Κάνω λάθος ή έπεσαν απότομα οι τόνοι του Μεγάρου Μαξίμου σε σχέση με το κακό ΔΝΤ;
Το διαίρει και βασίλευε δεν πιάνει πάντα και καμιά φορά μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, όπως φαίνεται ότι έγινε στην περίπτωση μας: αντί να απομονωθεί το ΔΝΤ, τελικά μοιάζει να απομονώθηκε περαιτέρω η ελληνική κυβέρνηση, με την Ευρώπη να ξεκαθαρίζει από πλείστες πλευρές και σε όλους τους τόνους ότι το ΔΝΤ ήρθε για να μείνει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Την ίδια στιγμή, η συζήτηση για το χρέος μοιάζει να απομακρύνεται από την άμεση ατζέντα -άλλωστε πάντα λειτουργούσε ως το τυράκι που θα παίρναμε με το έγκαιρο κλείσιμο της αξιολόγησης, όχι πριν- και το ενδεχόμενο κουρέματός του για άλλη μια φορά αποκλείεται. Μετά από τις ξεκάθαρα αχρείαστες και τελικά ζημιογόνες εντάσεις των τελευταίων ημερών, η κυβέρνηση ρίχνει ξανά το βάρος στη γοργή ολοκλήρωση της αξιολόγησης, φέρνοντας στο τραπέζι ένα επίπονο πακέτο νέων μέτρων, ως επί το πλείστον φορολογικού χαρακτήρα.
Το καλύτερο εξ αυτών;
Η φορολόγηση της χρήσης του διαδικτύου, η οποία όμως διαβάζουμε ότι δεν προκρίνεται από την κυβέρνηση… Να σας παραπέμψουμε τέλος σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Valdis Dombrovskis στο Capital, στην οποία ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν υποστηρίζει μεταξύ άλλων ότι η αύξηση φόρων αντί περικοπής δαπανών, βαθαίνει την ύφεση.
Μετά από 7 χρόνια κρίσης, μήπως ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε ένα διαφορετικό μείγμα δημοσιονομικής προσαρμογής;
