Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν υποδέχθηκε στο Ελιζέ τον Αρμένιο πρωθυπουργό Νικόλ Πασινιάν, κάλεσε την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν να αρχίσουν «χωρίς καθυστέρηση» τις διαπραγματεύσεις για την επίτευξη «βιώσιμης ειρήνης».
«Η προσφυγή στη στρατιωτική βία δεν μπορεί να είναι η λύση για την Αρμενία ούτε για το Αζερμπαϊτζάν και ο διάλογος πρέπει να αποκατασταθεί αμέσως. Όλα τα θέματα που εκκρεμούν, και αυτά είναι πολλά, το γνωρίζουμε, πρέπει να εξεταστούν αποκλειστικά μέσω της διαπραγμάτευσης», δήλωσε αρχικά ο Εμανουέλ Μακρόν.
Στις 13 Σεπτεμβρίου ξέσπασαν συγκρούσεις στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, με τον απολογισμό των νεκρών να ανέρχεται στους 300 και τις δυο χώρες να αλληλοκατηγορούνται για τις μάχες. «Η κατάσταση παραμένει ιδιαίτερα κρίσιμη επί του πεδίου. Το έδαφος της Αρμενίας αποτέλεσε στόχο, μη στρατιωτικές υποδομές καταστράφηκαν», σημείωσε ο Γάλλος πρόεδρος.
«Το γεγονός ότι τα σύνορα δεν οριοθετούνται, δεν δικαιολογεί την προώθηση στο έδαφος της άλλης χώρας», συνέχισε απευθυνόμενος στο Μπακού. Στη συνέχεια πρόσθεσε πως «δεν μπορεί να οικοδομηθεί η ειρήνη ενώ πλανάται η απειλή της προσφυγής στη στρατιωτική βία», διευκρινίζοντας ότι «τις επόμενες ώρες» θα συνομιλήσει με τον Αζέρο πρόεδρο Ιλχάμ Αλίεφ.
Ο Μακρόν ακόμη δήλωσε: «Η Γαλλία θα δει πώς μπορεί να συνεισφέρει, δίπλα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλες εμπλεκόμενες δυνάμεις στην πρόοδο για μια βιώσιμη ειρήνη, κυρίως στην οριοθέτηση των συνόρων μεταξύ των δυο χωρών». Από την πλευρά του ο Πασινιάν αμφισβήτησε από την πλευρά του την απουσία οριοθέτησης συνόρων μεταξύ των δυο χωρών, με τον ίδιο να τονίζει πως «αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».
Αναλυτικά ο Αρμένιος πρωθυπουργός δήλωσε: «Τα διοικητικά σύνορα μεταξύ της σοβιετικής Αρμενίας και του σοβιετικού Αζερμπαϊτζάν έγιναν σύνορα κράτους καθώς οι δύο χώρες υπέγραψαν και επικύρωσαν τη συμφωνία της ίδρυσης της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών, το 1991, στην οποία μετέχουν αρκετές χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Είναι αναγκαίο τα σύνορα που αναγνωρίζονται διμερώς από τη συμφωνία της 8ης Δεκεμβρίου 1991 να γίνουν η βάση των διαπραγματεύσεων. Το δικαίωμα και η ασφάλεια των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ πρέπει να διασφαλίζονται».