Είπαμε, όχι κι έτσι

Την γνώμη μου για τον Τόμσεν, τον οποίο παρακολουθώ 5 χρόνια, την έχω γράψει πολλές φορές. Ήταν το πιο ακατάλληλο πρόσωπο για να αναλάβει το ρόλο του ανθύπατου της χώρας. Αλαζόνας, ξερόλας, επιθετικός, προκατειλημμένος και εμμονικός. Παριστάνει τον τεχνοκράτη αλλά συμπεριφέρεται ως πολιτικός -σύνδρομο της νιότης που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Απέτυχε σε  δυο μνημόνια, καθώς είναι αδύνατος στην αριθμητική και κακώς του ανέθεσαν η Λαγκάρντ και ο Σόιμπλε, στους οποίους λογοδοτεί, το τρίτο. Είναι σαν να ήθελαν τα αφεντικά του να μην πετύχει.

Μέχρι εδώ ίσως συμφωνήσουν αρκετοί μαζί μου. Άλλωστε δεν είναι δύσκολο. Πάνω κάτω οι περισσότεροι στη χώρα έχουν την ίδια γνώμη για τον επηρμένο Δανό. Αυτό όμως δεν δίνει το δικαίωμα σε κανένα να καταγράφει τις επαγγελματικές του συνομιλίες με τη βοηθό του σε μια -ακόμη τουλάχιστον -χώρα του δυτικού κόσμου. Δεν είναι τρομοκράτης.  Θέλω να ελπίζω ότι οι δικές μας υπηρεσίες δεν έχουν εμπλακεί σ’αυτό το άθλιο παιγνίδι. Αν αυτό έχει συμβεί θα το μάθουμε σύντομα και θα πληρώσουμε ένα ακόμη βαρύ τίμημα. Θα τιμωρηθεί η κοινωνία για κάποιους εξυπνάκηδες που έχουν άγνοια κινδύνου.