One Fine Day

Δεν ξέρω πού το πάει ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Παρακολουθώντας όμως τη χθεσινή του ομιλία από το Ηράκλειο, μου δόθηκε έντονα η αίσθηση ότι ο υπουργός Οικονομικών της χώρας μας, ίσως η πιο κεντρική φιγούρα των τελευταίων μηνών, έχει πια ολοένα και πιο φανερά τη δική του προσωπική, ανεξάρτητη ατζέντα. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι αποκάλεσε τους ανθρώπους με τους οποίους διαπραγματευόμαστε, από τη χρηματοδότηση των οποίων (δυστυχώς) ακόμα εξαρτόμαστε, σαδιστές και μισανθρώπους; Βοηθά άραγε με τον τρόπο αυτό τον πρωθυπουργό; Βοηθά μήπως έτσι τη διαπραγμάτευση, την οποία παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα οι πολίτες της χώρας μας;

Ακούγοντας τον Μπάμπη Παπαδημητρίου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ σήμερα το πρωί έμαθα και κάτι ακόμα: οι εταίροι δεν μας ζητούν να καταργήσουμε το ΕΚΑΣ, όπως ανέφερε στην ομιλία του ο Γιάνης Βαρουφάκης, μας ζητούν να αντικατασταθεί σταδιακά, μέχρι το τέλος του 2018 (με βάση την πιο πρόσφατη πρότασή τους) από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Λεπτομέρειες…

Τι να περιμένει βέβαια κανείς από κάποιον ο οποίος νωρίτερα την ίδια μέρα είχε χαρακτηρίσει δημοσίως -σε συνέντευξή του στο Κόκκινο- τη χθεσινή μέρα, τη μέρα που το χρηματιστήριο κατέρρευσε, τη μέρα που 400 εκατ. ευρώ καταθέσεων έκαναν φτερά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ως “μια πολύ ωραία μέρα”. Βλέπετε “επιτέλους φτάσαμε στη στιγμή της καθαρότητας, χθες η Ελλάδα είπε ως εδώ και μη παρέκει, τώρα πρέπει να πάρουν οι Ευρωπαίοι αποφάσεις”.

Στη λογική λοιπόν αυτή δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει η σημερινή του δήλωση ότι η ελληνική πλευρά δεν σκοπεύει να παρουσιάσει νέα λίστα προτάσεων για μεταρρυθμίσεις στο Eurogroup της Πέμπτης.