο Γιούρκας Σεϊταρόδης. Η Εθνική μετράει δύο τέρματα. Το μοναδικό γκολ της Πορτογαλίας έρχεται από τον 18χρονο τότε κριστιάνο Ρονάλντο και το ταξίδι έχει ξεκινήσει.

Την ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ απάρτιζαν οι: Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Καψής, Φύσσας, Καραγκούνης (46’ Κατσουράνης), Ζαγοράκης, Μπασινάς, Γιαννακόπουλος (68’ Νικολαΐδης), Χαριστέας (74’ Λάκης), Βρύζας.

Αρχηγός της ομάδας ήταν ο Θοδωρής Ζαγοράκης. Ήταν η δεύτερη φορά που η Εθνική αγωνιζόταν σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και όλοι μιλούσαν για τον εξής έναν στόχο: Μία αξιοπρεπή παρουσία.

Στις 16 Ιουνίου η Εθνική αντιμετώπιζε την Ισπανία. Είχε προηγηθεί η ήττα ενός εκ των φαβορί (και πρωταθλητών Ευρώπης του 2004) από την Εθνική κι έτσι οι Ισπανοί μπήκαν στο γήπεδο… ετοιμοπόλεμοι. Το πρώτο γκολ ήρθε από τον Μοριέντες, αλλά στην πορεία ο Τσιάρτας έστειλε την μπάλα από απόσταση 40 μέτρων στον Άγγελο Χαριστέα, ο οποίος ισοφάρισε και έκανε την Ελλάδα το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση.

Το τρίτο ματς πριν την πρόκριση ήταν με την Ρωσία, η οποία προηγήθηκε με 2 γκολ ήδη από το πρώτο 20λεπτο του αγώνα, αλλά στο 43′ ο βρύζας πετυχαίνει το τέρμα που έστειλε την Ελλάδα στο προημιτελικά, απέναντι στην πρωταθλήτρια του 2000, Γαλλία.

Παιχνίδια νοκ-άουτ απέναντι στον γίγαντα Ζιντάν, τον Ανρί, τον Λιζαραζού. Ήρθε ένα κινηματογραφικό γκολ σε μία ασύλληπτη φάση από τον Χαριστέα. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης προσπερνά (και ζαλίζει με την απίστευτη ντρίμπλα του) τον Λιζαραζού, βγάζει σέντρα στον Χαριστέα που με το κεφάλι του κατάφερε να αποκλείσει την Γαλλία και να δώσει φτερά στα πόδια της Εθνικής.

Επόμενο, πολύ κρίσιμο ματς, ορίζεται την 1η Ιουλίου και είναι η αναμέτρηση με την Τσεχία, προερχόμενη από σερί νικών μέχρι εκείνη την στιγμή. Η Τσεχία χάνει απανωτές ευκαιρίες και μέχρι το 90 το ματς έχει κολλήσει σε λευκή ισοπαλία. Λίγο πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης, ο Τσιάρτας εκτελεί κόρνερ και την μπάλα βρίσκει ο Δέλλας, που με κεφαλιά στέλνει την Ελλάδα στον τελικό και κάνει τον Ρεχάγκελ να ουρλιάζει τρέχοντας πάνω-κάτω σε έναν έξαλλο πανηγυρισμό.

Στις 4 Ιουλίου του 2004, η Λισαβόνα, είχε φορέσει τα γιορτινά της για να πανηγυρίσει το τρόπαιο από τους Πορτογάλους. Εξάλλου, οι Έλληνες ήταν ήδη… υπέρ καλυμμένοι από την πορεία ως τον τελικό.

Όμως, για άλλη μια φορά, η Ελλάδα έφερε τα πάνω-κάτω και με το τέρμα του Άγγελου Χαριστέα (57΄) έφτασε στο «λατρεμένο» 1-0 και κάπου εκεί το όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα. Η Εθνική αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, με το κλάμα του 18χρονου Κριστιάνο Ρονάλντο να φανερώνει την απογοήτευση μιας ολόκληρης χώρας.

