Η “αυλαία” στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο έπεσε τα ξημερώματα της Δευτέρας με μια εντυπωσιακή τελετή που πραγματοποιήθηκε σε ρυθμούς λάτιν.
Η ολυμπιακή φλόγα έσβησε μετά από 16 ημέρες αγωνιστικής δράσης, συγκινήσεων και ελληνικών επιτυχιών. Οι Βραζιλιάνοι παρέδωσαν τη σκυτάλη στους Ιάπωνες, για τη διοργάνωση των 32ων Ολυμπιακών Αγώνων.
Παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι διοργανωτές , τον δυνατό αέρα και τη διακοπή ρεύματος λίγο πριν την έναρξη σε τομέα του Μαρακανά και στα οικοδομικά τετραγωνικά γύρω από το στάδιο η Τελετή Λήξης άρχισε στην ώρα της.
Η βραδιά ξεκίνησε με μια θεματική ενότητα που περιλαμβάνει ένα συγκρότημα κρουστών και δεκάδες χορευτές ντυμένους τροπικά πουλιά να δημιουργούν εντυπωσιακά σχήματα μέσα στο Μαρακανά.
Οι περίπου 42.000 τυχεροί που κατέβαλαν από 715 έως 3.200 δολάρια για να βρεθούν στις κερκίδες του «Μαρακανά» παρακολούθησαν εντυπωσιακές χορογραφίες που αναπαριστούσαν τροπικά πουλιά, εν γένει την πανίδα και τη χλωρίδα της Βραζιλίας, αλλά και σχηματισμούς των Ολυμπιακών Κύκλων στη θέα των οποίων οι θεατές ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.
Με την εκπληκτική Ρομπέρτα Σα να δίνει ρεσιτάλ χορού και τραγουδιού, ξεκίνησε και η παρέλαση των χωρών που πήραν μέρος με την «χρυσή» επικοντίστρια Κατερίνα Στεφανίδη να μπαίνει πρώτη κρατώντας την ελληνική σημαία.
Ακολούθησαν οι υπόλοιποι σημαιοφόροι όλων των χωρών, ενώ ακολούθησαν οι αποστολές όλων των ομάδων.
Οι Βραζιλιάνοι διοργανωτές καινοτόμησαν τοποθετώντας καθίσματα μέσα στο στάδιο για τους αθλητές όλων των χωρών.
Χορός, γέλια και τραγούδι από όλους σχεδόν τους αθλητές που πήραν μέρος στους Αγώνες και έδειξαν ότι το χάρηκαν με την ψυχή τους και απέδειξαν ότι ο Αθλητισμός είναι γιορτή.
Η απονομή μεταλλίων του Μαραθωνίου ανδρών ήταν η επόμενη στο πρόγραμμα, ως είθισται, και είχε πρωταγωνιστή τον Κενυάτη Ελιούντ Κιπτσόγκ που ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, μέσα στο ιστορικότερο στάδιο της Βραζιλίας.
Ακολούθησε η ανάκρουση του εθνικού ύμνου της Ελλάδας, της χώρας που «γέννησε» τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ αμέσως μετά οι μελωδικές παιδικές φωνές μιας χορωδίας τραγούδησαν τον Ολυμπιακό Ύμνο, σε σύνθεση του Σπύρου Σαμαρά και ποίηση του Κωστή Παλαμά, που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 1896.
Οι τραγουδιστές που συνόδευαν με τους πολλούς και διάφορους ήχους από τη Βραζιλία εναλλάσσονταν διαρκώς στην εξέδρα δίνοντας τον ρυθμό στους χιλιάδες αθλητές και θεατές που κατέκλυσαν το Μαρακανά για να δώσουν ένα πολύχρωμο και χαρούμενο τέλος στους 31ους Ολυμπιακούς.
Όλη η γιορτή να σημειώσουμε ότι πραγματοποιήθηκε υπό βροχή, αλλά η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν φάνηκε να ενοχλείται.
Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στον βραζιλιάνικο χορό «prego» που πρόσφατα χαρακτηρίστηκε ως αντικείμενο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Μετά τα παραδοσιακά τραγούδια και τους χορούς τα πράγματα άλλαξαν ξαφνικά με την ηλεκτρονική μουσική να ξεσηκώνει τα πλήθη .
Aκολούθησε η παράδοση της Ολυμπιακής σημαίας στην επόμενη διοργανώτρια πόλη, το Τόκιο.
Τη σημαία παρέλαβε η πρόσφατα εκλεγμένη κυβερνήτης της πόλης, Γιουρίκο Κοΐκε, παρουσία του πρωθυπουργού της Ιαπωνίας, Σίνζο Αμπε.
