Πίεση στους πνεύμονες, νάρκωση του αζώτου - Ειδικοί εξηγούν τι έχει συμβεί στους 5 επιβάτες του Titan αν το σκάφος έχει ραγίσει

Τρεις ημέρες μετά την εξαφάνιση του υποβρυχίου Titan, τα σωστικά συνεργεία παλεύουν με το χρόνο προκειμένου να εντοπίσουν τους πέντε επιβάτες του.

Αν και υπήρξαν κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί να είναι ακόμα ζωντανοί, το τι προκάλεσε την εξαφάνιση του υποβρυχίου και ποια είναι η μοίρα του παραμένουν ακόμη άγνωστα.

Ωστόσο, οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για τους πέντε επιβάτες σε περίπτωση που είναι ζωντανοί, είναι πολλοί σύμφωνα με τους ειδικούς. Οι πέντε αγνοούμενοι μπορεί να νιώσουν πίεση στους πνεύμονες, να έρθουν αντιμέτωποι με το σύνδρομο της «νάρκωση αζώτου» και την υποθερμία εάν το κύτος του υποβρυχίου ραγίσει.

Σε περίπτωση που έχουν προσπαθήσει να διαρρήξουν το κύτος, ενώ το σκάφος βρισκόταν στα βάθη του ωκεανού, οι ειδικοί εξηγούν ότι οι πιθανότητες επιβίωσης των επιβατών είναι σχεδόν μηδενικές.

Πίεση των πνευμόνων

Ο Δρ Νικολάι Ρότερμαν, οικολόγος βαθέων υδάτων στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ, είπε ότι εάν συνέβαινε ένα τέτοιο ατύχημα, η υψηλή πίεση που επικρατεί θα είχε σκοτώσει τους επιβάτες σχεδόν ακαριαία.

«Εάν υπήρχε οποιοδήποτε είδος παραβίασης του κύτους, οι επιβαίνοντες θα πέθαιναν στον ωκεανό σχεδόν ακαριαία, δεδομένης της πίεσης άνω των 5.500 λιβρών ανά τετραγωνική ίντσα που ασκείται από τον ωκεανό σε βάθος 3.800 μέτρων».

Ο καθηγητής Alistair Greig, ειδικός στη θαλάσσια μηχανική στο University College του Λονδίνου πρόσθεσε ότι αν το κύτος είχε ούτως ή άλλως παραβιαστεί, η «πρόγνωση δεν είναι καλή».

Εξειδικευμένος εξοπλισμός, όπως ειδικά μείγματα αερίων για την καταπολέμηση της έντονης πίεσης στα βάθη του ωκεανού, έχουν επιτρέψει σε δύτες να φτάσουν σε βάθη περίπου 1.700 πόδια. Αλλά ακόμη και οι φάλαινες που έχουν εξελιχθεί για να τρέφονται στα βάθη του ωκεανού φτάνουν μέχρι τα 10.000 πόδια. Ο βαθύς ωκεανός είναι τόσο αφιλόξενος εν μέρει λόγω της πίεσης. Μόλις οι άνθρωποι πάνε κάτω από το νερό, πρέπει να αντιμετωπίσουν την πίεση του νερού, το οποίο είναι πολύ πιο πυκνό από τον αέρα, που τους περιβάλλει. Στο σημείο που βρίσκεται το ναυάγιο του Τιτανικού, η πίεση θα είναι περίπου 380 φορές μεγαλύτερη από αυτή που βιώνουν οι άνθρωποι στην επιφάνεια.

Καθώς η πίεση από το νερό αυξάνεται, προκαλείται η κατάρρευση οποιουδήποτε χώρου γεμάτου με αέρα. Για υποβρύχια που έχουν υποστεί ζημιά, αυτό μπορεί στη συνέχεια να οδηγήσει σε ρήγμα, τραυματίζοντας πιθανόν τους επιβάτες που βρίσκονται μέσα. Και για τους πνεύμονες, η έντονη πίεση μπορεί να είναι καταστροφική.

Αυτή η πίεση μπορεί να γίνει αισθητή σε ένα πολύ βασικό επίπεδο κολυμπώντας στο πιο βαθύ σημείο μιας πισίνας καθώς η πίεση του νερού αρχίζει να επηρεάζει τον αέρα στα αυτιά. Αλλά σε ακραία βάθη αυτή η πίεση γίνεται θανατηφόρα.

Ένας απροστάτευτος άνθρωπος εκτεθειμένος στα βάθη όπως εκεί που ήθελε να φτάσει το Titan, θα ένιωθε τους πνεύμονές του να καταρρέουν και τα τύμπανα των αυτιών του να σπάνε από την ίεση του νερού. Στη συνέχεια, θα έμπαινε το νερό από το στόμα του και το αποτέλεσμα θα ήταν ο πνιγμός.Οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν περίπου 15 λεπτά χωρίς οξυγόνο, αν και χάνουν τις αισθήσεις τους πολύ νωρίτερα, ενώ η εγκεφαλική βλάβη είναι πιθανή μετά από λίγα λεπτά χωρίς αέρα.

Ωστόσο, σε περίπτωση που το Titan έχει υποστεί κάποια ζημιά είναι σχεδόν απίθανο η πίεση να έχει συνθλίψει τα οστά των επιβατών όσο μεγάλη κι αν ειναι η πίεση διότι τέτοιοι καταστροφικοί τραυματισμοί μπορούν να συμβούν με στολές κατάδυσης που περιέχουν αέρα, οι οποίες στη συνέχεια παραμορφώνονται από την πίεση, συνθλίβοντας στη συνέχεια τα οστά όσων τις φορούν.

Το σύνδρομο της νάρκωσης του αζώτου

Παράλληλα, σε υψηλές πιέσεις που βρίσκονται στα βάθη της θάλασσας, η εσωτερική χημεία του σώματος αρχίζει να αλλάζει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το άζωτο, το οποίο αποτελεί μέρος του αέρα που αναπνέουμε, να γίνεται πιο διαλυτό, προκαλώντας την είσοδο μιας διαλυμένης μορφής αερίου στο αίμα. Καθώς ο ανθρώπινος ιστός χρειάζεται οξυγόνο, όχι άζωτο, για να επιβιώσει, αυτή η ανισορροπία προκαλεί μια κατάσταση που ονομάζεται νάρκωση του αζώτου – με το σώμα να ασφυκτιά αποτελεσματικά από μέσα προς τα έξω.

Η υποθερμία

Ακόμη όμως κι αν δεν έρθουν αντιμέτωποι με έναν από τους παραπάνω παράγοντες, η υποθερμία αποτελεί επίσης έναν επικίνδυνο παράγοντα.

Ο βαθύς ωκεανός δέχεται λίγο έως καθόλου φως και οι θερμοκρασίες στα 12.500 πόδια είναι περίπου 2°C. Στους ανθρώπους, η υποθερμία μπορεί να πέσει σε νερό τόσο κρύο όσο 4°C (40°F) και οι άνθρωποι αρχίζουν να κουράζονται και να παθαίνουν σύγχυση.

Αν το σκάφος δεν έχει ρεύμα, οι πέντε επιβάτες του θα βρίσκονται σε απόλυτο σκοτάδι και σε θερμοκρασίες περίπου 3°C καθώς το σκάφος κυλάει στον βυθό της θάλασσας.

Διάφορα πλάσματα που αναπνέουν αέρα, όπως οι φάλαινες, οι φώκιες και οι θαλάσσιες χελώνες έχουν εξελίξει ειδικές προσαρμογές για να αντισταθμίσουν το γεγονός ότι πηγαίνουν τόσο βαθιά. Μερικά είδη διακόπτουν προληπτικά τη χρήση των πνευμόνων τους και επιβραδύνουν τις σωματικές τους λειτουργίες πριν βουτήξουν στα βάθη, επιζώντας με το οξυγόνο που παραμένει στο αίμα τους. Άλλα έχουν επεκτάσιμες και ισχυρές εσωτερικές δομές για να αποτρέψουν την πίεση από την κατάρρευση των ιστών.