Στο Κοινοβούλιο κατατέθηκε αργά το βράδυ της Δευτέρας το νομοσχέδιο με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις της κυβέρνησης για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και αφορούν μέρος του παράλληλου προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Στις 294 σελίδες του νομοσχεδίου μπορεί κανείς να εντοπίσει περισσότερες από εκατό καίριες παρεμβάσεις σε τομείς που άπτονται της καθημερινότητας των πολιτών και θα άξιζε τον κόπο να αναφερθούν μία προς μία.
Αξίζει τον κόπο, όμως, να σταθούμε σε μία από τις παρεμβάσεις του νομοσχεδίου που έρχεται να καταδείξει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την ποιοτική διαφορά της κυβέρνησης αυτής με το «εμπορικό» πνεύμα των προηγούμενων. Αξίζει τον κόπο να δει κανείς ότι χρειάστηκαν περισσότερα από τρία χρόνια όχι μόνο για να λειτουργήσει επιτέλους το Νοσοκομείο Θήρας, αλλά κυρίως για να γλιτώσει από τα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όπου και το έσπρωχνε με κάθε τρόπο ο αλησμόνητος υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης.
Είναι χαρακτηριστικό πως δαπανήθηκαν περίπου 12.500.000 ευρώ για τη δημιουργία νοσοκομείου κοντά στα Φηρά Σαντορίνης και, ενώ αυτό έχει αποπερατωθεί εδώ και χρόνια, δεν λειτούργησε ποτέ. Το έργο κατασκευής του Νοσοκομείου Σαντορίνης είχε χαρακτηριστεί ειδικής φύσης προκειμένου να ξεπεραστεί ο σκόπελος του δημόσιου ανοικτού μειοδοτικού διαγωνισμού και να προτιμηθεί η μέθοδος της πρόσκλησης σε συγκεκριμένες κατασκευαστικές εταιρείες, στην Άκτωρ (του Ομίλου Μπόμπολα), στην ΤΕΡΝΑ (του Ομίλου Περιστέρη – Κάμπα), στη θυγατρική της Άκτωρ Τομή ΑΒΕΤΕ, καθώς και στην Τοξότης Α.Ε., η οποία ανήκει στην Τεχνική Ολυμπιακή, η οποία με τη σειρά της έχει συνεργαστεί με την Άκτωρ σε διάφορες κοινοπραξίες.
Παρά το γεγονός πως το νοσοκομείο ήταν ένα δημόσιο έργο, ο τότε υπουργός Υγείας με επιστολή του προς τη δημοτική αρχή του νησιού είχε θέσει το δίλημμα «ή αναλαμβάνει ο δήμος το κόστος λειτουργίας του νοσοκομείου, ύψους 6.000.000 ευρώ, ή το εκχωρώ με ΣΔΙΤ σε ιδιώτη ή στο ΤΑΙΠΕΔ προς ιδιωτικοποίηση». Ένα νοσηλευτικό ίδρυμα που κατασκευάστηκε «για να καλύψει τις ανάγκες περίθαλψης του πληθυσμού του νησιού» κινδύνευσε να περάσει στα χέρια ιδιωτών, καθώς, όπως υποστήριζε τότε ο κ. Γεωργιάδης, «κατασκευάστηκε προκειμένου να αναπτυχθεί ο ιατρικός τουρισμός και να λειτουργήσει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια»!
Με βάση αυτή τη λογική, το νοσοκομείο έμενε κλειστό και ένα από τα πλέον τουριστικά νησιά του Αιγαίου αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες τόσο του ντόπιου πληθυσμού όσο και των χιλιάδων επισκεπτών του, ώστε σε περίπτωση εκτάκτων περιστατικών υποχρεωνόταν η πολιτεία να σηκώνει ελικόπτερα για να μεταφέρει κάποιος ασθενείς ή τραυματίας στην Κρήτη. Για «ιατρικό τουρισμό» μιλούσε τότε ο Άδωνις Γεωργιάδης και οι τουρίστες που αντιμετώπιζαν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας στη Σαντορίνη βίωναν μια «ιατρική οδύσσεια» μέχρι να βρουν νοσοκομείο.
Η περίπτωση του νοσοκομείου της Θήρας είναι μονάχα μια από τις δεκάδες ψηφίδες του συγκεκριμένου πολυνομοσχεδίου στο οποίο στρέφει επιδεικτικά την πλάτη η συντριπτική πλειονότητα των συστημικών ΜΜΕ, που συνήθως ψάχνει γωνίες στα τάλιρα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.avgi.gr