Εν τη απουσία του προσωρινού προέδρου της Βραζιλίας, Μισέλ Τεμέρ, καθώς αποφάσισε να μην παρευρεθεί μετά τις αποδοκιμασίες, των οποίων έτυχε κατά την Τελετή Έναρξης, ο πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της Βραζιλίας, Κάρλος Αρτούρ Νούζμαν, πήρε πρώτος το λόγο:
«Καλησπέρα Ρίο, καλησπέρα Βραζιλία! Είμαι ο πιο ευτυχής άνθρωπος στον κόσμο. Αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα μείνουν για πάντα στην μνήμη και την καρδιά των ανθρώπων. Πίστευα ότι το Ρίο ήταν έτοιμο. Γράψαμε ιστορία διοργανώνοντας το πιο σημαντικό αθλητικό γεγονός του κόσμου. Το Ρίο ντε Τζανέιρο έχει ιστορία, είναι η καλύτερη πόλη και ένα μαγικό μέρος. Η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν μεγάλη πρόκληση, αλλά ήταν πρόκληση που στέφθηκε από επιτυχία. Είμαι υπερήφανος για τη χώρα μου, για τους “ζωντανούς” ανθρώπους της και για την πόλη μου. Είμαστε διαφορετικοί από Βορρά σε Νότο και από Ανατολή σε Δύση. Κι αυτό μας κάνει μοναδικούς. Όλοι οι Βραζιλιάνοι είναι Ολυμπιακοί ήρωες. Ολοι μαζί! Αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες απέδειξαν ότι τα παιδιά της Βραζιλίας δεν έφυγαν από τη “μάχη”. Βάψατε τη Βραζιλία σε πράσινο και κίτρινο και ανανεώσατε την υπερηφάνεια του να είσαι Βραζιλιάνος στην καρδιά. Ο αθλητισμός τίμησε το Ρίο με στιγμές που δεν θα ξεχαστούν ποτέ και οι Βραζιλιάνοι φίλαθλοι κέρδισαν χρυσό μετάλλιο. Μέσα από την καρδιά μου σας ευχαριστώ. Καλή τύχη στο Τόκιο το 2020».
Ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Τόμας Μπαχ, κήρυξε εν συνεχεία τη λήξη των 31ων Ολυμπιακών Αγώνων, ευχαριστώντας πρώτα το Ρίο ντε Τζανέιρο:
«Σας ευχαριστώ πολύ, Καριόκας (σ.σ. κάτοικοι του Ρίο). Αγαπητοί Βραζιλιάνοι, σας ευχαριστώ για τη θερμή φιλοξενία σας. Όλες αυτές τις τελευταίες 16 ημέρες, το Ρίο ντε Τζανέιρο φιλοξένησε τον αθλητικό κόσμο, σε δύσκολους καιρούς για όλους μας, σε μία ακαταμάχητη χαρά της ζωής. Έχετε πολλούς λόγους να είστε χαρούμενοι. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο εμπλούτισαν όλον τον κόσμο. Ήταν γιορτή της διαφορετικότητας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δημιούργησαν ενότητα, ενότητα πάνω σε αυτή τη διαφορετικότητα». Ο Τόμας Μπαχ ευχαρίστησε τους διοργανωτές, τους εθελοντές και κυρίως τους αθλητές: «Δείξατε τη δύναμη του αθλητισμού και πως τα σπορ μπορούν να ενώσουν τον κόσμο. Στείλατε ηχηρό μήνημα ειρήνης σε όλο τον κόσμο. Μαζί μπορούμε να στοχεύσουμε υψηλότερα. Ενωμένοι στη διαφορετικότητά μας, είμαστε ακόμη πιο δυνατοί».
Εν συνεχεία ευχαρίστησε τους πρόσφυγες αθλητές:
«Μας εμπνεύσατε με το ταλέντο σας. Είστε σύμβολο για εκατομύρια πρόσφυγες σε όλον τον κόσμο. Θα προσπαθήσουμε να μείνουμε στο πλευρό σας και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Σήμερα αναχωρούμε ως φίλοι σας. Θα έχετε μια θέση στην καρδιά μας για πάντα». Ο πρόεδρος της ΔΟΕ συνέχισε: «Ήταν θαυμάσιοι Ολυμπιακοί Αγώνες σε μία θαυμάσια πόλη. Αυτοι οι Ολυμπιακοί Αγώνες αφήνουν κληρονομιά για τις γενιές που έρχονται. Όλοι μιλούν για ένα καλύτερο Ρίο ντε Τζανέιρο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες». Αφού τίμησε με το Ολυμπιακό Κύπελλο τους κατοίκους του Ρίο, ο Τόμας Μπαχ -ακολουθώντας την παράδοση- κήρυξε το τέλος της γιορτής της ανθρωπότητας: «Καλώ τη νεολαία του κόσμου να ενωθεί και πάλι σε τέσσερα χρόνια, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Αντίο Ρίο ντε Τζανέιρο».
Η ελληνική αποστολή, επιστρέφει με έξι μετάλλια στις αποσκευές της -τρία χρυσά μετάλλια, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα- αλλά και σπουδαίες εμφανίσεις.
Πρόκειται για την πέμπτη καλύτερη συγκομιδή μεταλλίων της χώρας μας στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα μετρά 50 μετάλλια στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα το 1896 ενώ ακολουθούν τα 16 μετάλλια της Αθήνας το 2004, τα 13 μετάλλια του Σίδνεϊ το 2000, τα 8 μετάλλια της Ατλάντα το 1996 και φυσικά τα 6 μετάλλια του Ρίο το 2016.
Στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο, η Ελλάδα πανηγύρισε τη διπλή επιτυχία της Άννας Κορακάκη στην σκοποβολή με ένα χρυσό και ένα χάλκινο μετάλλιο, το χρυσό μετάλλιο στον τελικό των κρίκων από τον Λευτέρη Πετρούνια, το χρυσό της Κατερίνας Στεφανίδη στον τελικό του επί κοντώ, το εμβληματικό ασημένιο του Σπύρου Γιαννιώτη στα 10 χλμ. ανοιχτής θάλασσας, αλλά και το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησαν οι Τάκης Μάντης και Παύλος Καγιαλής στα 470 της ιστιοπλοΐας.
Οι χώρες που κατέκτησαν τα περισσότερα μετάλλια
