«Η Γαλλία δέχεται επίθεση», δήλωσε ο Εμμανουέλ Μακρόν από την Νίκαια και τον τόπο της τρομοκρατικής επίθεσης από έναν Τυνήσιο τζιχαντιστή, την Πέμπτη που κόστισε την ζωή σε τρεις ανθρώπους. «Δεν θα υποκύψουμε», πρόσθεσε ο Γάλλος Πρόεδρος. «Δεν θα κάνουμε καμία υποχώρηση στις αξίες που συγκροτούν την Γαλλία. Και, κυρίως, στην ελευθερία του να πιστεύει κάποιος, ή να μην πιστεύει», τόνισε.
Σύγκρουση προσώπων ή σύγκρουση δύο κόσμων;
Η φρίκη της οποίας γινόμαστε όλοι μάρτυρες στην Ευρώπη, μπορεί να είναι, η σύγκρουση των πολιτισμών. Δεν είναι όμως μόνον αυτό: «Η αναμέτρηση Ερντογάν και Μακρόν είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Είναι μια σύγκρουση προσώπων και πολιτικών φιλοδοξιών, αλλά είναι και μια σύγκρουση πολιτισμική», δήλωσε μιλώντας στο NBC ο Sinan Ulgen, αναλυτής τουρκικών και διεθνών σχέσεων στο πολιτικό think tank Carnegie Europe.
Σύγκρουση με… «θεατρικά στοιχεία»
«Η σύγκρουσή τους, ειδικά σε ρητορικό επίπεδο», πρόσθεσε «έχει θεατρικά στοιχεία. Αμφότεροι υποκινούνται από εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες, ταυτόχρονα όμως αμφότεροι θεωρούν ότι εκπληρώνουν και μια αποστολή τιμής. Και μέσα από αυτό το διπλό πρίσμα, βλέπουν και την ευκαιρία να γεμίσουν τα γεωπολιτικά κενά της παγκόσμιας σκηνής», επισήμανε.
Ο Ερντογάν, με φιλοδοξίες “παγκοσμίου ηγέτη” του Ισλάμ
Για τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η ευκαιρία αυτή γιγαντώνεται με την αυτό-ανάδειξή του σε «παγκόσμιο ηγέτη» του Ισλάμ.
Στην πραγματικότητα, εκπροσωπεί πολύ λιγότερα απ’ όσα νομίζει κι απ’ όσα θα ήθελε. Απευθύνεται πρωτίστως στις μη ενσωματωμένες μουσουλμανικές κοινότητες της Ευρώπης και επιχειρεί, μέσω αυτών, να προκαλέσει ρήγμα στον «εχθρό» εκ των έσω.
Και, παραπλεύρως, συσπειρώνει τα μειοψηφικά αντιπολιτευτικά συστήματα του αραβικού τόξου της βόρειας Αφρικής – ακριβώς, δηλαδή, τα συστήματα εκείνα που τροφοδοτούν και στηρίζουν τον φανατικό ισλαμισμό και την τζιχάντ.
Το μετριοπαθές και πλειοψηφικό Ισλάμ, είτε πρόκειται για την Αίγυπτο είτε για την Σαουδική Αραβία, δεν είναι μαζί του, είναι απέναντί του. Και, πολύ περισσότερο, στην συγκεκριμένη αναμέτρηση μεγάλο μέρος του είναι με την πλευρά του Μακρόν.
Ο Εμμανουέλ Μακρόν και η μεγάλη ευκαιρία της Ευρώπης
Ο Εμμανουέλ Μακρόν ποντάρει σ’ αυτό και επιχειρεί να το κεφαλαιοποιήσει. Είτε επειδή θέλει να επαναφέρει την Γαλλία στο επίκεντρο του γεωπολιτικού παιχνιδιού στην Μέση και την Εγγύς Ανατολής, είτε επειδή βλέπει μπροστά του τις εκλογές του 2022 μαζί με την απειλή της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, είτε επειδή όντως – στον όποιο βαθμό – θέτει εαυτόν στην υπηρεσία των μεγάλων γαλλικών και ευρωπαϊκών αξιών.
Ακόμη κι έτσι, η επιλογή Μακρόν να ηγηθεί της μάχης κόντρα στο φανατικό τόξο του Ισλάμ, ίσως είναι η πραγματική μεγάλη ευκαιρία της Ευρώπης: Μιαν ευκαιρία η γηραιά ήπειρος, ως κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού και κόσμου, να απαντήσει συντεταγμένα και αποφασιστικά στην πολιτική τζιχάντ του Ερντογάν.
Προϋπόθεση γι αυτό παραμένει φυσικά η εγκατάλειψη της εντελώς διπλωματικής, – και κρυμμένης πάντοτε στις ρητορικές εκφράσεις αλληλεγγύης –, ουδετερότητας του Βερολίνου.