Η έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση ενδεχομένως να οδηγήσει και στην κατάργηση της αγγλικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας στην Ένωση, σύμφωνα με υψηλόβαθμη ευρωβουλευτή.
Κάθε κράτος μέλος έχει το δικαίωμα να ορίσει ως επίσημη μια γλώσσα ή διάλεκτο εντός της ΕΕ. Αν και η αγγλική γλώσσα είναι η δημοφιλέστερη στην Ευρώπη και αποτελεί την επίσημη γλώσσα τριών κρατών μελών, μονάχα η Βρετανία την έχει νομικά επιλέξει στις Βρυξέλλες. Η Ιρλανδία επέλεξε τη γαελική διάλεκτο. Η Μάλτα επέλεξε τα μαλτέζικα.
«Η αγγλική είναι η επίσημη γλώσσα μας διότι είχε οριστεί από τη Βρετανία. Εάν δεν έχουμε πλέον τη Βρετανία στους κόλπους μας, δεν θα έχουμε τα αγγλικά» δήλωσε η Ντανούτα Χούμπνερ, επικεφαλής της επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου σχετικά με τις νομικές επιπτώσεις της απόφασης των Βρετανών να αποχωρήσουν από την ΕΕ, αναφέρει η naftemporiki.gr.
Τα αγγλικά θα μπορούσαν να παραμείνουν ως γλώσσα εργασίας, ακόμα κι αν δεν είναι μεταξύ των επίσημων γλωσσών, επισήμανε η Χούμπνερ προσθέτοντας ότι προκειμένου να διατηρηθεί ως επίσημη γλώσσα θα πρέπει να συμφωνήσουν όλα τα κράτη μέλη.
Εναλλακτικά, οι κανονισμοί θα μπορούσαν να τροποποιηθούν με στόχο να επιτραπεί στις χώρες να έχουν περισσότερες από μία επίσημες γλώσσες, πρότεινε η Χούμπνερ.
Τα γαλλικά ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον στους ευρωπαϊκούς θεσμούς έως τη δεκαετία του 1990, όταν οι ισορροπίες άλλαξαν με την ένταξη της Σουηδίας, της Φινλανδίας και της Αυστρίας, αλλά και με την προσχώρηση χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που υιοθέτησαν τα αγγλικά ως δεύτερη επίσημη γλώσσα τους.
Τα έγγραφα της ΕΕ και τα νομικά έγγραφα μεταφράζονται και στις 24 επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Στην περίπτωση που τα αγγλικά καταργηθούν από τον κατάλογο των επίσημων γλωσσών, οι Βρετανοί θα πρέπει να μεταφράζουν μόνοι τους ό,τι χρειάζονται.