Μπορεί λοιπόν να πέρασαν 14 χρόνια από τη νύχτα που άλλαξε το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Όμως εκείνη τη βραδιά η Ελλάδα δίδαξε στον κόσμο ένα μάθημα που όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται και πιο επίκαιρο: Στον αθλητισμό δεν υπάρχει… αδύνατο και πέρα από τα χρήματα και τους ακριβούς ποδοσφαιριστές υπάρχει η καρδιά!

Οι πανηγυρισμοί ξεκίνησαν σχεδόν αυτόματα σε όλες τις πλατείες της χώρας, με τα συνθήματα του Euro, που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, να ακούγονται από όλα τα στόματα.

Ήταν αλήθεια!!!

Τι πραγματικά συνέβη όμως στην Πορτογαλία από τις 12 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου 2004;

Εκκινώντας από τη διαπίστωση ότι «σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση», θα πρέπει να αποκλείσουμε εξαρχής την περίπτωση της «θείας εύνοιας», του «άστρου του Ρεχάγκελ», της «συνομωσίας του σύμπαντος», εν τέλει οιασδήποτε μεταφυσικής υπόθεσης, προκειμένου να ερμηνεύσουμε την πορεία της Εθνικής στη διοργάνωση.

Η «Ελλάδα των θαυμάτων» σκαρφάλωσε στο ποδοσφαιρικό Έβερεστ της Ευρώπης με τη δύναμη της ψυχής της, το πάθος, τον οίστρο, το όραμα ποδοσφαιριστών και τεχνικής ηγεσίας.

Ο Ρεχάγκελ δεν διέθετε Ζιντάν και Ραούλ, Φαν Νιστελρόι και Κριστιάνο Ρονάλντο, είχε όμως ποδοσφαιριστές που δέχθηκαν αγόγγυστα να υποτάξουν τις ατομικές ικανότητές τους σε ένα σύνολο, το οποίο ανάγκασε σύμπασα την ποδοσφαιρική υφήλιο να τους χαρακτηρίσει μετά τη νύχτα της 4ης Ιουλίου 2004 ως τον ορισμό της ομάδας.

Διεθνής αναγνώριση

Την κατάκτηση του Euro 2004 από την Εθνική ομάδα υποδέχθηκαν αναλόγως όλα τα μεγάλα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, τα τηλεοπτικά δίκτυα και οι κορυφαίες αθλητικές εφημερίδες της γης. Πηχυαίοι τίτλοι, πρωτόγνωρη έκπληξη και διθυραμβικά σχόλια για το δίκαιον της ελληνικής επικράτησης ήταν στην ημερήσια διάταξη τις ημέρες που ακολούθησαν την 4η Ιουλίου 2004.

REUTER: «Η Ελλάδα άφησε αναίσθητη την Πορτογαλία (…) Η απίστευτη Οδύσσεια του Euro 2004 για την Ελλάδα ολοκληρώθηκε με τη νίκη 1-0 επί των διοργανωτών Πορτογάλων. Οι Έλληνες επέδειξαν εκπληκτική αμυντική ικανότητα και έφτασαν πιο ψηλά απ΄ ό,τι είχαν ονειρευτεί και οι πιο αισιόδοξοι οπαδοί τους»

DPA (γερμανικό πρακτορείο): «Η Ελλάδα σόκαρε την Πορτογαλία και ολόκληρο τον κόσμο. Η ομάδα που παιζόταν 80-1 στο ξεκίνημα της διοργάνωσης δημιούργησε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου, νικώντας 1-0 την Πορτογαλία στον τελικό του Euro 2004»

AFP (γαλλικό πρακτορείο): «Η Ελλάδα υπέταξε και την Πορτογαλία, σε έναν ομηρικό θρίαμβο. Οι Έλληνες έγραψαν την Κυριακή το τελευταίο κεφάλαιο της ομηρικής περιπέτειάς τους, κατακτώντας ενάντια σε όλα τα προγνωστικά τον τίτλο στο Euro 2004»

