Στον Βλαντιμίρ Πούτιν αρέσουν και τα μεγάλα λόγια και οι γοργές κατακτήσεις. Ατυχώς, στην Ουκρανία μέχρι στιγμής του έχουν μείνει τα πρώτα, αλλά δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τις δεύτερες.
Στην τρίτη φάση του πολέμου, που αναμένεται να ξεκινήσει από στιγμή σε στιγμή, είναι αποφασισμένος να γυρίσει υπέρ του το παιχνίδι, γι’ αυτό και έχει δώσει ήδη εντολή στα ρωσικά στρατεύματα να καταλάβουν το σύνολο των περιοχών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, στην ανατολική Ουκρανία το αργότερο μέχρι το Μάρτιο.
Στο στόχαστρο το Ντονμπάς
Αυτό δήλωσε στην εφημερίδα Kyin Post ο Άντριο Τσερνιάκ, εκπρόσωπος της Κύριας Διεύθυνσης Πληροφοριών του υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας. «Παρατηρήσαμε ότι οι ρωσικές δυνάμεις αναδιατάσσουν πρόσθετες ομάδες επίθεσης, μονάδες, όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό στα ανατολικά της χώρας», στην περιοχή του Ντονμπάς είπε χαρακτηριστικά.
Υπενθυμίζεται ότι το Κρεμλίνο αφού δεν κατάφερε να καταλάβει το Κίεβο στην αρχή της ρωσικής εισβολής στα ουκρανικά εδάφη που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου, προχώρησε για την κατάκτηση των περιοχών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ που διαθέτουν σημαντικό ποσοστό ρωσόφιλου πληθυσμού και είχε πετύχει μερικώς από το 2014.
Σχολιάζοντας τα παραπάνω το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) έγραψε στην τελευταία έκθεση του ότι «οι ρωσικές δυνάμεις ενδέχεται να μαθαίνουν από τις προηγούμενες επιχειρησιακές τους αποτυχίες ασφάλειας και να προσαρμόζονται για να προστατεύσουν τις συγκεντρώσεις ρωσικών δυνάμεων στην περιφέρεια Λουγκάνσκ ενόψει της μεγάλης επίθεσης για την οποία προειδοποιούν όλο και περισσότερο οι Ουκρανοί αξιωματούχοι.
Ανοιξιάτικη κατάκτηση;
Στο ερώτημα αν ο Πούτιν θα «ρίξει» την ευρύτερη περιοχή του Ντονμπάς μέχρι την άνοιξη, η αμερικανική δεξαμενή σκέψης πιστεύει πως υπερεκτιμά τις δυνάμεις του στρατού του, που δεν φαίνεται να διαθέτει τη μαχητική ισχύ που χρειάζεται για να νικήσει τις δυνάμεις του αντιπάλου και να αποκτήσει τον έλεγχο του υπόλοιπου 42% της μη κατεχόμενης περιφέρειας του Ντονέτσκ σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Ο χρόνος είναι πολύ σημαντικός για έναν πόλεμο και την κατάληξη του, επιχειρηματολογεί άλλο δημοσίευμα του μιντιακού ομίλου Gzero,που προσφέρει δυο διαφορετικά σενάρια για την έκβαση της ρωσικής εισβολής στα ουκρανικά εδάφη.
Με δεδομένο ότι οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν πως βραχυπρόθεσμα, η Ρωσία είναι μάλλον απίθανο να πετύχει τους στόχους της και ότι και για το Κίεβο είναι εξίσου δύσκολο να απελευθερώσει όλα τα εδάφη που έχει κατακτήσει η Μόσχα, πως το πέρασμα του χρόνου από εδώ και πέρα μπορεί να βοηθήσει τη μία ή τη άλλη πλευρά;
Ο χρόνος στο πλευρό της Ουκρανίας
Στην περίπτωση της Ουκρανίας είναι πλέον διαπιστωμένο ότι διαθέτει σήμερα καλύτερες επιθετικές και αμυντικές δυνατότητες από ότι στις 24 Φεβρουαρίου 2022 που εισέβαλε η Ρωσία.
Αν η θέληση των Ουκρανών να πολεμήσουν παραμείνει ανυποχώρητη, από τη στιγμή που οι δυνάμεις τους είναι καλύτερα εξοπλισμένες, καλύτερα εκπαιδευμένες και έχουν καλύτερη καθοδήγηση από τις αντίπαλες ρωσικές, θεωρείται βέβαιο πως κάποια στιγμή θα προχωρήσουν στην ανακατάληψη περιοχών στα εδάφη που κατέλαβε η Ρωσία, προσφέροντας στο Κίεβο καλύτερη διαπραγματευτική θέση.
Σε όλα αυτά σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει η συνέχιση των ξένων κυρώσεων στη Ρωσία που θα μειώσει τη διάθεση του λαού της χώρας να συνεχίσει να σέρνεται σε μια στρατιωτική περιπέτεια μεγάλου κόστους και μικρών αποτελεσμάτων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η οικονομία της Ρωσίας συρρικνώθηκε κατά 3,5% το 2022 και θα συρρικνωθεί περίπου το ίδιο ή και περισσότερο φέτος.
Χάρη στις υψηλές τιμές του πετρελαίου, οι συνέπειες για τους Ρώσους πολίτες μπορεί να την ώρα να μην είναι τόσο κραυγαλέες, ωστόσο ο αντίκτυπος των κυρώσεων θα χειροτερεύσει κάθε μήνα που θα περνά.
Ο χρόνος αρωγός της Ρωσίας
Στην περίπτωση που ο χρόνος σταθεί υποστηρικτικός στη Ρωσία θα είναι γιατί η Ουκρανία χρειάζεται τα ισχυρά όπλα των Δυτικών για να αντέξει στις μάχες, ωστόσο η υποστήριξη των χωρών τους θα εξαντληθεί αργά ή γρήγορα, το ίδιο και η διάθεση των πολιτών τους να συνεισφέρουν σε αυτόν τον πόλεμο, ιδιαίτερα όσο το κόστος θα αυξάνεται, και ο κίνδυνος του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου θα γίνεται πιο ορατός.
Επιπλέον ακόμα κι αν υποστήριξη της Δύσης προς την Ουκρανία είναι αδιάλειπτη, η Ρωσία μπορεί να κερδίσει στο πεδίο της μάχης, αφενός γιατί τα ρωσικά στρατεύματα πήραν τον χρόνο τους να οχυρωθούν σε θέσεις άμυνας και να ενισχυθούν με καλύτερα εκπαιδευμένους στρατιώτες και αφετέρου επειδή η Ρωσία είναι πιο μεγάλη χώρα με περισσότερους ανθρώπους, πλουσιότερο εξοπλισμό και πιο άφθονες στρατιωτικές και βιομηχανικές δυνατότητες.
Σε αυτήν την περίπτωση το Κίεβο μπορεί και να αλλάξει χέρια.