ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Πόσες φορές θα ζήσουμε ακόμη τον ίδιο εφιάλτη; Ξένοι αρθρογράφοι, καθώς και αναλυτές μεγάλων τραπεζών, εκτιμούν ότι μέσα στο καλοκαίρι, πιθανότατα τον Ιούλιο, θα πέσει ξανά στο τραπέζι το σενάριο της δραχμής. Με άλλα λόγια, ο Σόιμπλε, λίγο πριν από τις γερμανικές εκλογές, θα ρίξει την τελευταία δυνατή ζάρια του, για την επίτευξη του στόχου της ευρωπαϊκής ελίτ, που θέλει το ευρώ για λίγους – μόνο όσους το αντέχουν. Πιθανότατα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών να αποτύχει ξανά, όμως αυτή τη φορά η Ελλάδα είναι μόνη, χωρίς τη μεγάλη ομπρέλα του Ομπάμα, ενώ η φίλη της, η Γαλλία, είναι ανήμπορη να κάνει την ανατροπή. Οι πληροφορίες είναι αληθείς, είτε πρόκειται για γερμανικό εκβιασμό για να αποδεχθούμε τα νέα μέτρα, είτε για πραγματική βούληση να επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα.
ΕΠΕΙΤΑ από 7 χρόνια βαθιάς κρίσης, τα τρία μνημόνια απεδείχθη ότι από μόνα τους δεν μπορούν να αποτρέψουν την εξαθλίωση σχεδόν του μισού πληθυσμού της χώρας, αντίθετα την εντείνουν. Χρειάζεται και κάτι ακόμη για να αποφευχθεί η ολική καταστροφή. Και αυτό είναι η εθνική συνεννόηση για άμεση εξυγίανση του κράτους και συγκρότηση ολοκληρωμένου αναπτυξιακού μοντέλου, στο οποίο θα συμφωνήσουν όλοι. Αυτά δεν χωρούν αναβολή, με την ελπίδα ότι κάποια ημέρα, κάποια ώρα, όλα θα είναι αλλιώς στις Βρυξέλλες. Χωρίς αμφιβολία, όπως όλα κάποτε αλλάζουν στη ζωή, έτσι θα αλλάξει η Ευρώπη. Δεν θα διαλυθεί, όπως προβλέπουν καταστροφολόγοι, ούτε θα γίνει μια καρικατούρα όπως τη θέλει η Βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέι.
ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ, σύντομα ή αργότερα, και αυτή θλιβερή παρένθεση της ιστορίας, όπως είναι ήδη ο Κάμερον που με δυσκολία βρίσκεις το όνομά του στις εφημερίδες. Ευτυχώς, στη γηραιά ήπειρο υπάρχουν ακόμα δυνάμεις σε όλες τις χώρες που αντιστέκονται στη διάλυση και στην επιστροφή στο εθνικιστικό παρελθόν. Είναι επιστήμονες, φωτισμένοι επιχειρηματίες, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και καλλιτέχνες με επιρροή στην κοινωνία. Είναι πολλοί.
ΜΑ, ΠΟΥ είναι όλοι αυτοί; Πού κρύφτηκαν τα χρόνια της κρίσης, θα πείτε και θα έχετε δίκιο. Η απάντηση είναι ότι σε αυτόν τον κακό κύκλο της ιστορίας οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία, ατύχησαν. Οι ηγεσίες τους ήταν κατώτερες των περιστάσεων και στις θέσεις-κλειδιά τοποθετήθηκαν άνθρωποι ανάλογοι των ηγεσιών. Κοντόφθαλμοι λογιστές χωρίς όραμα, με εξαίρεση τον Μάριο Ντράγκι. Ακόμη και της καγκελαρίου Μέρκελ, που είναι αναμφισβήτητα η πιο ικανή από όλους τους άλλους, τα όρια της φτάνουν μέχρι τα σύνορα της Γερμανίας. Δεν διαθέτει το ταλέντο της σύνθεσης και δεν μπορεί να δει τη μεγάλη εικόνα μιας ισχυρής ενωμένης Ευρώπης. Επειδή, όμως, ο πολιτικός χρόνος είναι ιδιαίτερα πυκνός και η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει τη… λιακάδα του μέλλοντος, που ίσως χρειαστούν δεκαετίες για να φανεί, πρέπει να δράσει τώρα. