«Αυτοί που με κατηγορούσαν πέρυσι στο συνέδριο ότι συνεργάζομαι με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τώρα συνεργάζονται μαζί του και καλά κάνουν», λέει γελώντας ο Γιώργος Σουφλιάς στην πρώτη συνέντευξη μετά το συνέδριο, την οποία παραχώρησε στα «ΝΕΑ».
Τον συναντήσαμε στις 9 το βράδυ της περασμένης Τετάρτης στο γραφείο του στην οδό Βεντήρη. Τίποτε δεν έχει αλλάξει από τότε που κατέστρωνε σ’ αυτό τον χώρο τα σχέδιά του για να δώσει τη μάχη απέναντι στον κ. Μ. Έβερτ και τον κ. Κ. Καραμανλή. Οι παλιοί συνεργάτες του είναι όλοι στις θέσεις τους. Οι φίλοι του βουλευτές τηλεφωνούν κάθε τρεις και λίγο, διακόπτοντας τη συνομιλία μας και τα στελέχη της επαρχίας ζητούν ραντεβού από τις γραμματείς του για να τον δουν το συντομότερο. Και η σύζυγός του Μαριάννα, όπως πάντα, να του τηλεφωνεί για να μάθει ποια ώρα επιτέλους θα επιστέψει στο σπίτι για φαγητό. «Ε, δεν θα αργήσω, θέλω να δω και τα παιδιά, σε κανά δυο ώρες έρχομαι».
Το γραφείο του είναι γεμάτο με φωτογραφίες των δυο κοριτσιών του. «Βλεπετε τι ωραίες κόρες έχω» λέει καμαρώνοντας. Και ένας συνεργάτης του δεν χάνει την ευκαιρία να τον πειράξει. «Πράγματι μοιάζουν στη μητέρα τους». Ο Θεσσαλός πολιτικός, που έχει μάθει, όπως λέει, να παλεύει με τα κύματα και στο τέλος να νικά, δείχνει να είναι περισσότερο ήρεμος από ποτέ. Έπειτα από μια περίοδο ενδοσκόπησης, αυτοκριτικής και περισυλλογής ξεπέρασε την πίκρα του για την ετυμηγορία των συνέδρων και σπάει τη σιωπή του. Μια ετυμηγορία, όπως λένε οι φίλοι του, που ήταν αναντίστοιχη με τη γνώμη της κοινωνίας, αφού σε όλες τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων χρόνων προηγείται όλων των άλλων στελεχών της Ν.Δ. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία 6 χρόνια είναι σταθερά στην πρώτη πεντάδα των δημοφιλέστερων πολιτικών όλων των κομμάτων.
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΛΑΘΩΝ
Παραδέχεται ότι έκανε λάθη στην κούρσα για την εκλογή προέδρου της Ν.Δ., μιλάει για την Ντόρα Μπακογιάννη, τον Στέφανο Μάνο και τον Κωσταντίνο Μητσοτάκη και βεβαίως για τον πρόεδρο του κόμματος. Και όταν ερωτάται πώς αισθάνεται όταν σηκώνεται όρθιος για να υποδεχθεί έναν 40χρονο ηγέτη ή πώς νιώθει όταν προεδρεύει σε μια συνεδρίαση ένας αρκετά νεώτερος αρχηγός, δεν αιφνιδιάζεται και λέει με ειρωνικό χαμόγελο: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα, εξάλλου αισθάνομαι αρκετά νέος». Μια απάντηση που παραπέμπει τους γνωρίζοντες στην εξομολόγηση που έκανε στους φίλους του όταν ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα του συνεδρίου: «Αυτή τη μάχη είχε πει εγώ κάποια μέρα θα την κερδίσω». Εάν παρακολουθήσει κανείς τις προσεκτικές κινήσεις του αυτή την περίοδο είναι εύκολο να διαπιστώσει ότι είναι σταθερός στον στόχο του. Το πότε και το πώς θα το αποφασίσει η ζωή, λένε στο χωριό του, την Αγία Τριάδα της Λάρισας.
ΜΕ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΣΕ
ΕΡ.: Κύριε Σουφλιά, νιώθετε πίκρα που δεν εκλεγήκατε αρχηγός;
ΑΠ.: Θα έλεγα ψέματα ότι το αποτέλεσμα δεν με στενοχώρησε. Όμως εκείνο που με ενόχλησε περισσότερο είναι η κριτική γιατί δεν παραβρέθηκα στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Η ανακοίνωση έγινε μία ώρα νωρίτερα από ό,τι προέβλεπε το πρόγραμμα. Έτσι τη δικαιολογημένη απουσία μου κάποιοι τη χρησιμοποίησαν για να με εκθέσουν στη βάση. Λάθος τους. Η μικροψυχία δεν είναι χαρακτηριστικό μου και το έχω αποδείξει.
ΕΡ.: Οι φίλοι σας λένε ότι εμφανίστηκε στο συνέδριο μια ανακόλουθη εικόνα με αυτή που υπήρχε στην κοινωνία. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι προηγείσθε στην κοινωνία αλλά αυτή η εικόνα δεν φάνηκε στους συνέδρους.
ΑΠ.: Τι να πω εγώ περισσότερο από το αποτέλεσμα και από αυτά που λέτε εσείς.
ΕΡ.: Τι έφταιξε και χάσατε το συνέδριο;
ΑΠ.: Σημαντικότεροι παράγοντες θεωρώ ότι είναι: πρώτον, οι διάφοροι μηχανισμοί, δεύτερον, ο αγώνας μου για ένα τίμιο και αντιπροσωπευτικό συνέδριο που με εμφάνισε σε ένα βαθμό μέρος του προβλήματος, ενώ δεν ήμουν, τρίτον, σε επίπεδο ψήφων οι σύνεδροι της Μακεδονίας και Θράκης, που ήταν παραπάνω από το 1/4 των συνέδρων, λειτούργησαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ας πούμε με τοπικιστικά κριτήρια.
ΕΡ.: Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνατε στην κούρσα για την ηγεσία;
ΑΠ.: Πίστεψα ότι ένας βουλευτής περιφέρειας με κύρια εφόδια τη συνέπεια, το έργο και την προσφορά του θα μπορούσε να κερδίσει το συνέδριο. Νομίζω πρακτικά ότι το μεγαλύτερο λάθος μου είναι που δεν επέμενα απόλυτα στη θέση μου οι σύνεδροι να εκλέγονται στο μέγιστο ποσοστό τους απευθείας από τη βάση. Κάτι που γίνεται στα δημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης στην εκλογή αρχηγού. Θα έπρεπε να επιμείνω μέχρι τέλους στη θέση μου έστω και αν αυτό σήμαινε ότι δεν θα ήμουν υποψήφιος. Πρυτάνευσαν όμως η αγάπη και η ευθύνη μου για το κόμμα και έπραξα όπως έπραξα. Και θέλω να τονίσω ότι το συνέδριο αποτελεί πλέον παρελθόν. Έγινε, ήμουν υποψήφιος, δεν κέρδισα, είμαι τίμιος παίκτης και αποδέχθηκα το αποτέλεσμά του.
ΓΙΑ ΝΤΟΡΑ – ΜΑΝΟ
ΕΡ.: Θεωρείτει ότι η συνεργασία σας με την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Στ. Μάνο και η έμμεση συνεργασία σας με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη σας ωφέλησε; Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ηθελημένα ή αθέλητα σας τράβηξαν το χαλί κάποια στιγμή οι συνεργάτες σας.