EFE (ισπανικό πρακτορείο): «Ο βασιλιάς της τακτικής έστεψε την Ελλάδα βασίλισσα της Ευρώπης. Η εθνική ομάδα της Ελλάδας βρίσκεται ανάμεσα στους μύθους του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Με ακόμη μια εντυπωσιακή αμυντική επίδειξη και εκπληκτική αποτελεσματικότητα, νίκησαν την Πορτογαλία»

ANSA (ιταλικό πρακτορείο): «Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ο Χαριστέας τιμώρησε τους Πορτογάλους στο σπίτι τους. Στέρησε από τον Σκολάρι τη δυνατότητα να κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης, μετά από αυτόν του Μουντιάλ με τη Βραζιλία»

BBC: «Η Ελλάδα νίκησε τους διοργανωτές στον τελικό προκαλώντας ένα από τα μεγαλύτερα σοκ στην ιστορία του ποδοσφαίρου»

FOX: «Η Ελλάδα πέτυχε το μεγαλύτερο σοκ στην ιστορία του ποδοσφαίρου με το μοναδικό γκολ του Άγγελου Χαριστέα»

SKY SPORTS: «Η Ελλάδα πήρε το ευρωπαϊκό στέμμα (…) Τα αουτσάιντερ είναι οι νέοι πρωταθλητές Ευρώπης»

CNN: «Η Ελλάδα κέρδισε το Euro 2004. Η κεφαλιά του Χαριστέα οδήγησε την Ελλάδα στο μεγαλύτερο σοκ όλων των εποχών στην ιστορία του ποδοσφαίρου»

CNN TURK: «Η μεγαλύτερη της Ευρώπης στο ποδόσφαιρο είναι η Ελλάδα»

MARCA (Ισπανία): «Πρωταθλήτρια Ευρώπης η Ελλάδα. Η Ελλάδα απέναντι σε όλα τα προγνωστικά στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης»

HURRIYET (Τουρκία): «Το EURO 2004 ξεκίνησε με έκπληξη, τελείωσε με έκπληξη. Η γείτονας Ελλάδα έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης»

EL MUNDO (Ισπανία): «Η Ελλάδα σημείωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της»

L`EQUIPE (Γαλλία): «Grecissima. Η Ελλάδα είναι πραγματικά η πιο δυνατή. Πέρασαν την Πορτογαλία δύο φορές, τη Γαλλία και την Τσεχία, απέκλεισαν και την Ισπανία. Είναι οι βασιλιάδες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και διαφήμισαν με τον καλύτερο τρόπο τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας»

GAZZETTA DELLO SPORT (Ιταλία): «Η Ελλάδα μύθος της Ευρώπης. Η Εθνική του Ρεχάγκελ ανέβηκε στο θρόνο της Ευρώπης τη χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας»

FANATIK (Τουρκία): «Η Ευρώπη υποκλίνεται στην Ελλάδα»

RECORD (Πορτογαλία): «… Και νικητής είναι η Ελλάδα. Η Εθνική μας ηττήθηκε στο Στάδιο του Φωτός. Το γκολ πέτυχε ο Χαριστέας, μετά το πρώτο και μοναδικό κόρνερ της Ελλάδας σε όλον τον αγώνα. Τώρα έφθασε η στιγμή που το πάρτι δίνει τη θέση του στη θλίψη, σε ένα απρόσμενο αποτέλεσμα, όπου πολύ λίγοι θα στοιχημάτιζαν τα χρήματά τους».

A BOLA (Πορτογαλία): «Η ψευδαίσθηση χάθηκε στο τέλος του Euro 2004. Ο Χαριστέας στο 57ο λεπτό ήταν ο σκόρερ του μοναδικού γκολ, που ανέβασε την ελληνική ομάδα στον Όλυμπο των νικητών και γκρέμισε τις προσδοκίες των Πορτογάλων».

