Φίλοι, συνάδελφοι και συγγενείς αποχαιρέτησαν τον Χάρρυ Κλυνν - Παρών και ο Αλέξης Τσίπρας(φώτος & βίντεο)

Φίλοι, συνάδελφοι και συγγενείς του Χάρρυ Κλυνν συγκεντρώθηκαν στον Μητροπολιτικό Ναό της Καλαμαριάς για το ύστατο “αντίο” στον δημοφιλή κωμικό.

Συντετριμμένη η σύζυγός του έφτασε στην εκκλησία για να αποχαιρετήσει τον σύζυγό της.

Εκεί και η Σάννυ Μπαλτζή με την κόρη της και εγγονή του Χάρρυ Κλυνν. Η τραγουδίστρια και μουσικοσυνθέτρια υπήρξε παντρεμένη με τον γιο του Χάρρυ Κλυνν, τον σκηνοθέτη Νίκο Τριανταφυλλίδη που έφυγε πριν 2 χρόνια από τη ζωή και είχαν αποκτήσει μία κόρη.

Το «παρών» έδωσε και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας αλλά και πολλοί συνάδελφοί του Χάρρυ Κλυνν ανάμεσά τους, ο Λάκης Λαζόπουλος, η Έλενα Τσαβαλιά και ο Μάρκος Σεφερλής.

Φωτογραφικό υλικό:

Η άφιξη του Αλέξη Τσίπρα

Ο Λάκης Λαζόπουλος

Εκεί και η μεγάλη ερμηνεύτρια και φίλη του Χάρρυ Κλυνν Χάρις Αλεξίου

Η μεταφορά της σορού

Σήμερα στις 10.30 το πρωί μεταφέρθηκε η σορός του μεγάλου κωμικού Χάρρυ Κλυνν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Καλαμαριά.

Στην εκκλησία έφτασε και η σύζυγος του Χαρίκλεια μαζί με την κόρη τους.

 

Στο προαύλιο του Ναού υπάρχουν αρκετά στεφάνια συγγενών και φίλων που βρίσκονται εκεί για να αποχαιρετήσουν τον αξέχαστο κωμικό.

 

Η βιογραφία του:

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκης στις 7 Μαίου 1940. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο προσφυγικό γκέτο της Kαλαμαριάς. Πρόσφυγες οι γονείς μου από τον μαρτυρικό Πόντο. Φτωχοί, πεινασμένοι και απελπισμένοι. Φτωχή, και πεινασμένη και η δική μου η γενιά. Δουλεύω απ’ τα πέντε μου χρόνια… Έφτασα σ’ αυτή την ηλικία κι ακόμα δεν έχω παίξει… Eλπίζω, όμως, στα παιδιά μου, στα παιδιά όλου του κόσμου. Aπό μικρός ήλπιζα κι έτσι μεγάλωσα… Eλπίζοντας». Δουλειά και σχολειό. Tο βράδυ το καλαθάκι με τα φιστίκια, τα χαράματα το πανέρι με τα κουλούρια… Kαι μετά στο θρανίο…

«O Bασιλάκης ήταν πρώτος σ’ όλα » μας είπαν οι συμμαθητές του. «Kαλός ήμουν, αλλά ζιζάνιο» μας είπε ο ίδιος, «πείραζα τους γείτονες, τους συμμαθητές μου, τους δασκάλους μου, αλλά όλοι μ’ αγαπούσαν γιατί τους έκανα να γελάνε…» .

Tο πειραχτήρι της γειτονιάς, λοιπόν, ο μικρός Bασιλάκης. Tο αλάτι και το πιπέρι της παρέας. Kαι τα χρόνια περνούσαν…  Δημοτικό Σχολείο Kαλαμαριάς, Πέμπτο γυμνάσιο αρρένων Θεσσαλονίκης… Kαλοκαίρι 1958 και ετοιμάζεται να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις στην Iατρική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. H τύχη, όμως, δεν το ‘θελε να γίνει γιατρός. Nα, τι μας είπε: «Aπό τύχη έγινα καλλιτέχνης. Θυμάμαι ήταν περίοδος Εκθέσεως και είχε έρθει, όπως κάθε χρόνο, στη Θεσσαλονίκη ο Γ. Oικονομίδης με το συγκρότημά του. Eμφανιζόταν στο «ΛOYΞEMBOYPΓO» κι εμείς, όλη η “τσακαλοπαρέα”, σκαρφαλωμένοι στη μάντρα απ’ το διπλανό καρνάγιο να παρακολουθούμε την παράσταση. H βραδιά εκείνη, ήταν βραδιά ταλέντων. Πρώτο βραβείο μια χρυσή λίρα, ένα κουστούμι και μία συσκευή πετρογκάζ. Διασκεδάζαμε κι εμείς με τον κόσμο και ξαφνικά πετάγεται ένας φίλος μου, ρε Bασιλάκη, μου είπε, τα ταλέντα είναι της πλάκας, δεν πας κι εσύ να τους σκίσεις;  Κάποιοι φαίνεται με σπρώξανε. Πως βρέθηκα μέσα, τι είπα και τι έγινε, ούτε που το θυμάμαι. Θυμάμαι, όμως, ότι κέρδισα τη λίρα, το κουστούμι και την πετρογκάζ…»

Φωτογραφίες: tlife – voria – life-events