Στρωμένος με νάρκες είναι ο δρόμος της κυβέρνησης μέχρι το ερχόμενο φθινόπωρο, οπότε, όπως σταθερά επιμένει ο πρωθυπουργός, θα διεξαχθούν τελικά οι εθνικές εκλογές.
Ο κ. Τσίπρας κατά την πρόσφατη συνέντευξή του μπορεί να επέλεξε τον χαρακτηρισμό «στρατηγική επιλογή» για να στηθούν κάλπες στη λήξη της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησης, γνωρίζει όμως και ο ίδιος πάρα πολύ καλά, πως η συγκεκριμένη απόφαση εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο, που μπορεί να τον φέρει προ μιας δεινότερης, από τη σημερινή, κατάστασης.
Όπως αναλύει δημοσίευμα της Καθημερινής, πρώτον και κυριότερον, είναι ο μεγάλος σκόπελος των ευρωεκλογών. Το Μαξίμου μπορεί να ποντάρει σε μία όσο τον δυνατόν μικρότερη διαφορά, που με δεδομένη τη μεγάλη ψαλίδα που δίνουν οι δημοσκοπήσεις, θα του δώσει το δικαίωμα μιας επικοινωνιακής διαχείρισης, αλλά η περίπτωση να επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και να υποστεί βαριά ήττα, είναι υπαρκτός. Το γεγονός, άλλωστε, πως πρόκειται για τις πρώτες κάλπες μετά σχεδόν 4 έτη, ενέχει τον κίνδυνο να εκφραστεί στις ευρωεκλογές όλη η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια και η κυβέρνηση να βρεθεί με μια μη διαχειρίσιμη ήττα στις πλάτες της.
Προς γαλάζια επικράτηση στις περιφερειακές
Επιπλέον, στις 26 Μαΐου οι πολίτες θα εκλέξουν περιφερειάρχες, με τις μέχρι τώρα προβλέψεις να δείχνουν πολύ πιθανά «γαλάζια» επικράτηση σε 11 από τις 13 Περιφέρειες. Τούτων δοθέντων, η κυβέρνηση είναι πιθανόν στις 27 Μαΐου να έχει «απέναντι» δύο εκλογικούς χάρτες που θα έχουν βαφτεί γαλάζιοι. Σε μια τέτοια περίπτωση οι μετασεισμοί μπορεί να επεκταθούν σε ακόμα πιο επικίνδυνα μονοπάτια, όπως τα εσωκομματικά.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή κινηθεί στις ευρωεκλογές πέριξ του 20% και το ΚΙΝΑΛ αντίστοιχα του 10%, τότε η συγκρότηση του «προοδευτικού πόλου» αποκτά νομιμοποιημένο και ισχυρό συγκάτοικο. Σε αυτή την περίπτωση οι εσωτερικές έριδες που ούτως ή άλλως τελευταία έχουν έρθει εμφατικά στο προσκήνιο, πιθανότατα να αυξηθούν.
Στα αρνητικά της εξάντλησης της τετραετίας είναι και κάποιο πιθανό ατύχημα το καλοκαίρι, όπως οι πυρκαγιές του 2007 και του 2018, που πάντα αποτελούν τον τρόμο της εκάστοτε κυβέρνησης.
Οι στόχοι
Στον αντίποδα, η «στρατηγική επιλογή» για εκλογές το φθινόπωρο, εδράζεται στους εξής στόχους:
Πρώτον, να έρθει ένα αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές που θα «ξεκαθαρίζει» το τοπίο στον κεντροαριστερό πόλο, ήτοι η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από το ΚΙΝΑΛ να είναι μεγάλη, ευελπιστώντας ακολούθως σε νέες φυγόκεντρες τάσεις στο ΚΙΝΑΛ και ενίσχυση της προοδευτικής συμμαχίας ενόψει εκλογών.
Δεύτερον, λόγω της χαλαρής ψήφου στις ευρωκάλπες, η Ν.Δ. να κινηθεί κάτω από το ψυχολογικό φράγμα του 30% και ο ΣΥΡΙΖΑ να αντεπιτεθεί, αναδεικνύοντας πως η Ν.Δ. από το 2009 μέχρι σήμερα αδυνατεί να εκφράσει κάτι πέραν της συμπαγούς εκλογικής της βάσης.
Το παράδειγμα Σημίτη
Επιπλέον, πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως το καλοκαίρι, λόγω τουρισμού, θα εμπεδωθεί το μήνυμα επιστροφής στην κανονικότητα και αυτό θα εκφραστεί τελικά στην κάλπη, αλλάζοντας τα δεδομένα. Δεν είναι τυχαίο πως ο κ. Τσίπρας σε μία αποστροφή της πρόσφατης συνέντευξης έφερε ως παράδειγμα την «ανατροπή» Σημίτη, όπου έχασε τις ευρωεκλογές με διαχειρίσιμη διαφορά, αλλά έκανε come back στις εθνικές κάλπες.
Τα «δώρα»
Στην εξίσωση δεν μπορεί να μην μπουν τα δύο βασικά «δώρα» που έχει κάβα ο πρωθυπουργός. Το ένα είναι ένα νέο πακέτο θετικών μέτρων με στόχο τη μεσαία τάξη. Το έτερο είναι το αφορολόγητο, που όπως φαίνεται θα ανήκει στα βασικά προεκλογικά χαρτιά τού κ. Τσίπρα. Το γεγονός, πάντως, πως ο πρωθυπουργός ανέφερε πως οι πιθανές παροχές θα αποφασιστούν αμέσως μετά το Πάσχα, μπορεί να συνδυαστεί και με το απώτατο χρονικό όριο για προκήρυξη και εθνικών εκλογών. Ποιο μπορεί να είναι αυτό;
Εμπειρος συνταγματολόγος λέει στην «Κ» πως ο κ. Τσίπρας μπορεί να εξαγγείλει εκλογές ακόμα και 20 ημέρες πριν, κάτι που πρακτικά σημαίνει πως μέχρι και τις 4 Μαΐου έχει περιθώριο να «αιφνιδιάσει». Το βασικό ερώτημα βεβαίως σε μια τέτοια περίπτωση είναι ποιο θα είναι το αφήγημα με το οποίο, σε αντίθεση με όσα λέει μέχρι τώρα, θα οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές.