Τι κι αν επικρίνεται ως αναποτελεσματικός, αδρανής ή ακόμη και ανεπαρκής… Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, φαίνεται να αντιπαρέρχεται την κριτική που όλο και διογκώνεται εσχάτως εις βάρος του και σχεδιάζει τα επόμενα βήματά του, αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ του το Politico.
Πριν από μερικές εβδομάδες, ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, βρέθηκε, για πρώτη φορά από το ξέσπασμα του πολέμου, στην πατρίδα του Σ. Mισέλ, τις Βρυξέλλες, προσκεκλημένος στο Συμβούλιο των Ευρωπαίων ηγετών κρατών και κυβερνήσεων, του οποίου ο Βέλγος πολιτικός προεδρεύει. Αναμενόμενη η αναστάτωση, οι καθυστερήσεις και η ανατροπή της προγραμματισμένης ατζέντας.
Ωστόσο η αναστάτωση συνεχίστηκε και μετά την αποχώρηση του Ουκρανού ηγέτη, αναφέρει το δημοσίευμα. Ο κάθε πρόεδρος ή πρωθυπουργός άνοιγε κουβέντα για δικό του θέμα, συχνά εκτός ατζέντας, και η ώρα περνούσε στο τραπέζι των 27 ηγετών χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα ή παρέμβαση από τον κ. Μισέλ για να μπει μια… τάξη.
Εκεί παρενέβη η πρωθυπουργός της Δανίας, Μέτε Φρεντέρικσεν, πήρε τον λόγο και επέκρινε ανοιχτά και ευθέως τον πρόεδρο του Συμβουλίου, σε μια ασυνήθιστη επίθεση, που, όμως, έτυχε ευρείας αποδοχής. Ο Σ. Μισέλ είχε χάσει πια τον έλεγχο.
Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά ένας εκ των παρόντων στην αίθουσα, μιλώντας στο Politico, «κανείς δεν κατανοούσε γιατί έπρεπε να υπάρχει χάος και μετά την αποχώρηση του Ζελένσκι».
Αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο Σ. Μισέλ έχει επανειλημμένως προκαλέσει την απογοήτευση, αν όχι και την οργή των πρεσβευτών των κρατών-μελών, των αξιωματούχων, δηλαδή, που κάνουν όλη την προετοιμασία για κάθε σύνοδο κορυφής, αλλά και για κάθε συμφωνία σε κυβερνητικό επίπεδο από τα 27 μέλη.
Η κριτική εστιάζει στο ότι ο 47χρονος πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου αφιερώνει πολύ χρόνο ταξιδεύοντας και πολύ λίγο χρόνο στο βασικό του καθήκον: την προετοιμασία και διεξαγωγή συνόδων κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Και με τη δεύτερη και τελευταία θητεία του να πλησιάζει προς το τέλος (το 2024), ένα νέο παράπονο προστίθεται: ότι επικεντρώνεται όλο και περισσότερο, όχι στην τρέχουσα δουλειά του, αλλά στην επόμενη.
Ετσι, ο Σ. Μισέλ, σύμφωνα με το δημοσίευμα, εμφανίζεται απομονωμένος στην κορυφή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και η σχέση του με τις εθνικές κυβερνήσεις βρίσκεται στο ναδίρ.
Με μια θητεία που αμαυρώνεται από μια διάσημη γκάφα και μια αμφιλεγόμενη σχέση με την άλλη κορυφαία ηγέτιδα της Ε.Ε., την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, εγείρονται ερωτήματα όχι μόνο για την τρέχουσα απόδοση του Σ. Μισέλ, αλλά και για το μέλλον και για το κατά πόσον η τύχη που τον οδήγησε στην ήδη μακρόχρονη πολιτική του καριέρα ίσως τελικά εξαντλήθηκε.
