Φτωχότεροι: "Έφυγε" ο σπουδαίος ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος - Ποίηση, εικόνες & μηνύματα αποχαιρετισμού

«και τι δεν κάνατε για να με θάψετε όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος»...

Ο πολιτισμός, η ποίηση, η λογοτεχνία, η Ελλάδα, όλοι μας φτωχότεροι από το απόγευμα της Τρίτης 11 Αυγούστου 2020, καθώς ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος,έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών.
Αντισυμβατικός και υπέροχος, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (το πραγματικό του όνομα ήταν Κωνσταντίνος Δημητριάδης) υπήρξε εκτός από ποιητής διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ερευνητής, λαογράφος, εκδότης και βιβλιοκριτικός, ενώ έργα του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.
Τα τελευταία χρόνια, ο ποιητής εκείνων που δεν χωρούσαν πουθενά, ήταν καταβεβλημένος από τις αλλεπάλληλες, περιπέτειες της υγείας του. «Δεν θέλω και πολύ τις αυτοβιογραφίες» έλεγε, «γιατί μου δίνουν την εντύπωση ότι ξόφλησα κι ότι δεν έχω πια να κάνω τίποτα άλλο παρά να βυθίζομαι στις αναμνήσεις…».
Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος ...

Ποιος ήταν

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, γιος προσφύγων από την Ανατολική Θράκη και είχε σπουδάσει Κλασικές Σπουδών στο ΑΠΘ. Είχε εργαστεί ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης από το 1958 έως το 1965 και στη συνέχεια ως επιμελητής εκδόσεων.

Το 1958 ίδρυσε και ανέλαβε υπό τη διεύθυνσή του το περιοδικό Διαγώνιος, που κυκλοφόρησε ως το 1983 με ολιγόχρονες παύσεις και τον εκδοτικό οίκο Εκδόσεις Διαγωνίου. Εκείνη την περίοδο αναπτύχθηκε ο λεγόμενος «κύκλος των λογοτεχνών της Διαγωνίου».

Το προσωπικό ποιητικό του ύφος διακρινόταν και από τις επιρροές που είχε από τον Κ.Π.Καβάφη και τον Τ. Σ. Έλιοτ, ειδικά στην πρώτη ποιητική συλλογή του, «Εποχή των ισχνών αγελάδων», 1950.

Στα επόμενα έργα του, ξεκαθαρίζει το κυρίαρχο θέμα της ποίησής του: η εφήμερη ομοφυλοφιλική σχέση και το ερωτικό πάθος που οδηγεί στην ταπείνωση και στη μοναξιά, αλλά σταδιακά τα έργα του αποκτούν και κοινωνική οπτική.

Όπως επισημαίνει η Εφημερίδα των Συντακτών, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, κυνηγήθηκε πολύ από το κοινωνικό κατεστημένο της εποχής όπως, για παράδειγμα, όταν κόντεψε να συλληφθεί από τη χούντα λόγω της άρνησης του να παραλάβει σχετικό βραβείο για ένα πεζό του έργο τον «Χιλιαστή».

Το 2011 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του, αλλά αρνήθηκε να το παραλάβει παραπέμποντας στο κείμενό του «Εναντίον» από το 1979 όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ’ όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο “ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων”, που μας άφησαν οι αρχαίοι».

Τον Ιούνιο του 2011 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από τμήμα Φιλολογίας.

Η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη το πρωί στο Κοιμητήριο Αναστάσεων Του Κυρίου στη Θεσσαλονίκη

Συλλυπητήρια από τον πολιτικό κόσμο για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο ...

Τι είχε πει στις σπάνιες συνεντεύξεις του

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, είχε γενέθλια στις 21 Μαρτίου, ανήμερα της παγκόσμιας μέρας της ποίησης, και σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Σε τι βοηθά λοιπόν η ποίηση;», απάντησε:

«Ακανθώδες το ερώτημα και δε νομίζω να δύναται κανείς να δώσει τη σωστή απάντηση. Ίσως, θα μπορούσα να πω ότι δίνει έκφραση στην ψυχική ανάγκη μιας μερίδας ανθρώπων που λέγονται ποιητές. Ίσως και σε ορισμένους από τους αναγνώστες τους. Είναι απίθανο μυστήριο αυτό της ποίησης… Εμένα, πάντα μου άρεσαν- μου αρέσουν πολύ, οι λέξεις… Δεν μπορώ όμως να διεισδύσω σ’ αυτό το μυστήριο που λέγεται ποίηση… Μπορεί όμως η ποίηση να αναστείλει πολέμους, να δώσει λύση σ’ αυτή την κρίση που βιώνουμε; Δε νομίζω…».