ΑΠ.: Κατ’ αρχήν πρέπει να ευχαριστήσω τους δύο που απέσυραν την υποψηφιότητά τους για να υποστηρίξουν τη δική μου υποψηφιότητα. Πιστεύω επίσης ότι όλοι με βοήθησαν όσο μπορούσαν. Όσο για το βασικό επιχείρημα των αντιπάλων μου προ του συνεδρίου, ότι συνεργάζομαι με τον κ. Μητσοτάκη, είναι οι ίδιοι που σήμερα συνεργάζονται μαζί του και πολύ καλά κάνουν. Οι σχέσεις μου πάντως με όλους είναι καλές και όποτε μας δίνετε η ευκαιρία ανταλλάσσουμε απόψεις.
ΕΡ.: Γιατί τελικά αρνηθήκατε να συμμετάσχετε στο νέο οργανωτικό σχήμα που δημιούργησε ο κ. Καραμανλής;
ΑΠ.: Δεν αρνήθηκα. Τον Αύγουστο, παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις μας στο θέμα της οργάνωσης και των προσώπων, συμφωνήσαμε για το καλό του κόμματος σε ένα πλαίσιο ένταξής μου στο νέο οργανωτικό σχήμα. Όμως την επόμενη μέρα, όπως έχει το δικαίωμα ο αρχηγός κόμματος, άλλαξε γνώμη. Πάντως όπου με καλούν συμμετέχω και αγωνίζομαι να γίνουμε κυβέρνηση. Πάνω από όλα προέχει το καλό του τόπου.
ΕΡ.: Τώρα πώς είναι οι σχέσεις με τον κ. Καραμανλή. Σας συμβουλεύετε για παράδειγμα στα μεγάλα θέματα;
ΑΠ.: Μερικές φορές.
ΕΡ.: Αλήθεια πώς αισθάνεστε στις συνεδριάσεις των κομματικών οργάνων όταν προεδρεύει ένας πολιτικός 42 ετών;
ΑΠ.: Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Άλλωστε αισθάνομαι πολύ νέος και δυνατός. Η πολιτική είναι η τέχνη του «πράττειν και αποφασίζειν» και στην πολιτική μου σταδιοδρομία έμαθα να μη στέκομαι σ’ αυτά και αταλάντευτα πολιτεύομαι με «διά ταύτα», με βάση αρχές, θέσεις και οράματα.
ΓΛΩΣΣΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΕΡ.: Κύριε Σουφλιά, υπάρχει η εντύπωση ότι παρ’ όλη τη φθορά της κυβέρνησης, η Ν.Δ. δεν εισπράττει τη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος.
ΑΠ.: Έχω μάθει να είμαι αυστηρός πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό μου και φυσικά είμαι απαιτητικός από το κόμμα μου που θέλω να είναι «η λύση» για τον τόπο, για να τον υπηρετεί αποτελεσματικά. Δεν είναι κακή η πορεία της Ν.Δ. αλλά πιστεύω ότι θα βελτιωθεί σημαντικά και θα εισπράξει τη δυσαρέσκεια εάν ακολουθήσει αταλάντευτα την πολιτική του γενναίου και του συγκεκριμένου. Ο τόπος έχει ανάγκη από τη γλώσσα της αλήθειας και οι πολίτες από όραμα και από συγκεκριμένες και σαφείς θέσεις για τα συγκεκριμένα προβλήματά τους. Το κόμμα πρέπει να αξιοποιήσει όλα τα στελέχη του και έχει πολλά και να λειτουργεί με πιο γρήγορα και εύστοχα αντανακλαστικά. Οι πολιτικές μας υπερέχουν αλλά δεν φτάνει αυτό. Χρειάζονται πρωτοβουλίες και αγώνες για να πεισθεί ο λαός και να κερδηθούν οι εκλογές.
Λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί το αποτέλεσμα του συνεδρίου τον περασμένο Μάρτιο. Ο κ. Κ. Καραμανλής και ο κ. Γ. Σουφλιάς με αμηχανία και κρυμμένη νευρικότητα παρακολουθούν τους ομιλητές. Τώρα ο Θεσσαλός πολιτικός καταστρώνει τα νέα σχέδιά του
ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ θέματα ο κ. Γ. Σουφλιάς ποτέ δεν ανεβάζει τους τόνους της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση. Πάγια θέση του είναι ότι η εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να αποτελεί σημείο τριβής των κομμάτων. Επικρίνει όμως με δριμύτητα την κυβέρνηση γιατί, όπως εξηγεί, εμφανίζει διαρκώς μια τριγλωσσία: «Άλλα λέει ο Πάγκαλος, άλλα ο Τσοχατζόπουλος και ο κ. Σημίτης είναι ο διαιτητής». Του επισημαίνουμε ότι και στο κόμμα «άλλα λέει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, άλλα ο Μιλτιάδης Έβερτ και αλλά ο πρόεδρος του κόμματος». Και χωρίς δισταγμό απαντά: «Έχετε δίκιο, αλλά η Ν.Δ. δεν είναι κυβέρνηση και έχει την πολυτέλεια των αποχρώσεων». Παραδέχεται, ωστόσο, ότι: «Στα εθνικά θέματα δεν παρουσιάζονται συχνά σήμερα όπως στο παρελθόν σπασμωδικές ευκαιριακές κινήσεις και κορόνες για εσωτερική κατανάλωση. Υπάρχουν δηλαδή κάποια στοιχεία προόδου. Όπως πρέπει να τονίσω ότι υπάρχουν και αρνητικά δεδομένα».
Όσο για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
ΕΡ.: Πολλοί φοβούνται την εκδήλωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Συμμερίζεστε αυτήν την ανησυχία;
ΑΠ.: Εκτιμώ ότι τώρα δεν μπορεί να γίνει θερμό επεισόδιο. Η Τουρκία σήμερα εξαιτίας του Κουρδικού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των φυλακισμένων δημοσιογράφων και της απόφασης του Λουξεμβούργου βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Και παρά τα εσωτερικά της προβλήματα, πιστεύω ότι αντιλαμβάνεται πως σήμερα δεν έχει περιθώρια για θερμό επεισόδιο. Αργότερα δεν το αποκλείω.
ΕΡ.: Η Τουρκία έχει εκχωρήσει, ιδιαίτερα μετά τη Συμφωνία του Λουξεμβούργου, την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής στους στρατιωτικούς, προσφάτως. Τι προσβλέπει με αυτήν τη στρατηγική;
ΑΠ.: Η γνώμη μου είναι ότι οι στρατιωτικοί πάντα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική της Τουρκίας και τώρα τελευταία φάνηκε περισσότερο το στρατοκρατικό της πρόσωπο. Η Τουρκία έχει μια σταθερή στρατηγική, να αλλάξει το στάτους κβο στο Αιγαίο. Η Ελλάδα οφείλει αποφασιστικά και ήρεμα να αντιμετωπίζει την κατάσταση. Και να συνειδητοποιήσουμε όλοι ηγεσία και λαός ότι δεν μπορούμε να απαιτούμε κυρίως οι άλλοι να μας λύσουν τα προβλήματα. Πρέπει να είμαστε ισχυροί, ενωμένοι, αποφασισμένοι και ρεαλιστές για να τα αντιμετωπίσουμε. Ο διάλογος με την Τουρκία σε επιμέρους θέματα πρέπει να συνεχισθεί, μένοντας όμως ανυποχώρητοι στα κυριαρχικά μας δικαιώματα και την τήρηση της διεθνούς νομιμότητας.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΕΡ.: Εάν ήσασταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα θέματα εξωτερικής πολιτικής θα συνεργαζόσασταν με τον Πρωθυπουργό ή θα του προτείνατε μια συνεργασία σας που να μην την ξέρει κάποιος άλλος;
