της Αγγελικής Σπανού
Οι εκδηλώσεις για τα 75 χρόνια από την απελευθέρωση του Αουσβιτς προβλήθηκαν ιδιαίτερα στην χώρα μας χάρη στην παρουσία του πρωθυπουργού εκεί και, λίγες μέρες νωρίτερα, χάρη σε μια ανάρτηση μεταμέλειας του Αδ. Γεωργιάδη για το αντισημιτικό παρελθόν του. Εχει σημασία η στροφή του ενδιαφέροντος στην εξόντωση έξι εκατομμυρίων Εβραίων της Ευρώπης από το ναζιστικό καθεστώς για πολλούς λόγους.
- Για να μην ξεχνάμε ότι όσοι δεν ζήσαμε πόλεμο ανήκουμε σε μια πολύ ευτυχισμένη γενιά.
- Για να ξέρουμε τι μπορεί να φέρει το μίσος και η αδιαφορία απέναντι στο μίσος.
- Γιατί έχει σημασία για το μέλλον η γνώση της ιστορίας.
- Για να αναγνωρίζουμε και να εχθρευόμαστε τον αντισημιτισμό, που δεν έχει αθώα πλευρά.
- Για να συνειδητοποιούμε το βάθος της -δυνητικής- ανθρώπινης αθλιότητας και να είμαστε σε εγρήγορση ώστε να μην κυριαρχήσει.
- Γιατί κάτι που περνάει στη συλλογική λήθη μπορεί να επαναληφθεί.
- Γιατί η βία, η μισαλλοδοξία, ο φανατισμός, η πρόθεση εξόντωσης του άλλου βρίσκονται στον πυρήνα της ιδεολογίας της ακροδεξιάς απέναντι σε μειοψηφίες.
- Γιατί υπάρχει νεοναζισμός. Ακόμη περισσότερο υπάρχει ξενοφοβία που μπορεί να οδηγήσει σε φασιστικές αντιλήψεις.
- Γιατί από κάποιες πλευρές επιχειρούνται συμψηφισμοί (πχ της ναζιστικής θηριωδίας με τη συμπεριφορά του Ισραήλ απέναντι στην Παλαιστίνη ή με τα εγκλήματα των πρώην κομμουνιστικών καθεστώτων).
- Γιατί η ανοχή στη διαφορετικότητα (θρησκευτική, φυλετική και κάθε άλλη) είναι ένα από τα μεγαλύτερα διακυβεύματα για τον σύγχρονο πολιτισμό.
Για το ολοκαύτωμα γίνονται ακόμη ταινίες, γράφονται βιβλία, δημιουργούνται έργα τέχνης. Η σκέψη δεν μπορεί να συλλάβει το μέγεθος της φρίκης. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με τη μεταμόρφωσή του σε τέρας, που όμως συμβαίνει. Για να μη συμβαίνει ή για να συμβαίνει όσο γίνεται λιγότερο, θα μιλάμε για το Αουσβιτς, θα θυμόμαστε, θα συγκλονιζόμαστε, θα τρομάζουμε με αυτό που έγινε και μ αυτό που μπορούμε να γίνουμε.
πηγή: economico.gr