Ο συνάδελφος Γιάννης Πρετεντέρης είπε προχτές στο Μέγκα, σχολιάζοντας το ντιμπέιτ, ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει τις εκλογές θα είναι παγκόσμιο ρεκόρ γιατί πριν από εφτά μήνες είχε κερδίσει με διαφορά πάνω από οκτώ μονάδες. Στην πολιτική συχνά έχουμε αποτελέσματα που διαψεύδουν όλα τα προγνωστικά και τις αναλύσεις, μερικές φορές γελοιοποιούν κι αυτό που καταχρηστικά αποκαλούμε κοινή λογική.
Παντού στον κόσμο συμβαίνει αυτό. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα (βροντώδης έκπληξη) είναι η επικράτηση του Κόρμπιν. Ουδείς τον υπολόγιζε, οι σύντροφοί του διασκέδαζαν με την υποψηφιότητά του και σήμερα είναι ο αρχηγός των Εργατικών, του δεύτερου κόμματος στην Αγγλία.
Η Βρετανία μάς δίνει ακόμη ένα, σίγουρα πιο τρανταχτό, παράδειγμα: την ήττα του Τσόρτσιλ στις πρώτες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εκλογές. Στην Ελλάδα έχει γίνει αρκετές φορές:
■ Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έχασε τις εκλογές του 1920 κι ας ανέμεναν οι περισσότεροι μια άνετη νίκη για τον ηγέτη που διπλασίασε την Ελλάδα.
■ Το ΠΑΣΟΚ του 13% το 1974 εκτοξεύτηκε μέσα σε επτά χρόνια στο 48% και κυριάρχησε για πολλά χρόνια στη σκηνή.
■ Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, «ο αρχιερέας της αποστασίας του 1965» και μαύρο πρόβατο της πολιτικής ζωής, εξελέγη πρωθυπουργός το 1991 με το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό στην εκλογική ιστορία -αναφερόμαστε στη Μεταπολίτευση και εξαιρούμε το 54% του Καραμανλή το 1974 που ήταν συγκυριακό.
■ Περίμενε κανείς ότι ο αποσυνάγωγος Αντώνης Σαμαράς, που έριξε την κυβέρνηση του ευεργέτη του, δημιούργησε κόμμα, έμεινε στην αφάνεια για μεγάλο διάστημα, θα επέστρεφε ως πρόεδρος της Ν.Δ και θα γινόταν πρωθυπουργός;
■ Ο Γιώργος Παπανδρέου κέρδισε το 2007 τον Ευάγγ. Βενιζέλο στη μάχη για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ κι ας ήταν όλες οι προβλέψεις εναντίον του.
■ Μέσα σε λίγα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ από περιθωριακό σχήμα που αγκομαχούσε να μπει στη Βουλή, διέρρηξε το πλαίσιο του συναινετικού δικομματισμού και από το ισχνό 4% έφτασε στο 37% και σχημάτισε κυβέρνηση.
■ Στο δημοψήφισμα του Ιουλίου συνασπίστηκαν θεοί και δαίμονες (κόμματα, Μέσα Ενημέρωσης, ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ολιγαρχία) υπέρ του «ναι» και ο Τσίπρας, μόνος εναντίον όλων, πήρε 63%. Αυτό κι αν είναι παγκόσμιο ρεκόρ!
■ Τέλος, νομίζω ότι ρεκόρ θα είναι όχι αν χάσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αν τις κερδίσει. Αναγκάστηκε να υπογράψει Μνημόνιο, υποχρεώθηκε να πάρει πίσω πολλές από τις δεσμεύσεις του, απογοήτευσε κομμάτι του ακροατηρίου του, δίνει τη μάχη έχοντας απέναντι του τα περισσότερα δίκτυα ενημέρωσης, διασπάστηκε και δοκιμάζεται σκληρά από την ανθρωποφαγία που ακολούθησε. Παρ’ όλα αυτά διεκδικεί με αξιώσεις την πρωτιά. Δεν μιλάμε για το ενδεχόμενο της αυτοδυναμίας, γιατί αυτό θα ισοδυναμεί με θαύμα και θα χρειαστούμε τη βοήθεια της μεταφυσικής για να το εξηγήσουμε.
Ανάγωγα
Ο νέος σκιώδης υπουργός Οικονομικών των Εργατικών, Τζον ΜακΝτόνελ, πιστεύει ότι θα πρέπει να επιβληθούν μεγαλύτεροι φόροι στους πλούσιους και τους επιχειρηματίες. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν έχει ταχθεί υπέρ της εθνικοποίησης των σιδηροδρόμων και των εταιρειών ενέργειας. Πώς είπατε; Θα στριφογυρίζει στον τάφο της η Μάργκαρετ Θάτσερ; Σιγά. Εδώ στριφογυρίζει γύρω από τον άξονά του και βγάζει αφρούς από το στόμα ο Τόνι Μπλερ.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.efsyn.gr
