Economist: Η ακροδεξιά της Λεπέν θέλει να κυριαρχήσει στο γαλλικό κοινοβούλιο - Ακόμη και χωρίς πλειοψηφία

Οι Γάλλοι πηγαίνουν στις κάλπες και στο σκοτάδι επισημαίνει ο Economist και για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας, oι εκλογές στις 7 Ιουλίου θα μπορούσαν να επιτρέψουν στην ακροδεξιά να κερδίσει.

Μετά τις τακτικές κομματικές υποχωρήσεις υποψηφίων για να στηριχθεί ένα ακροδεξιό μέτωπο, που ακολούθησαν την ψηφοφορία του πρώτου γύρου στις 30 Ιουνίου, οι πιθανότητές της να εξασφαλίσει μόνη της την πλειοψηφία έχουν μειωθεί. Οι ψηφοφόροι ενδέχεται να μην δώσουν σε κανένα πολιτικό σχηματισμό την απόλυτη πλειοψηφία.

Μακριά από το να διευθετήσει τις πολιτικές διαιρέσεις της Γαλλίας, η αιφνιδιαστική απόφαση του Εμανουέλ Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες εκλογές μοιάζει πιθανό να εγκαινιάσει μια περίοδο αδιεξόδου, ανησυχίας και αστάθειας.

Βέβαιη η εκλογική καταστροφή του Κέντρου

Μία από τις λίγες βεβαιότητες σχετικά με αυτή την ψηφοφορία την Κυριακή είναι ότι εξελίσσεται σε καταστροφή για το κεντρώο όραμα του Μακρόν. Όταν εξελέγη για πρώτη φορά πρόεδρος το 2017 σε ηλικία 39 ετών, πάνω σε ένα κύμα φιλοευρωπαϊκής αισιοδοξίας, νεανικής ενέργειας και πολιτικής ανανέωσης, ο Μακρόν υποσχέθηκε να «κάνει τα πάντα» για να διασφαλίσει ότι «δεν υπάρχει πλέον κανένας λόγος να ψηφίζει κανείς τα άκρα».

Τώρα, η Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν (RN) και οι σύμμαχοί της βρίσκονται σε πορεία να γίνουν το μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό μπλοκ. Αφού ήρθε πρώτο σε 297 από τις 577 εκλογικές περιφέρειες στην ψηφοφορία του πρώτου γύρου, το RN θα μπορούσε να τριπλασιάσει τις έδρες του και να πλησιάσει στην εξασφάλιση των 289 που απαιτούνται για την πλειοψηφία.

Η απομάκρυνση από το κέντρο είναι αντίστοιχη στα αριστερά. Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, μια τετρακομματική συμμαχία που αποτελείται από την Ανυπότακτη Γαλλία του Zαν-Λυκ Μελανσόν τους Σοσιαλιστές, τους Πράσινους και τους Κομμουνιστές, φαίνεται ότι θα αποτελέσει το δεύτερο μεγαλύτερο μπλοκ μετά τον δεύτερο γύρο των εκλογών. Μια ανίερη συμμαχία που φτάνει από τους αντικαπιταλιστές και τους τροτσκιστές της αριστεράς μέχρι τους μετριοπαθείς σοσιαλιστές και τους Πράσινους, ήρθε πρώτη σε 159 εκλογικές περιφέρειες κατά την ψηφοφορία του πρώτου γύρου. Με την υπόσχεση να αυξήσει τον κατώτατο μισθό κατά 14%, να επαναφέρει τον φόρο πλούτου και να υποστηρίξει την αναγνώριση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, πήρε την ψήφο των νέων και τα πήγε καλά σε μια ευρεία ζώνη γύρω από το ανατολικό Παρίσι και τα πολυπολιτισμικά του προάστια.

Οι Γάλλοι θέλουν να τιμωρήσουν τον Μακρόν

Η κεντρώα συμμαχία του Μακρόν, το «Ensemble», προετοιμάζεται για μια εκλογική συμφορά. Φαίνεται βέβαιο ότι θα χάσει τις μισές από τις 250 έδρες της, έχοντας ξεπεράσει την ψηφοφορία σε μόλις 70 έδρες. Αυτές ήταν συγκεντρωμένες στα δυτικά του Παρισιού και στα πιο εύπορα προάστιά του, καθώς και στα δυτικά τμήματα και τη Βρετάνη.

Η Γαλλία, που δεν της είναι άγνωστη η επανάσταση, φαίνεται τώρα να καταλαμβάνεται από μια μορφή βασιλοκτονίας. Παρά το ισχυρό ρεκόρ στη δημιουργία θέσεων εργασίας και την επιχειρηματική επιτυχία, μεταξύ άλλων, ο Μακρόν παραμένει μια φιγούρα που κατηγορείται για όλα τα δεινά.

Οι ψηφοφόροι βλέπουν μια ευκαιρία να τον τιμωρήσουν και την εκμεταλλεύονται. Οι νέοι, ειδικότερα, έχουν εγκαταλείψει μαζικά τον κεντρώο χώρο. Μόλις το 9% των νέων 18 έως 24 ετών ψήφισε το Ensemble στον πρώτο γύρο, δίπλα στο 48% του αριστερού Νέου Λαϊκού Μετώπου και το 33% του RN.

Η Λεπέν ευελπιστεί σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία – Αναζητά συμμάχους

Αφού 132 υποψήφιοι του Nέου Λαϊκού Μετώπου και 82 από το Ensemble το Μακρόν παραιτήθηκαν σε διαφορετικές εκλογικές περιφέρειες μεταξύ των γύρων της ψηφοφορίας, προκειμένου να μην διασπαστεί η ψήφος των απέναντι στην ακροδεξιά υποψηφιότητα, οι πιθανότητες της Λεπέν να εξασφαλίσει την πλειοψηφία μειώθηκαν. Ακόμη και χωρίς αυτή, όμως, ο Μακρόν θα είναι πολιτικά υποχρεωμένος να καλέσει το μεγαλύτερο μπλοκ να προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση, λέει προεδρικός σύμβουλος, μιλώντας στον Economist. Η Λεπέν αυτή την εβδομάδα άφησε να εννοηθεί ότι, αν το κόμμα δεν έχει αρκετές έδρες, μπορεί να είναι ακόμη σε θέση να προσελκύσει μερικές ακόμη από τη δεξιά για να καλύψει τους αριθμούς.

Ακόμα και αν οι προσπάθειες του RN αποτύχουν, η Γαλλία παραμένει σε αχαρτογράφητα νερά. Στη μετριοπαθή αριστερά και στο κέντρο γίνεται λόγος για την ιδέα μιας «κυβέρνησης πλουραλισμού» ή ενός «κοινοβουλευτικού συνασπισμού». Αυτός δεν θα ήταν ένας επίσημος συνασπισμός μεταξύ του Νέου Λαϊκού Μετώπου και του Ensemble- τα δύο μπλοκ μισούν το ένα το άλλο, και οι κεντρώοι δεν θα μπορούσαν να συνεργαστούν με την ομάδα του Μελανσόν.

Αλλά αν, όπως είναι πιθανό, η συμμαχία της αριστεράς διαλυθεί, ορισμένοι πολιτικοί ελπίζουν να συγκεντρώσουν μια δύναμη που θα φτάνει από τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους στα αριστερά μέχρι τους κεντροδεξιούς Ρεπουμπλικάνους. Ο Yaël Braun-Pivet, ο κεντρώος απερχόμενος πρόεδρος της Κάτω Βουλής, λέει ότι η πρωτοβουλία πρέπει να προέλθει από το κοινοβούλιο. «Πρέπει να ξεφύγουμε από το πλαίσιο του Νέου Λαϊκού Μετώπου», υποστηρίζει η Carole Delga, σοσιαλιστής πρόεδρος της περιφέρειας Occitanie.

«Οι κομματικοί μηχανισμοί δεν είναι πλέον αυτό που θέλουν οι Γάλλοι». Το πρόβλημα είναι ότι τα νούμερα δεν θα βγαίνουν χωρίς ένα μεγάλο κομμάτι της σκληρής αριστεράς και η πολιτική θα είναι περίπλοκη σε μια χώρα με αδύναμη κουλτούρα πολιτικού συμβιβασμού. Οι ψηφοφόροι που ελπίζουν να δουν την ελίτ του Παρισιού να αποχωρεί, μπορεί απλώς να θεωρήσουν έναν τέτοιο συνασπισμό ως προδοσία. Η Γαλλία οδεύει, όπως φαίνεται, με πλήρη ταχύτητα και με φόβο, προς το άγνωστο.