1) Στοιχειώδες Γουότσον…
Η κυβέρνηση βιάζεται να φέρει στο κοινοβούλιο το νομοσχέδιο που αφορά την αυτοκαταγγελία όσων έχουν αδήλωτα κεφάλαια στο εξωτερικό προκειμένου να τα νομιμοποιήσουν.
Η κυβέρνηση βιάζεται και δείχνει πως δεν αντιλαμβάνεται την κατάσταση στην οποία έχει οδηγήσει τη χώρα. Το παραπάνω μέτρο θα είχε χρησιμότητα αν τα κεφάλαια που έχουν φύγει στο εξωτερικό ήθελαν να επιστρέψουν στη χώρα.
Προς το παρόν αυτό που ισχύει είναι πως και αυτά που έχουν μείνει στη χώρα θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό. Αν δεν ήθελαν δεν θα υπήρχε το καθεστώς των capital controls για να τα εμποδίζει προκειμένου να μην κατεβάσουν οι τράπεζες εντελώς τα ρολά.
Δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθείς να πείσεις κάποιον που έχει αδήλωτα χρήματα στο εξωτερικό να τα φέρει στην Ελλάδα όταν δεν μπορείς να πείσεις αυτόν που έχει νόμιμα και φορολογημένα να τα έχει στις ελληνικές τράπεζες.
Στοιχειώδες, αγαπητέ Γουότσον, όπως έλεγε και ο Σέρλοκ Χόλμς.
2) Ποιος έχασε εμπιστοσύνη να τη βρούμε εμείς;
Η Ελλάδα χρειάζεται να κερδίσει την εμπιστοσύνη πρώτα των Ελλήνων και μετά των ξένων. Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα ειδικότερα αλλά και του συνόλου της πολιτικής σκηνής γενικότερα δεν είναι πως απλά δεν εμπνέουν την ανάκτηση της εμπιστοσύνης. Αποτελούν τη βασική πηγή ανησυχίας για το μέλλον της χώρας. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας αποτελεί τον πυρήνα του προβλήματος της Ελλάδας.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας στο σύνολό του αποτελείται από “μαριονέτες” ενός πελατειακού παρακράτους που γιγαντώθηκε στη μεταπολίτευση, όπως ακριβώς πριν τη μεταπολίτευση την εξουσία την ασκούσε το παρακράτος που οικοδομήθηκε μετά τον εμφύλιο και παρενέβαινε κατά το δοκούν να ανατρέπει κυβερνήσεις και να ορίζει “ηγεσίες”.
Το παρόν πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κατάσταση χρεοκοπίας. Ούτε μπορεί να αποτρέψει την τροχιά κατάρρευσης στην οποία έχει εισέλθει η χώρα. Δεν μπορεί καν να αντιληφθεί την πορεία κατάρρευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Οι μεν σαν τιποτένιοι ηλίθιοι προσπαθούν να βολέψουν ξαδέρφια, αδέρφια και ερωμένες σε αργομισθίες στο δημόσιο… Οι δε, οι οποίοι ανδρώθηκαν κάνοντας τα ίδια δεν είναι ικανοί για τίποτα άλλο. Δεν είναι σε θέση να οργανώσουν ούτε καν μια ψηφοφορία εκλογής προέδρου του κόμματος.
Ποιος έχασε εμπιστοσύνη να την βρούμε εμείς;
3) Μπορεί να χαθούν χρήματα στις τράπεζες;
Τις τελευταίες μέρες δέχομαι πολλές ερωτήσεις σε σχέση με τις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών. Πολλοί φίλοι και αναγνώστες της στήλης δέχονται τηλεφωνήματα που τους συμβουλεύουν να μετάσχουν στη δεύτερη φάση των αυξήσεων κεφαλαίου των τραπεζών.
Τα επιχειρήματα που ακούνε είναι πως έχουν την ευκαιρία να αγοράσουν μετοχές μερικών λεπτών του ευρώ οι οποίες στο χρηματιστήριο αποτιμώνται σε πολλαπλάσια τιμή.
Υποστηρίζεται ακόμη πως αφού οι ξένοι έχουν βάλει περί τα 5-6 δισ. ευρώ στις τράπεζες αποκλείεται να μην ξέρουν τι κάνουν και να μην κερδίσουν.
Τα επιχειρήματα αυτά είναι σωστά. Οι πιθανότητες να κερδίσουν είναι αρκετές.