Είπε και έγραψε -μεταξύ πολλών άλλων:

*Το ρεμπέτικο είναι η πολιτιστική αξία του ελληνισμού. Σ’ ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει σύγχρονο λαϊκό τραγούδι.. Μόνο στην Πορτογαλία τα φάντος και στην Ελλάδα το ρεμπέτικο είναι οι τελευταίες εστίες του…

*«Εγώ; Από νταλκά τραγουδάω».

*«Είναι αλήθεια. Μιλώ συχνά αθυρόστομα. Έβρισα πολλούς ανθρώπους , τους σχολίασα αρνητικά. Κινδύνεψα να συρθώ και σε δικαστήρια για αυτά που είπα. Ας είναι. Δεν μου βγήκε σε κακό… Δεν μετανιώνω».

*«Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας/ είναι πολύ ζαχαρωμένα/ ταιριάζουν σε σοκολατόπαιδα/ μα δεν ταιριάζουνε σε μένα/ Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας/ ποτέ δε λένε την αλήθεια/ ο κόσμος υποφέρει και πεινά / κι εσείς τα ίδια παραμύθια…».

Εναντίον…

«Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων. Σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και τη δίψα μας για λεφτά· ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.

[…] Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους. Όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες -όλες το ίδιο σκ@τό.

Είμαι εναντίον των κλικών. Προωθούν τους δικούς τους· τους άλλους, όλους τους θάβουν. Όποιοι δεν τους παραδέχονται, καρατομούνται. Κυριαρχούν οι γλύφτηδες και οι τζουτζέδες. Δεν έχω καμμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια».

Με αυτό τον τρόπο απάντησε ο Θεσσαλονικιός ποιητής, Ντίνος Χριστιανόπουλος στη διάκρισή του με το μεγάλο βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού, παραπέμποντας σε παλιότερο κείμενό του (1979) με τον τίτλο «Εναντίον».

Οι ποιητικές συλλογές του

  • Εποχή των ισχνών αγελάδων. Θεσσαλονίκη, Κοχλίας, 1950
  • Ξένα γόνατα · Ποιήματα 1950-1955. Θεσσαλονίκη, 1957
  • Ανυπεράσπιστος καϋμός · Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, ανάτυπο από το περ. Διαγώνιος, 1960
  • Ποιήματα 1949-1960. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1962
  • Το κορμί και το σαράκι · Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1964
  • Ποιήματα 1949-1964. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1964
  • Προάστια · Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1969
  • Το κορμί και το μεράκι · Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1970 • Ποιήματα 1949-1970. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1974
  • Μικρά ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1975
  • Ιστορίες του γλυκού νερού . Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1980
  • Το αιώνιο παράπονο · Ποιήματα και τραγούδια. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1981
  • Νέα ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1981 (και σε δεύτερη έκδοση με τίτλο Νεκρή πιάτσα· Πεζά Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1984)
  • Δώδεκα τραγούδια εικονογραφημένα με ξυλογραφίες του Νίκου Νικολαΐδη. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1984
  • Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1986 (δεύτερη έκδοση 1992, τρίτη έκδοση 1998)
  • Νεκρή πιάτσα· Νεώτερα ποιήματα (1990-1996). Παιανία, Μπιλιέτο, 1997
  • Το κορμί και το σαράκι · Νεώτερα ποιήματα (1990-1996). Παιανία, Μπιλιέτο, 1997
  • Η πιο βαθιά πληγή. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1998
  • Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2004
  • Πεζά ποιήματα. Θεσσαλονική, Ιανός, 2004
  • Μικρά ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2004
  • Παράξενο, πού βρίσκει το κουράγιο κι ανθίζει. Λευκωσία, Αιγαίον, 2011

Μια άλλη άποψη, ενός «μη διανοούμενου», για το βιβλίο της Σωτηρίας ...

Ο πολιτικός κόσμος για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο

Κυριάκος Μητσοτάκης

«Η Ελλάδα έχασε έναν από τους μεγάλους ποιητές της και η Θεσσαλονίκη την πιο αιρετική και γοητευτική φωνή της» αναφέρει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε ανάρτησή του.

«Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος αφήνει τεράστιο έργο, αλλά δεν θέλησε τιμές και βραβεία. Γι’ αυτό του αρμόζει ένας λιτός αποχαιρετισμός. Γεμάτος όμως, από τη συγκίνηση όλων μας», καταλήγει.