Αναλυτικά η αναφορά της UEFA στην ομάδα που πέτυχε τον θρίαμβο στα γήπεδα της Πορτογαλίας:

Τερματοφύλακας:

Αντώνης Νικοπολίδης. Κράτησε και τις τρεις φορές απαραβίαστη την εστία του στα νοκ-άουτ ματς του Euro 2004, θεωρείται ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες που έχει αναδείξει η χώρα του.

Αμυντικοί:

Τραϊανός Δέλλας Ήταν παίκτης-κλειδί για την Ελλάδα, η οποία δέχτηκε μόλις τέσσερα γκολ στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στην Πορτογαλία.

Γιούρκας Σεϊταρίδης Είχε μία πετυχημένη παρουσία στη δεξιά πλευρά, στην πορεία της Ελλάδας προς τη δόξα.

Μιχάλης Κάψης. Το ποδόσφαιρο ήταν στα γονίδιά του καθώς ο πατέρας του Άνθιμος ήταν Έλληνας διεθνής και μέλος του Παναθηναϊκού που έχασε από τον Άγιαξ στον τελικό του Πρωταθλητριών το 1971.

Τάκης Φύσσας. Ήταν το βασικό αριστερό μπακ της Εθνικής Ελλάδας σε όλη την πορεία της μέχρι τον τελικό της Λισσαβώνας.

Μέσοι:

Θοδωρής Ζαγοράκης. Η καρδιά της μεσαίας γραμμής και ο πιο αποτελεσματικός παίκτης της Ελλάδας στον τελικό.

Άγγελος Μπασινάς. Χρησιμοποιήθηκε ως ανασταλτικός μέσος, σκόραρε με πέναλτι στην πρεμιέρα κόντρα στην Πορτογαλία και εκτέλεσε το κόρνερ από το οποίο πέτυχε το γκολ στον τελικό με κεφαλιά ο Χαριστέας.

Κώστας Κατσουράνης. Έπαιξε στο πρώτο από τα 114 ματς του με την Εθνική το 2003 ενώ στα 35 του έγινε και μέλος της Εθνικής ομάδας που έπαιξε για πρώτη φορά στην ιστορία της σε νοκ-άουτ φάση Μουντιάλ.

Στέλιος Γιαννακόπουλος. Η απουσία του Καραγκούνη τον έχρισε βασικό στον τελικό, με την μοίρα να τον… επιβραβεύει για το γκολ που είχε πετύχει 13 περίπου μήνες νωρίτερα στην Ισπανία, στέλνοντας την Ελλάδα στην τελική φάση της διοργάνωσης.

Επιθετικοί:

Άγγελος Χαριστέας. Η μεγαλύτερη στιγμή στη διεθνή καριέρα του, που είχε απολογισμό 88 ματς και 25 γκολ, ήταν το τέρμα του στον τελικό του Euro 2004. Είχε επίσης σκοράρει κόντρα στην Ισπανία στους ομίλους και απέναντι στη Γαλλία στον προημιτελικό.

Ζήσης Βρύζας: Το δικό του τέρμα κόντρα στην Ρωσία, δεν γλύτωσε την Ελλάδα από την ήττα, αλλά ήταν αρκετό για να την οδηγήσει στην επόμενη φάση.

Δημήτρης Παπαδόπουλος: Στα 22 του, ήταν το νεότερο μέλος της Ελλάδας, ενώ προερχόταν από μία εξαιρετική χρονιά με τον Παναθηναϊκό, στην οποία είχε κατακτήσει τόσο το πρωτάθλημα, όσο και το Κύπελλο!

Προπονητής:

Όττο Ρεχάγκελ. Ο συνταξιούχος, πλέον, Ρεχάγκελ, ανέλαβε την τύχη της Ελλάδας το 2001 και μέχρι το 2010 ήταν στο τιμόνι της, ενώ πιο πριν είχε «μεγαλώσει» σαν ομάδα και την Βέρντερ με την οποία κατέκτησε 2 τίτλους.

ΠΗΓΗ In.gr