ΑΠ.: Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιστεύω ότι πρέπει να συνεργάζεται με τον Πρωθυπουργό για τα εθνικά θέματα, σαν να ήταν ο ίδιος πρωθυπουργός. Αλλά αυτό όμως δεν είναι μόνο ευθύνη δική του, αλλά κυρίως ευθύνη του Πρωθυπουργού. Πολύ κακώς πράττει ο κ. Σημίτης που κλείνεται στο καβούκι του και δεν συνεργάζεται για τη χάραξη εθνικής στρατηγικής με την αντιπολίτευση. Τα θέματα αυτά είναι ευαίσθητα, υπάρχουν διαφορές απόψεων και δεν μπορούν να συζητούνται όλα δημόσια. Όμως για να υπάρχει στρατηγική με συνέχεια, το πλαίσιό της πρέπει να είναι αποτέλεσμα συνεργασίας των κομμάτων σε επίπεδο αρχηγών και σε θεσμικά κατοχυρωμένο όργανο. Με τη συνταγματική αναθεώρηση είναι ευκαιρία να γίνει.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ δύο χρόνια ακριβώς, λίγες ημέρες μετά την εκλογή του Κώστα Σημίτη, είχαμε συναντηθεί με τον Γιώργο Σουφλιά σ’ ένα γεύμα. Όπως ήταν φυσικό, το μόνο θέμα συζήτησης ήταν οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. «Κοιτάξτε, ο Σημίτης θα κερδίσει και το συνέδριο. Θα το εκβιάσει και θα το κερδίσει. Είμαι σίγουρος ότι θα πει: “Εάν δεν μου δώσετε το κόμμα, θα παραιτηθώ”, θα το δείτε». Έτσι κι έγινε. Ο κ. Γ. Σουφλιάς ποτέ δεν διακατέχεται από φανατισμό, όταν μιλάει για τους πολιτικούς του αντιπάλους. Πολύ περισσότερο για τον σημερινό Πρωθυπουργό, με τον οποίο πολλοί διαπιστώνουν ότι είναι της ίδιας πολιτικής σχολής. Του καταλογίζει όμως δισταγμό και ατολμία στη λήψη γενναίων αποφάσεων που χρειάζεται η χώρα, για να βγει από το τέλμα. «Το μεγάλο μειονέκτημα της κυβέρνησης λέει είναι η αδυναμία της για γενναίες αποφάσεις. Έχουμε ένα τεράστιο αναποτελεσματικό σπάταλο κράτος, που αποπνέει έντονη οσμή διαφθοράς και την ευθύνη κυριότατα την φέρνει το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ‘8Ο. Ένας μεγάλος Καιάδας όπου πάνε όλα τα χρήματα του ελληνικού λαού». Ο Θεσσαλός πολιτικός μιλάει πάντα με έμφαση για τη διαφάνεια. Πρόσφατα, στην Επιτροπή για το Σύνταγμα πρότεινε, «το Ελεγκτικό Συνέδριο να ελέγξει πότε και πώς αποκτήθηκαν τα περιουσιακά στοιχεία των πολιτικών και η ανεπαρκής αιτιολόγηση να σημαίνει, πέραν των άλλων, αυτοδίκαιη έκπτωση».
Μεγάλη σημασία για την πορεία της χώρας μας προσδίδει ο κ. Γ. Σουφλιάς στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση και τονίζει: «Εάν συνεχίσει η κυβέρνηση την ίδια πολιτική, το πιθανότερο είναι να μην τα καταφέρουμε. Η ΟΝΕ είναι μονόδρομος για την Ελλάδα και θα είναι τραγικό, εάν δεν τα καταφέρουμε. Πρέπει να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι ο δρόμος για την ΟΝΕ δεν μπορεί να περάσει από τον φόβο του κομματικού άγχους. Δεν γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσεις αβγά».
ΕΡ.: Ο Σημίτης κλείνει τον δεύτερο χρόνο στην πρωθυπουργία. Πώς αποτιμάτε το έργο του;
ΑΠ.: Θα έλεγα ότι κινήθηκε με μικρά, άτολμα και άτσαλα βηματάκια, που επ’ ουδενί επαρκούν, για να αντιμετωπισθούν τα μεγάλα και σύνθετα προβλήματα της Οικονομίας. Για να ανταποκριθεί η Ελλάδα στον ανελέητο ανταγωνισμό και στις νέες συνθήκες που διαμορφώνει η Κοινωνία της Πληροφορίας. Οι άλλοι λαοί τρέχουν, εμείς μένουμε πίσω με το σύνδρομο της «κινούμενης άμμου».
