Μεγάλες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν χθες Τετάρτη, την επομένη της σφαγής στο νοσοκομείο της Γάζας, με εκατοντάδες νεκρούς και ενώ την ευθύνη για το χτύπημα επιρρίπτουν η μία στην άλλη οι αντιμαχόμενες πλευρές – Ισραήλ και παλαιστινιακές οργανώσεις, Χαμάς και Τζιχάντ.
Οι διαδηλώσεις δεν περιορίστηκαν μόνο στον μουσουλμανικό κόσμο ή στη Μέση Ανατολή. Εκατοντάδες Αμερικανοεβραίοι συγκεντρώθηκαν στην Ουάσιγκτον καλώντας την κυβέρνηση Μπάιντεν και το Κογκρέσο να πιέσουν για κατάπαυση του πυρός.
Περίπου 200 διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων αρκετά μέλη της οργάνωσης Εβραϊκής Φωνή για την Ειρήνη, εισέβαλαν σε κτίριο του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών και πραγματοποίησαν καθιστική διαμαρτυρία φωνάζοντας: «Ο κόσμος παρακολουθεί». Φορούσαν μαύρα μπλουζάκια με τα μηνύματα «Οι Εβραίοι ζητούν κατάπαυση πυρός τώρα» και «Οχι στο όνομά μας».
Η αστυνομία του Καπιτωλίου των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν σε συλλήψεις διαδηλωτών που αντιστάθηκαν στην εντολή διάλυσης της διαμαρτυρίας. Την ίδια ώρα, άλλοι 500 διαδηλωτές είχαν αποκλείσει τη Λεωφόρο Ανεξαρτησίας έξω από το Καπιτώλιο.
Η διαμαρτυρία στην Ουάσιγκτον σηματοδοτεί την ταχεία ανάδειξη ενός αντιπολεμικού κινήματος στις τάξεις των εβραϊκών κοινοτήτων που αναπτύσσεται εντός και εκτός των συνόρων του Ισραήλ.
Αποτυχία στην ασφάλεια
Παράλληλα με το αίτημα για κατάπαυση του πυρός, δυναμώνουν οι φωνές διαμαρτυρίας για την πολιτική της κυβέρνησης υπό τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου πριν από την επίθεση της Χαμάς και τις φρικαλεότητές της κατά αμάχων στο Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου.
Οι Ελαντ Πότερμαν και Αντι Τσέρι, επιζώντες της επίθεσης στην ισραηλινή κοινότητα κιμπούτς, Νάχαλ Οζ, μόλις μερικά χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Γάζα, βρίσκονται πλέον στο Βέλγιο και στρέφουν την οργή τους στον Νετανιάχου, κάνοντας λόγο για τεράστια αποτυχία του στον τομέα της ασφάλειας.
Επιπλέον, όπως τονίζουν σε συνέντευξή τους στο Politico, πολλοί Ισραηλινοί θεωρούν πως ο Νετανιάχου πρέπει να λογοδοτήσει για την επίθεση της Χαμάς, λόγω της ακραίας ρητορικής και του ανταγωνισμού προς του Αραβες που καλλιεργήθηκε επί των ημερών του.
Εκφράζουν την απογοήτευσή τους «για την εγκατάλειψη από τη διχαστική δεξιά κυβέρνηση» και ισχυρίζονται ότι «η εχθρική πολιτική έναντι των Παλαιστινίων υπονόμευσε την ασφάλεια του Ισραήλ».
Δεκαπέντε κάτοικοι του Νάχαλ Οζ έχει επιβεβαιωθεί ότι έχασαν τη ζωή τους από την επίθεση της Χαμάς, έξι έχουν απαχθεί και τέσσερις παραμένουν αγνοούμενοι.
Η συμμαχία με την ακροδεξιά
Οι αιτίες για το τεράστιο κενό ασφαλείας σε ένα κράτος που υπερηφανεύεται για τον μηχανισμό πληροφοριών του παραμένουν ασαφείς. Η κυβέρνηση Νετανιάχου, μέχρι στιγμής, δεν έχει δώσει πειστικές απαντήσεις για το ζήτημα.
