Η πολιτική κρίση στη Ρωσία έχει λήξει, τουλάχιστον για την ώρα. Η απόπειρα εξέγερσης του ηγέτη της ρωσικής μισθοφορικής εταιρείας Wagner, κατέληξε σε μία διευθέτηση που αν και στέλνει στην εξορία τον Γεβγκένι Πριγκόζιν, υπόσχεται να τον απαλλάξει από τις ποινικές κατηγορίες που αντιμετώπιζε.
Λέμε υπόσχεται γιατί αν και, σε μια ένδειξη αδυναμίας από το Κρεμλίνο, ανακοινώθηκε ότι αποσύρθηκαν οι κατηγορίες εναντίον του μετά την συμφωνία το Σάββατο που απαιτεί από τον Πριγκόζιν να φύγει από τη Ρωσία, τα ρωσικά κρατικά πρακτορεία ειδήσεων μεταδίδουν σήμερα την είδηση ότι η ποινική υπόθεση εναντίον του παραμένει ανοιχτή. Μένει να δούμε αν αυτό σημαίνει ότι απλώς δεν υπήρξε ο χρόνος για να αρθούν οι ποινικές κατηγορίες, όπως ανέφερε η εφημερίδα Kommersant, ή αν απλά παραμένει η κατηγορία του «προδότη».
Αν και άφαντος για την ώρα, ο Πριγκόζιν υποτίθεται ότι θα «μετακομίσει» στη Λευκορωσία, με την μεσολάβηση του προέδρου της οποίας έληξε αναίμακτα η ανταρσία του. Η μεσολάβηση του Αλεξάντερ Λουκασένκο έβαλε τέλος στο δράμα της Ρωσίας, όμως θεωρείται ότι υπέσκαψε την εικόνα του στενού του συμμάχου, Βλαντίμιρ Πούτιν, από τον οποίο εξαρτάται σημαντικά. Αυτός θεωρείται και ο πιο βασικός λόγος για την διάθεση που επέδειξε να βρεθεί στη μέση της αντιπαράθεσης.
Μήπως όμως μπορεί να αποβεί μοιραία για τη Λευκορωσία η παρουσία του Πριγκόζιν στην επικράτειά της;
Αυτό υποστηρίζει η εξόριστη ηγέτιδα της λευκορωσικής αντιπολίτευσης, Σβετλάνα Τσιχανούσκαγια. Σύμφωνα με την ίδια, η παρουσία του Πριγκόζιν στη Λευκορωσία θα φέρει μόνο κινδύνους στη χώρα, προσθέτοντας ένα ακόμη στοιχείο αστάθειας.
Απαριθμώντας τους κινδύνους αυτούς αναφέρει: καταστολή από την κυβέρνηση του Λουκασένκο κατά των αντιπάλων του, μια μεγάλης κλίμακας έξοδος Λευκορώσων στο εξωτερικό, δέσμευση του Πούτιν να τοποθετήσει πυρηνικά όπλα στη Λευκορωσία και παρουσία ρωσικών δυνάμεων στη χώρα.
Αναφερόμενη στην Πριγκόζιν ως «εγκληματία πολέμου», η Τσιχανούσκαγια τόνισε ότι η χώρα της δεν χρειάζεται «περισσότερους εγκληματίες και ληστές». Παράλληλα, άσκησε κριτική στον Λουκασένκο, λέγοντας ότι έχει κάνει τη Λευκορωσία «όμηρο των παιχνιδιών και των πολέμων των άλλων».
«Εάν ο Πριγκόζιν έρθει στη Λευκορωσία με τους τραμπούκους του, θα απειλήσει και τους γείτονές μας – την Πολωνία, τη Λιθουανία, τη Λετονία», υποστήριξε σε συνέντευξή της στο Bloomberg TV. Παράλληλα, εκτίμησε ότι ο Πριγκόζιν θα μπορούσε να εμπλακεί στην εκπαίδευση ρωσικών στρατευμάτων, στο εμπόριο όπλων ή ακόμα και σε μια νέα επίθεση στην Ουκρανία.
«Η ιστορία του Πριγκόζιν δεν έχει τελειώσει», είπε. «Θα προσπαθήσει να αμφισβητήσει ξανά τον Πούτιν και δεν θέλω να εμπλακεί η Λευκορωσία».
Ισχύει η ανησυχία της;
Αυτό που ξέρουμε είναι ότι Πούτιν και Λουκασένκο είναι στενοί σύμμαχοι. Οι δυνάμεις του Πούτιν χρησιμοποίησαν το έδαφος της Λευκορωσίας για να επιτεθούν στην Ουκρανία κατά την πρώτη φάση του πολέμου. Έχουν επίσης εκτοξευθεί ρωσικοί πύραυλοι από τον εναέριο χώρο της Λευκορωσίας, αλλά μέχρι στιγμής ο Λουκασένκο έχει αποφύγει να εμπλακεί άμεσα στη σύγκρουση στέλνοντας λευκορωσικά στρατεύματα στον πόλεμο. Θεωρείται ότι υπάρχει μεγάλη αντίσταση στο εσωτερικό της χώρας και δεν θα μπορέσει να επιβιώσει από μία τέτοια ανάμειξη.
Όμως πλέον ίσως είναι πιο δύσκολο για τον Λουκασένκο να μείνει εκτός του πολέμου στην Ουκρανία ή της πολιτικής κρίσης της Ρωσίας, σχολιάζει το BBC. Εάν ο Πριγκόζιν μείνει στη Λευκορωσία, αυτό θα σημαίνει ότι βρίσκεται μεν στο εξωτερικό, αλλά είναι εύκολα προσβάσιμος από τη Ρωσία.
Η παρέμβαση του Λουκασένκο μπορεί επίσης να θεωρηθεί ανταπόδοση στον Πούτιν, με τη βοήθεια του οποίου μπόρεσε να καταστείλει τις μαζικές διαδηλώσεις το 2020 που κατήγγειλαν εκλογική νοθεία και να παραμείνει στην εξουσία.
«Επομένως, η τύχη του Λουκασένκο συνδέεται στενά με του Ρώσου προέδρου. Είναι ένας από τους λίγους ξένους ηγέτες στους οποίους μπορεί να βασιστεί ο Πούτιν, και η Λευκορωσία, όπως και η Ρωσία, αντιμετωπίζει εκτεταμένες κυρώσεις από τη Δύση», σημειώνει το βρετανικό δίκτυο, προσθέτοντας: «Η σκληρή αυταρχική για δεκαετίες διακυβέρνηση του Λουκασένκο μοιάζει με αυτή του Πούτιν. Και οι δύο βασίζονται στον μισαλλόδοξο συντηρητισμό και τον μιλιταρισμό της σοβιετικής εποχής».
«Αλλά το γεγονός ότι ο Λευκορώσος ‘’μικρός αδερφός’’ βοηθά τον Ρώσο ‘’μεγάλο αδερφό’’ την ώρα της ανάγκης φαίνεται ταπεινωτικό για τον Πούτιν», καταλήγει.