Κατά το Κρεμλίνο, το βραβείο Όσκαρ δείχνει μια «πολιτικοποίηση» από την πλευρά του Χόλιγουντ.
Το ντοκιμαντέρ εμφανίζει τον επικριτή του Κρεμλίνου να αναρρώνει στη Γερμανία μετά την δηλητηρίασή του με νευροτοξικό παράγοντα στη Σιβηρία το 2020 και να συνεργάζεται με την ερευνητική ιστοσελίδα Bellingcat για να αποκαλύψουν τους υπεύθυνους.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε ότι δεν έχει δει την ταινία, αλλά μολαταύτα «τολμώ να υποθέσω πως σαφώς υπάρχει ένα συγκεκριμένο στοιχείο πολιτικοποίησης του θέματος».
Όπως είπε, η πολιτική δεν είναι άγνωστη στο Χόλιγουντ, «αλλά δεν μπορώ να μιλήσω για την όποια κινηματογραφική αξία αυτής της ταινίας διότι δεν είμαι γνώστης».
Στην ταινία, ο Ναβάλνι επέρριψε την ευθύνη για την υπόθεση της δηλητηρίασης σε μια ομάδα πρακτόρων της ρωσικής κρατικής υπηρεσίας ασφαλείας FSB. Η Ρωσία αρνείται ότι επιχείρησε να τον δολοφονήσει.
Ο Ναβάλνι είναι επί μακρόν πονοκέφαλος για τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος αποφεύγει να αναφέρεται στο πρόσωπό του δημοσίως. Βρίσκεται σε μια φυλακή υψηλής ασφαλείας όπου εκτίει συνδυαστική ποινή κάθειρξης 11,5 ετών για περιφρόνηση δικαστηρίου και απάτη, κατηγορίες που ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι κατασκευασμένες για να του κλείσουν το στόμα.
Κατά την απονομή του Όσκαρ, μαζί με τον καναδό σκηνοθέτη της ταινίας Ντάνιελ Ρόχερ, η Γιούλια Ναβάλναγια, σύζυγος του 46χρονου Ναβάλνι, κατήγγειλε πως «ο σύζυγός μου είναι στη φυλακή επειδή είπε την αλήθεια (…) επειδή υπερασπίστηκε τη δημοκρατία» και πρόσθεσε: «Αλεξέι, ονειρεύομαι τη μέρα που θα ανακτήσεις την ελευθερία σου, που η χώρα μας θα ανακτήσει την ελευθερία της. Μείνε δυνατός αγάπη μου».
Η ταινία των CNN Films/HBO Max ανταγωνιζόταν τα ντοκιμαντέρ «All that breathes», «All the Beauty and the Bloodshed», «Fire of love» και «A House Made of Splinters».