Αποκαλυπτικό είναι το πόρισμα των μελετών που έγιναν στην μεταλλική κατασκευή του στεγάστρου Καλατράβα του κεντρικού σταδίου και του ποδηλατοδρομίου του ΟΑΚΑ.
Σύμφωνα με αυτό, οι δύο κατασκευές, δεν ανταποκρίνονται στο κανονιστικά ελάχιστο επιτρεπόμενο επίπεδο στατικής επάρκειας.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα των μελετών που έγιναν στις συγκεκριμένες υποδομές από τον τεχνικό σύμβουλο του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο έχει στο χαρτοφυλάκιό του τα συγκεκριμένα ακίνητα και είναι επιφορτισμένο με το έργο της συντήρησής τους.
Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε από τον τεχνικό σύμβουλο του ΤΑΙΠΕΔ και παρουσιάζει η εφημερίδα «Καθημερινή», δεν αποδίδει ευθύνες στον αρχικό σχεδιασμό ή στην κατασκευή των έργων, αλλά, όπως επισημαίνει, αξιολογεί την παρούσα κατάσταση σε σχέση με την «ιδεατή» τους κατάσταση, την κατάσταση δηλαδή που εκτιμάται πως έπρεπε να έχουν όταν παραδόθηκαν.
Τα συμπεράσματα για την στατική επάρκεια του κεντρικού σταδίου
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, με βάση τα συμπεράσματα της εκτενέστατης μελέτης, που παραδόθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ στην κυβέρνηση και φέρει ημερομηνία 25/9/2023, η αξιολόγηση της στατικής επάρκειας του κεντρικού σταδίου έχει ως εξής:
«Η μεταλλική κατασκευή του στεγάστρου του κεντρικού σταδίου δεν ανταποκρίνεται στο κανονιστικά ελάχιστο επιτρεπόμενο επίπεδο στατικής επάρκειας».
«Από την παραπάνω αναλυτική διερεύνηση προκύπτει ότι η μεταλλική κατασκευή του στεγάστρου του κεντρικού σταδίου δεν ανταποκρίνεται στο κανονιστικά ελάχιστο επιτρεπόμενο επίπεδο στατικής επάρκειας (έλεγχος με ελαστική και πλαστική αντοχή των διατομών των τόξων). Η υπολογιστική αυτή ανεπάρκεια δεν σχετίζεται με κακοτεχνίες ή/και ανεπαρκή σύνδεση των φορέων κατά τη φάση της κατασκευής, αλλά αναφέρεται στην ιδεατή δομική κατάσταση που, υποθετικά, είχε το στέγαστρο αμέσως μετά την ολοκλήρωσή του, σε εφαρμογή της έβδομης έκδοσης της στατικής του μελέτης. Επιπλέον με βάση τα ευρήματα από την οπτική επιθεώρηση και τους μη καταστροφικούς ελέγχους που διενεργήθηκαν στα πλαίσια της παρούσας σύμβασης, προκύπτει πως η κατάσταση αυτή επιτείνεται από την ύπαρξη σημαντικών μη αποδεκτού χαρακτήρα αστοχιών συνδέσεων (δηλαδή ρωγμές σε μετωπικές συγκολλήσεις, προεντεταμένοι κοχλίες χωρίς προένταση, κοχλιωτές συνδέσεις μη αποδεκτού τύπου), οι οποίες είναι μεν επισκευάσιμες, αλλά απομειώνουν σημαντικά την ήδη επισημανθείσα περιορισμένη κανονιστική στατική επάρκεια των φορέων. Στη βάση των ανωτέρω θεωρούμε αναγκαία την επισκευή των προβληματικών σημείων και τη δρομολόγηση των απαραίτητων διαδικασιών αποκατάστασης του απαιτούμενου επιπέδου στατικής επάρκειας του εμβληματικού αυτού έργου».
Τα συμπεράσματα για την επάρκεια του ποδηλατόδρομου
Όσσον αφορά την αξιολόγηση της στατικής επάρκειας του ποδηλατοδρομίου, το συμπέρασμα της μελέτης έχει ως εξής:
«Από την παραπάνω αναλυτική διερεύνηση προκύπτει ότι η μεταλλική κατασκευή του ποδηλατοδρομίου δεν ανταποκρίνεται στο κανονιστικά ελάχιστο επιτρεπόμενο επίπεδο στατικής επάρκειας με βάση την ελαστική αντοχή των διατομών των τόξων, ενώ λαμβάνοντας υπόψη την πλαστική αντοχή των διατομών διαπιστώνεται οριακή στατική επάρκεια. Ωστόσο, αν και με βάση την κατηγοριοποίηση των διατομών των τόξων είναι κανονιστικά αποδεκτή η χρήση πλαστικών αντοχών στους ελέγχους επάρκειας, θα πρέπει να τονιστεί πως η ανάπτυξη σημαντικών πλαστικών παραμορφώσεων σε ένα έντονα θλιβόμενο μέλος όπως το τόξο ανάρτησης είναι αμφίβολη και ως εκ τούτου η συγκεκριμένη προσέγγιση είναι μη συντηρητική. Επιπλέον εντοπίστηκε ανεπάρκεια φέρουσας ικανότητας στα εφέδρανα των τόξων. Οι συγκεκριμένες ανεπάρκειες δεν σχετίζονται με κακοτεχνίες κατά τη φάση της κατασκευής, αλλά αναφέρονται στην ιδεατή δομική κατάσταση που, υποθετικά, είχε το στέγαστρο αμέσως μετά την ολοκλήρωσή του. Επίσης, με βάση τα ευρήματα από την οπτική επιθεώρηση και τους μη καταστροφικούς ελέγχους που διενεργήθηκαν εντοπίζονται σημαντικά προβλήματα διάβρωσης των διατάξεων αγκύρωσης στη βάση των αναρτήρων, με ενδεχόμενη επίδραση του εσωτερικού της αγκύρωσης αλλά και στο σώμα των αναρτήρων. Στη βάση των ανωτέρω θεωρούμε αναγκαίο για την επισκευή των προβληματικών σημείων τη δρομολόγηση των απαραίτητων διαδικασιών αποκατάστασης του απαιτούμενου επιπέδου στατικής επάρκειας του εμβληματικού αυτού έργου».