Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Le Monde, στο Κατμαντού οι ΜΚΟ εντοπίζουν παιδιά τα οποία πωλούνται μέσα στον δρόμο.
Όπως η 9χρονη Σριγιάνα, η οποία με κραγιόν, ασημένιο μακιγιάζ στα μάτια και μακρύ βελούδινο φόρεμα κατέβηκε από ένα λεωφορείο ενώ μια ηλικιωμένη γυναίκα που έλεγε ότι είναι γιαγιά της την κρατούσε από το χέρι.
«Είναι η γιαγιά του πατέρα ή της μητέρας σου; Πώς λέγεται; Και που είναι οι γονείς σου; Τι ήρθες να κάνεις στο Δελχί της Ινδίας;» ρωτάει το ανήλικο κοριτσάκι ένα μέλος της ΜΚΟ Maiti Nepal, η οποία καταπολεμά την διακίνηση γυναικών και παιδιών στο Νεπάλ.
Το κοριτσάκι δεν απαντάει στις ερωτήσεις και η ηλικιωμένη γυναίκα λέει εμφανώς ψέμματα:
«Τη μεγαλώνω από τότε που ήταν ενάμιση έτους αλλά τώρα γέρασα πολύ. Πρέπει να την ξαναφέρω στους γονείς της», λέει η γυναίκα.
Η ΜΚΟ σταματάει την γυναίκα και ζητάει τα χαρτιά της. Εκείνη βγάζει ένα πιστοποιητικό γέννησης τόσο ταλαιπωρημένο που δεν διαβάζεται κανένα στοιχείο. Η γυναίκα εξηγεί ότι η μητέρα του ανήλικου κοριτσιού είναι στο Νέο Δελχί και είναι παντρεμένη με έναν Ινδό.
Μια άλλη ΜΚΟ, η Biswas Nepal, υποδέχεται κορίτσια και έφηβες που έρχονται να αφηγηθούν τα προβλήματα που έχουν στα μπαρ και στις αίθουσες μασάζ όπου έχουν καταλήξει.
Όπως η Pinky και η Manju από το Νεπάλ. Η πρώτη ονειρεύεται να γίνει τραγουδίστρια και η άλλη νοσοκόμα. Προς τα παρόν, η μια πουλάει μπαχαρικά και η άλλη φυστίκια, μέσα στο δρόμο, πάντα δίπλα δίπλα.
«Γνωριστήκαμε πριν από 4 χρόνια, δουλεύαμε σε διπλανά εστιατόρια στο Θαμέλ, στην Ινδία. Εκείνη ήταν 14 ετών και εγώ 13. Τα εστιατόρια ήταν κακόφημα, οι πελάτες έρχονταν εκεί και μας χάιδευαν, μέσα στον κόσμο, ήταν τόσο ταπεινωτικό. Και δεν μπορούσαμε να διαμαρτυρηθούμε, έπρεπε να τους κάνουμε να πίνουν…Δεν άντεξα πάνω από 2 χρόνια και έφυγα μαζί με τη φίλη μου» λέει η μία κοπέλα και εξηγεί ότι και οι δύο τους μπήκαν στην πορνεία.
«Ρόλος μας είναι να εντοπίσουμε αυτά τα κορίτσια, να τους προσφέρουμε ένα μέρος όπου μπορούν να μιλήσουν και να τις πείσουμε να ξεκινήσουν το σχολείο το πρωί. Θέλουμε να ξαναγυρίσουν στην οικογένειά τους και να τις επιμορφώσουμε ώστε να δουλεύουν το απόγευμα, είτε ως μοδίστρες, ως αισθητικοί, ως μαγείρισσες, γραμματείς, μπακάλισσες..» δηλώνει το μέλος της ΜΚΟ Change Nepal.
Τα κορίτσια που πωλούνται στο Νεπάλ είναι πολλές δεκάδες χιλιάδες και πέφτουν σε κυκλώματα διακινητών. Είναι αδύνατο να υπάρξουν ασφαλή στοιχεία για τον αριθμό τους, αλλά οι ΜΚΟ εναντίον του τράφικινγκ γυναικών και παιδιών είναι πεπεισμένες ότι όλο και περισσότερες ανήλικες εγκατελείπουν τη χώρα, μετά τον σεισμό της 25ης Απριλίου που προκάλεσε τον θάνατο σε 9.000 άτομα στο Νεπάλ και άφησε 600.000 οικογένειες χωρίς κατοικία.
Σύμφωνα με τις ΜΚΟ τα ανήλικα κορίτσια πέφτουν στην παγίδα επιτήδειων που υπόσχονται στις οικογένειές τους να τις μεταφέρουν στην Ινδία για να πάνε σχολείο και να δουλέψουν. Στην πραγματικότητα τα κορίτσια αυτά προορίζονται για τους οίκους ανοχής της Ινδίας, του Κόλπου ή ακόμη και της Νότιας Αφρικής.
«Μετά τον σεισμό, ενώ όλοι ήταν απασχολημένοι με την τεράστια καταστροφή στη χώρα, πολλοί διακινητές μπόρεσαν να βγάλουν μεγάλο αριθμό παιδιών από το Νεπάλ προς την Ινδία» δηλώνει η Νεπαλέζα Kiran Rupakhetee, υφυπουργός Γυναικείων θεμάτων και κοινωνικής προστασίας.
«Οι διεθνείς διακινητές έχουν πολύ περισσότερα μέσα από την κυβέρνησή μας. Είναι καλύτερα οργανωμένοι και προσαρμόζονται πιο εύκολα. Οσο για τους διακινητές είναι συχνά από το περιβάλλον της οικογένειας, τους μιλούν για δουλειές και καλό μέλλον», δηλώνει.
«Τόσο οι διακινητές όσο και τα θύματά τους προέρχονται από εξαθλιωμένες επαρχίες και είναι συχνά εντελώς αγράμματοι. Πρώτος μας στόχος πρέπει να είναι ο αναλφαβητισμός και η φτώχεια αλλά και η αλλαγή νοοτροπίας. Η κοινωνία του Νεπάλ δεν δίνει καμία σημασία στα παιδιά, οι παραδόσεις είναι πατριαρχικές».