Επιπλέον, αυξάνεται η κριτική για τη συμμαχία του με ακροδεξιά κόμματα, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται ο υπουργός εθνικής ασφαλείας του, ο οποίος έχει καταδικαστεί για ρατσισμό κατά των Αράβων.
Δύο ημέρες πριν από την επίθεση, η Πότερμαν κατήγγειλε ότι άνδρας του Θρησκευτικού Σιωνιστικού Κόμματος, HaTzionut HaDatit, κατασκεύασε καλύβα στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Οχθη. Η προκλητική κίνησή του αποσκοπούσε στο να στείλει το μήνυμα ότι «είμαστε οι ιδιοκτήτες και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε», όπως σχολίασε.
«Πόλεμος» στο σπίτι
Πολλοί σύμμαχοι του Ισραηλινού πρωθυπουργού, τις πρώτες ημέρες μετά την επίθεση της Χαμάς τόνιζαν ότι ο Νετανιάχου είναι πολιτικά νεκρός. Ο Αλον Πίνκας, πρώην γενικός πρόξενος του Ισραήλ στη Νέα Υόρκη, σύμβουλος πολλών πρωθυπουργών -και όχι οπαδός του Νετανιάχου- προέβλεψε από την πλευρά του ότι οι διαμαρτυρίες στο Ισραήλ θα επιστρέψουν.
Ο Πίνκας αναφερόταν στο κίνημα κατά της αμφιλεγόμενης μεταρρύθμισης στο δικαστικό σύστημα που ταλάνισε το Ισραήλ τους προηγούμενους μήνες, πριν από τον πόλεμο.
Μετά την επίθεση της Χαμάς, κάποιοι επισήμαναν ότι ο Νετανιάχου «χάνει τον πόλεμο στο σπίτι». Ωστόσο, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός στο παρελθόν έχει αποδείξει την ικανότητά του να επιβιώνει πολιτικά και να βγαίνει «όρθιος» από σοβαρές κρίσεις, χαρακτηριστικό χάρη στο οποίο έχει κερδίσει το προσωνύμιο «ο μάγος».
Πλέον, οι προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει είναι τεράστιες και υπερβαίνουν το όριο του πολέμου με τη Χαμάς, με ορατό τον κίνδυνο περιφερειακής κλιμάκωσης.
Ο υπουργός Παιδείας, Γιόαβ Κις, σε πρόσφατη συνέντευξή του παραδέχτηκε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση «έχει ευθύνη για την κατάσταση», προσθέτοντας πως «επικεντρώθηκε στις βλακείες».
Κυβέρνηση εθνικής ενότητας
Οσο η σύγκρουση συνεχίζεται, πληθαίνουν οι Ισραηλινοί που ζητούν να επικρατήσει «εθνική νηφαλιότητα».
Ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας, με συμμετοχή της κεντρώας αντιπολίτευσης, μετά το ξέσπασμα του πολέμου, ικανοποίησε, μεταξύ άλλων, την επιθυμία πολλών στο Ισραήλ, για επιστροφή σε μετριοπαθέστερες θέσεις απέναντι στους Παλαιστινίους.
Κάτι που θα ήταν αδύνατο να επιτευχθεί όσο συνεχιζόταν η εξάρτηση της ισραηλινής κυβέρνησης από ακραίες εθνικιστικές δυνάμεις της ακροδεξιάς.
Ως προς τη μακροπρόθεσμη λύση, ο Ισραηλινός ιστορικός και δημοσιογράφος Γκέρσομ Γκόρενμπεργκ, σε πρόσφατο άρθρο του στην Washington Post, αναφέρει: «Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν δύο λαοί με μία πατρίδα. Ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί η σύγκρουση είναι ακριβώς αυτό που ο Σαρόν [πρώην στρατηγός και πρωθυπουργός του Ισραήλ] προσπάθησε να αποφύγει: Το Ισραήλ να αποσυρθεί από σχεδόν όλη τη Δυτική Οχθη, σε μία συμφωνία με τους Παλαιστινίους που θα τους αναγνωρίζει ως ισότιμους εταίρους. Αυτή τη στιγμή, με το Ισραήλ να ζει υπό την πιο αδιάλλακτη κυβέρνηση στην ιστορία του και την απορριπτική Χαμάς να έχει οχυρωθεί στη Γάζα, αυτό είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, είναι η μόνη διέξοδος».