Οι επενδυτές όμως θα πρέπει να έχουν υπόψη και τα εξής που συνιστούν το ρίσκο της υπόθεσης:
α) Αυτή εδώ είναι η τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Όσοι μετείχαν στις προηγούμενες που έγιναν με εξίσου δελεαστικούς όρους έχασαν τα χρήματά τους, των ξένων κερδοσκοπικών κεφαλαίων μη εξαιρουμένων.
β) Οι τράπεζες έχουν περί τα 105 δισ. ευρώ “κόκκινα” δάνεια δηλ. περίπου το 50% των δανείων που έχουν δώσει. Όσοι επένδυσαν ελπίζουν πως οι τράπεζες θα εκποιήσουν τα δάνεια αυτά και θα πάρουν πάνω από 40% της αξίας τους. Αν πάρουν το 20% τα δεδομένα αλλάζουν. Η στήλη εκτιμά πως το ποσοστό ανάκτησης είναι πιθανότερο να έχει το 2 ή το 3 μπροστά παρά το 4…
γ) Για να σταματήσουν να αυξάνονται τα “κόκκινα” δάνεια θα πρέπει η οικονομία να σταματήσει να βρίσκεται σε ύφεση. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ύφεση τα τελευταία 7-8 χρόνια. Όλες οι προβλέψεις όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων για βιώσιμη επάνοδο σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης έχουν διαψευστεί. Η κυβέρνηση της “παλαβής” αριστεράς που προσπαθεί να μετεξελιχθεί σε λογική αριστερά, αλλά δεν έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία, σχεδιάζει νέες αυξήσεις φόρων και εισφορών. Αν δεν αλλάξει ριζικά αυτή η νοοτροπία η ύφεση θα συνεχιστεί. Το παρόν πολιτικό προσωπικό δεν έχει καταλάβει ακόμη τι συμβαίνει και τι πρέπει να γίνει. Κατά συνέπεια η συνέχιση της ύφεσης είναι μια σημαντική πιθανότητα. Άρα, και η δημιουργία νέων “κόκκινων” δανείων. Κατά συνέπεια κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης και με bail in αυτήν τη φορά.
δ) Ο κεντρικός τραπεζίτης με δηλώσεις του επιβεβαίωσε την αισιοδοξία του για την οικονομία. Αυτό είναι ενθαρρυντικό. Είναι ακόμη πιο ενθαρρυντικό γιατί κεντρικός τραπεζίτης είναι ο κ. Γ. Στουρνάρας. Δουλειά του κεντρικού τραπεζίτη είναι να προσπαθεί να τονώσει την εμπιστοσύνη στην οικονομία και το τραπεζικό σύστημα. Ο κεντρικός τραπεζίτης διατύπωσε και την ανησυχία του για την πολιτική σταθερότητα.
ε) Η πολιτική σταθερότητα στη χώρα δεν είναι δεδομένη παρά το γεγονός πως βρισκόμαστε δυο μόνο μήνες μετά τις εκλογές. Η κυβέρνηση διαθέτει οριακή και αμφίβολη πλειοψηφία και όσοι από την αντιπολίτευση το καλοκαίρι στήριξαν να περάσουν τα μέτρα, το πλήρωσαν ακριβά στις εκλογές.
Όταν διαφανεί η προοπτική μιας οικουμενικής κυβέρνησης αποφασισμένων τεχνοκρατών με ευρεία στήριξη από το κοινοβούλιο, τότε οι προοπτικές για τις τράπεζες και την οικονομία θα αλλάξουν ριζικά. Όταν δρομολογηθεί αυτό το σενάριο θα αλλάξουν τα δεδομένα για τράπεζες, καταθέσεις και οικονομία.
Προς το παρόν κάτι τέτοιο δεν είναι ορατό. Κατά συνέπεια δεν συντρέχει κανένας λόγος αισιοδοξίας, ούτε καν συγκρατημένης…
Ήτοι, στο ερώτημα μπορεί να κερδηθούν χρήματα στις τράπεζες η απάντηση είναι ναι…
Η ίδια απάντηση ισχύει και στο ερώτημα αν μπορούν να χαθούν χρήματα στις τράπεζες.
Μοιάζει το παράδοξο της γάτας του Σρέντινγκερ στην κβαντομηχανική… Όλα τα πιθανά σενάρια παραμένουν ανοιχτά μέσα στο μαύρο κουτί που έχει κλειστεί η χώρα…
Εκτός από την γάτα του Σρέντινγκερ όμως, άπαντες δεν πρέπει να αγνοούν και το τίναγμα της ψόφιας γάτας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.capital.gr
