Την ευκαιρία να συναντήσει, στη φυλακή που κρατείται, την δύο ετών κόρη της είχε σήμερα η ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή.
Η κ. Καϊλή παραμένει υπό κράτηση στις γυναικείες φυλακές Χάρεν στις Βρυξέλλες, κατηγορούμενη για συμμετοχή στο σκάνδαλο Qatargate, που συνταράσσει το Ευρωκοινοβούλιο.
Στις 17:20 ώρα Ελλάδας ο πατέρας της, Αλέξανδρος Καϊλής, πέρασε το κατώφλι της φυλακής συνοδεύοντας την εγγονή του για την πρώτη συνάντηση της με τη μητέρα της από την ημέρα που η Ελληνίδα πολιτικός συνελήφθη και κρατείται.
Η κ. Καϊλή είχε καταθέσει δια των συνηγόρων της αίτημα να της επιτραπεί να συναντήσει την δύο ετών κόρη της, το οποίο και έγινε δεκτό από τις δικαστικές Αρχές του Βελγίου και σήμερα το απόγευμα η συνάντηση πραγματοποιήθηκε.
Τι δήλωσε ο δικηγόρος της Εύας Καϊλή για τη συνάντηση
Σε ρεπορτάζ του Star είχε αναφερθεί πως η κυρία Καϊλή έμαθε το βράδυ της Τετάρτης (4/1) για την απόφαση των φυλακών να της επιτρέψουν να δει την κόρη της. Το πρωί της Πέμπτης 5 Ιανουαρίου επικοινώνησε για το θέμα με τους δικηγόρους της τόσο στο Βέλγιο όσο και στην Ελλάδα.
Για την εξέλιξη αυτή, ο Μιχάλης Δημητρακόπουλος δήλωσε: «Σήμερα (σ.σ. χθες) το πρωί που μου το είπε, είναι η πρώτη φορά που την άκουσα με αναφιλητά χαράς να μου μιλάει πώς θα καταφέρει να πείσει τους υπαλλήλους να δει την κορούλα της περισσότερο».
Διεθνής Αμνηστία Ιταλίας: «Η κόρη της Εύας Καϊλή δικαιούται να είναι με τη μητέρα της»
Υπενθυμίζεται ότι η Ελληνίδα ευρωβουλευτής είχε βρει σύμμαχο στο αίτημά της να βρίσκεται κοντά στην κόρη της το ιταλικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας.
Ο εκπρόσωπος της οργάνωσης Ρικάρντο Νούρι, σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica τάχθηκε υπέρ της επανένωσης της κόρης του ζεύγους Καϊλή – Τζόρτζι, που εμπλέκεται στην έρευνα του Qatargate, με την κρατούμενη στις φυλακές Χάρεν των Βρυξελλών μητέρα της, προτάσσοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα της μικρής.
«Είναι αδιαμφισβήτητο το ότι ένα ανήλικο άτομο πρέπει να μένει με τουλάχιστον έναν από τους δύο γονείς, η κοινή λογική το προτάσσει ακόμη και πριν από το Διεθνές Δίκαιο. Στην υπόθεση φυλάκισης του Φραντσέσκο Τζόρτζι και της Εύας Καϊλή στο Βέλγιο διακυβεύεται η μη υποτιμητέα αρχή του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού, της σχεδόν δύο ετών κόρης τους. Είναι μια αρχή που κατοχυρώνεται από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Παιδιών και των Εφήβων, την οποία υιοθέτησε και το Βέλγιο το 1989», είπε ο Νούρι.
Για τον εκπρόσωπο του ιταλικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας «η Ιταλία έχει καλύτερη νομοθετική κατάσταση από αυτήν του Βελγίου, επειδή επιτρέπει στους ανηλίκους να μη χάνουν την επαφή, ιδίως με τον γονέα. Εάν ο τελευταίος είναι στη φυλακή, οι ανήλικοι μπορούν να μείνουν με τη μητέρα τους, λαμβάνοντας υπόψη, ωστόσο, τη σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης ότι, αν αυτό πρόκειται να γίνει σε περιβάλλον ασυμβίβαστο με την υγεία του παιδιού, πρέπει να βρεθούν εναλλακτικά μέτρα», δηλαδή σίγουρα όχι σε φυλακή.
Σύμφωνα με τον Νούρι, «η πιο προφανής λύση» στην περίπτωση της Καϊλή και της κόρης της «είναι αυτή του κατ’ οίκον περιορισμού» της πρώην αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σημειώνει, όμως, ότι «δεν είναι η Διεθνής Αμνηστία που θα προτείνει στη βελγική Δικαιοσύνη ποιο μέτρο να λάβει. Το θέμα είναι να ληφθούν υπόψη τα βέλτιστα συμφέροντα του παιδιού ακόμη και σε σχέση με οποιαδήποτε ζημιά θα μπορούσε να προκληθεί στις έρευνες αν υιοθετούνταν άλλο μέτρο πλην της φυλακής. Διαφορετικά, δημιουργείται ένα παράδοξο».
Ποιο είναι αυτό; «Αυτό της έρευνας για ενέργειες διαφθοράς με στόχο να φιμωθεί το δράμα των παραβιαζόμενων δικαιωμάτων (των μεταναστών εργατών στο Κατάρ), που παράγει στη συνέχεια μια παραβίαση των δικαιωμάτων ενός και μόνο ατόμου (της κόρης των Καϊλή και Τζόρτζι)», είπε στη Repubblica ο εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ιταλία.
«Έχω ασχοληθεί με τις παραβιάσεις δικαιωμάτων στο Κατάρ τα τελευταία δώδεκα χρόνια, έγραψα και βιβλίο, και αναρωτιέμαι πώς κανείς δεν μίλησε γι’ αυτό. Τώρα η απάντηση ήρθε: υπήρχαν άνθρωποι που πληρώθηκαν για να πουν όλα τα καλά πράγματα για το Κατάρ. Αλλά αν η εν λόγω έρευνα παράγει, μεταξύ των χιλίων θετικών πτυχών, και μια κατάσταση παραβίασης θεμελιωδών δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων ενός ευάλωτου υποκειμένου, που σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Κάτι δεν πάει καλά, λοιπόν», είχε σημειώσει.
Τέλος αναφέρει ότι «το Βέλγιο δεν είναι όπως η Λευκορωσία, όπου χρησιμοποιούν τους ανήλικους αφαιρώντας τη γονική μέριμνα από τους γονείς τους επειδή είναι αντιφρονούντες. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια έρευνα για διαφθορά σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν θέλω να φανταστώ ότι ένα δίχρονο κοριτσάκι χρόνια χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης, γιατί αυτό θα σήμαινε σε αυτή την περίπτωση ότι είμαστε πιο κοντά στη Λευκορωσία».