Το Poltico επικαλείται έγγραφα που δείχνουν ότι η γραμματεία του Συμβουλίου ζήτησε περισσότερα χρήματα για τη χρηματοδότηση των ταξιδιών του Μισέλ. Το αίτημα για τον προϋπολογισμό για το 2024, σύμφωνα με εσωτερικά αρχεία του Συμβουλίου, ζητάει αύξηση, από 2 εκατ. ευρώ σε 2,5 εκατ. ευρώ, «σχετικά με τη λειτουργία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου», ένα άλμα άνω του 25%. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού είναι για επιπλέον έξοδα ταξιδίων, σύμφωνα με τα έγγραφα.
Η τάση του Σ. Μισέλ για ιδιωτικές πτήσεις έχει επίσης προκαλέσει απορίες. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Βέλγος πολιτικός πραγματοποίησε 26 ιδιωτικές πτήσεις μεταξύ Ιανουαρίου και Νοεμβρίου, πέρυσι. Σύμφωνα με τους εσωτερικούς κανόνες, ο Σ. Μισέλ επιτρέπεται να πετάει ιδιωτικά μόνο όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμες εμπορικές επιλογές.
Πολλοί διπλωμάτες αμφισβητούν το νόημα αυτής της ξέφρενης διεθνούς δραστηριότητας – ιδιαίτερα όταν η Ε.Ε. έχει ήδη έναν επικεφαλής Εξωτερικών Υποθέσεων, τον Ζοζέπ Μπορέλ, ο οποίος είναι αρμόδιος για τις εξωτερικές σχέσεις της Ε.Ε. και περνά τον περισσότερο χρόνο του ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο.
Ακόμη ένα ταξίδι του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου γέννησε αντιπαραθέσεις και όξυνε τη σχέση του με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Ο Σ. Μισέλ εξέπληξε πολλούς όταν πραγματοποίησε απροειδοποίητη επίσκεψη στο Κίεβο στις 19 Ιανουαρίου, δύο εβδομάδες πριν από τη σύνοδο κορυφής. Το… σόλο ταξίδι θεωρήθηκε ευρέως ως μια προσπάθεια του Σ. Μισέλ να κλέψει την παράσταση από την Κομισιόν, η οποία είχε ανακοινώσει ότι σχεδίαζε να στείλει μια ομάδα επιτρόπων στο Κίεβο εκείνες τις μέρες.
Και μετά το 2024;
Αρκετοί αξιωματούχοι και διπλωμάτες της Ε.Ε. διαμαρτύρονται ότι ξοδεύει πολύ χρόνο για να προωθήσει τον εαυτό του και να επικεντρωθεί στο τι θα κάνει μετά το 2024. Η πρόκλησή του πλέον είναι να βρει μια δουλειά για την οποία έχει τα προσόντα, αλλά χωρίς υποβιβασμό του. Αλλη μία θητεία ως πρόεδρος του Συμβουλίου νομικά δεν επιτρέπεται.
Η επιστροφή στην εθνική πολιτική του Βελγίου είναι επίσης απίθανη, καθώς αυτό θα θεωρηθεί υποβιβασμός. Επειτα, υπάρχει η πιθανότητα να θέσει υποψηφιότητα για μια θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, αλλά και του Γκι Φερχόφσταντ, άλλου πρώην πρωθυπουργού του Βελγίου.
Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσε ακόμη να γίνει και ο επόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αν τεθεί επικεφαλής του κόμματός του στο Ευρωκοινοβούλιο. Επιπλέον, του χρόνου χηρεύει και η θέση του διοικητή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Η θέση, όμως, που φαίνεται να του ταιριάζει περισσότερο, καταλήγει το Politico, δεν είναι άλλη από εκείνη του Ζ, Μπορέλ, δηλαδή Υπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε. για τις Διεθνείς Σχέσεις. Με τόσα μίλια που έχει καταγράψει στο κοντέρ του, σίγουρα θέτει γερή υποψηφιότητα γι’ αυτό το υψηλού προφίλ πόστο…