ΕΡ.: Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί να έχει την καλή εικόνα στην κοινωνία, που είχε πριν από έναν χρόνο, όταν κέρδισε τις εκλογές;
ΑΠ.: Δεν το πιστεύω. Διατηρεί την εικόνα ενός σοβαρού ανθρώπου, αλλά έχει υποστεί φθορά. Η κυβέρνηση συνεχώς αποδεικνύεται λίγη απέναντι στα μεγάλα προβλήματα και ανήμπορη με γενναιότητα να προχωρήσει στις αναγκαίες τομές και ρήξεις. Και δεν μπορεί να βελτιωθεί, γιατί υπάρχει το βαρίδι του εσωτερικού μεγάλου προβλήματος του ΠΑΣΟΚ.
Εννοώ, δηλαδή, ότι από την ίδρυσή του ακολουθεί μια πορεία μετάλλαξης προσπαθώντας να κινηθεί στα πλαίσια των πολιτικών της Ν.Δ., που δικαιώθηκαν και επικράτησαν σε όλο τον κόσμο. Αυτή την πορεία άλλοι την παρακολουθούν, έστω με αγκυλώσεις, και άλλοι την απορρίπτουν εντελώς. Αυτό αυτόματα σημαίνει και εσωτερική σύγκρουση.
Πολλές φορές αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση είναι έρμαιο των βιωμάτων της, των συντεχνιών και της κομματικής νομενκλατούρας. Αδυνατεί και για μένα αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα να χτυπήσει το μεγάλο διαβρωμένο κράτος, την διαφθορά, το κράτος που για να κινηθεί, θέλει λάδι σε όλα τα γρανάζια του.
ΕΡ.: Σήμερα, το κυβερνητικό έργο στην Οικονομία αμφισβητείται και από στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Εσείς, τι γνώμη έχετε;
ΑΠ.: Η κυβέρνηση αντί να μειώσει το κράτος περιορίζοντας τις δαπάνες και τις σπατάλες του, αντί να χτυπήσει την φοροδιαφυγή που ζει και βασιλεύει, αντί να κάνει αποκρατικοποιήσεις και τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούνται, κινείται για την αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος με δύο πολιτικές. Την υπερφορολόγηση και την συναλλαγματική. Η πρώτη γονατίζει αυτούς που μόνιμα πληρώνουν και επιτείνει έτσι την αδικία, εμποδίζει τις επενδύσεις, με άμεση επίπτωση στο μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας. Χρειάζονται διαρθρωτικές αλλαγές στη Δημόσια Διοίκηση, στην αγορά εργασίας που είναι η περισσότερο παρεμβατική στην Ευρώπη, στο ασφαλιστικό που καταρρέει, στο φορολογικό, στο τραπεζικό με αποκρατικοποιήσεις. Το πολύ πολύ, πρέπει να μείνει κρατική η Εθνική Τράπεζα. Όσο για την Παιδεία, αυτό που γίνεται δεν είναι μεταρρύθμιση, αλλά απορρύθμιση και πρέπει να σταματήσει αμέσως.
ΕΡ.: Βλέπετε υποτίμηση της δραχμής το 1998, όπως προβλέπει ο κ. Κ. Μητσοτάκης;
ΑΠ.: Εκτιμώ ότι όχι. Όμως, η στήριξη της δραχμής θα έχει μεγάλο κόστος για την Οικονομία, γιατί οι διαρθρωτικές αλλαγές που δεν έγιναν, την αφήνουν περισσότερο εκτεθειμένη από τα άλλα ευρωπαϊκά νομίσματα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “