Πριν από δύο μήνες ήρθαν στην Κέρκυρα για να πάρουν μέρος στη σύνοδο των κεντροδεξιών ο Ισπανός πρωθυπουργός κ. Αθνάρ και ο Πορτογάλος κ. Μπαρόσο. Ο κ. Κ. Καραμανλής και οι επιτελείς αναφώνησαν «Να η ευκαιρία!» και έκαναν ό,τι περισσότερο μπορούσαν να διαφημίσουν τη σχέση του προέδρου με τους δύο ισχυρούς άνδρες της Ευρώπης. Επί δύο μέρες έφθαναν πληροφορίες για τις κατ’ ιδίαν συναντήσεις του κ. Κ. Καραμανλή μαζί τους και τις συμφωνίες για κοινές πρωτοβουλίες ενώ προβάλλονταν διαρκείς εικόνες στην τηλεόραση με περιπάτους των τριών ανδρών που συνομιλούσαν και αστειεύονταν με πολλή οικειότητα. Ήταν προφανές ότι η Ρηγίλλης ήθελε να περάσει το μήνυμα πως ήδη ο πρόεδρος του κόμματος έχει μπει στο κλαμπ των ισχυρών και αντιμετωπίζεται ως ισότιμος συνομιλητής από τους κεντροδεξιούς ηγέτες – και παράλληλα, όταν και αν κερδίσει τις εκλογές, στην Ευρώπη θα έχει φίλους και συμμάχους.
Από χθες τα πράγματα άλλαξαν καθώς η Ρηγίλλης πρέπει να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι δύο «φίλοι» δεν είναι και τόσο φίλοι αλλά κάτι σαν απλοί γνωστοί. Καθώς ο κ. Αθνάρ πήρε πρώτος την πρωτοβουλία να δημιουργήσει το λόμπι των οκτώ φιλοπόλεμων Ευρωπαίων ηγετών που συντάσσονται με τον πρόεδρο Μπους για την επίθεση στον Ιράκ. Και από κοντά ο κ. Μπαρόσο στηρίζει ανεπιφύλακτα τους χειρισμούς του γείτονα και πιο έμπειρου στην πολιτική Ισπανού πρωθυπουργού.
Και δικό της πρόβλημα. Είναι γεγονός ότι για μια ακόμη φορά η Ν.Δ. κατάφερε ένας τεράστιος πονοκέφαλος της κυβέρνησης να γίνει δικό της πρόβλημα. Ο λόγος για τον πόλεμο στο Ιράκ, εξαιτίας του οποίου όλοι περίμεναν ότι ο κ. Κ. Σημίτης και ο κ. Γ. Παπανδρέου θα βρεθούν σε ιδιαίτερα δεινή θέση καθώς βρίσκονται στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αντί να συμβεί αυτό, το μπαλάκι τώρα βρίσκεται στο γήπεδο της Ρηγίλλης καθώς ο κ. Κ. Καραμανλής είναι εκείνος που πρέπει να εξηγήσει στην κομματική βάση και στην κοινή γνώμη ότι δεν θέλει τον πόλεμο.
Αυτό, όμως, δεν είναι και τόσο εύκολο. Όπως χαρακτηριστικά λένε κορυφαία στελέχη του κόμματος, «ο κ. Κ. Καραμανλής βρίσκεται σε μια στιγμή όπου δεν θα ήταν φρόνιμο να διαφωνήσει ανοιχτά με τις επιλογές μερικών, διότι κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε πολλά προβλήματα στον δρόμο του προς την πρωθυπουργία. Και είναι γνωστό ότι στην πρώτη φάση της ηγεσίας του, ιδιαίτερα στην περίοδο Κλίντον, οι Αμερικανοί είχαν αρκετές επιφυλάξεις. Τώρα που έχουν βελτιωθεί τα πράγματα και έχει την αποδοχή της Ουάσιγκτον, θα ήταν επικίνδυνο να διαταράξει την καλή σχέση».
Για ξεκάθαρη θέση. Από την άλλη, όμως, όσο θα πλησιάζουν οι μέρες και το ΠΑΣΟΚ θα παίρνει όλο και πιο ανοιχτά θέση εναντίον του πολέμου, ενώ στις 15 Φεβρουαρίου θα συμμετάσχει και στην αντιπολεμική διαδήλωση, θα αυξάνονται οι πιέσεις προς τη Ρηγίλλης να πάρει ξεκάθαρη θέση και να ενώσει τη φωνή της με τα άλλα ελληνικά κόμματα. Η πίεση θα είναι πιο έντονη από τη λεγόμενη πατριωτική βάση της Ν.Δ., η οποία ήδη από τον πόλεμο στη Σερβία είχε εκδηλώσει ανοιχτά τον αντιαμερικανισμό της. Στη Ρηγίλλης ανησυχούν μήπως τις προσεχείς ημέρες οι κ.κ. Β. Μιχαλολιάκος, Π. Παναγιωτόπουλος, Π. Καμμένος και αρκετοί βουλευτές της επαρχίας με δηλώσεις τους διαφοροποιηθούν από την ήπια κομματική γραμμή, η οποία εκφράζεται από τον αρμόδιο συντονιστή κ. Π. Μολυβιάτη, που δηλώνει πως «η θέση μας είναι ότι το πρόβλημα του Ιράκ μπορεί να λυθεί ειρηνικά, με διπλωματικά μέσα και με σεβασμό στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφάλειας του ΟΗΕ».
Η κυβέρνηση, γνωρίζοντας τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η Ν.Δ., ρίχνει καθημερινά λάδι στη φωτιά διά του Χρ. Πρωτόπαπα, που καλεί τον κ. Κ. Καραμανλή να πάρει ξεκάθαρη θέση για τον πόλεμο.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “