Η πολύωρη έκθεση στον ήλιο έχει πολλές και δυνητικά επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία.
Η υπεριώδης ακτινοβολία, είναι υπεύθυνη για βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα δυσμενή αποτελέσματα. Στα βραχυπρόθεσμα συγκαταλέγονται το ηλιακό ερύθημα και έγκαυμα, οι φωτοδερματοπάθειες και η φωτοευαισθητοποίηση, ενώ στα μακροπρόθεσμα η καρκινογένεση και η πρόωρη γήρανση του δέρματος.
Όταν όμως η έκθεση στον ήλιο γίνεται με μέτρο, έχει πολλές και ευεργετικές δράσεις, με κυριότερη τη σύνθεση της βιταμίνης D, το 90% της οποίας παράγεται στο δέρμα με μετατροπή της 7-δεϋδροχοληστερόλης από τη Β σε προβιταμίνη D3, η οποία μετατρέπεται από τον οργανισμό σε ενεργό βιταμίνη.
Σύμφωνα με προκαταρκτική μελέτη από το Ιατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο QIMR Berghoffer στο Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας, η έκθεση στον ήλιο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης ορισμένων μορφών καρκίνου –των ωοθηκών, του οισοφάγου και του παγκρέατος- μέχρι και 50%.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι υπάρχει ένας σημαντικός συσχετισμός ανάμεσα στη διαβίωση σε περιοχές με υψηλότερη ακτινοβολία UV και τις μειωμένες πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου στο πάγκρεας, μείωση σε ποσοστό 30-40%.
Σε προηγούμενη μελέτη οι επιστήμονες βρήκαν πως η αυξημένη έκθεση στις ακτίνες UV μειώνει τα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών και κατά 40% τον κίνδυνο για καρκίνο του οισοφάγου.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ακόμη και όταν συνυπολογίστηκαν άλλοι παράγοντες για τον κίνδυνο εμφάνισης των συγκεκριμένων καρκίνων, ο συσχετισμός παρέμεινε.
Πηγή: onmed.gr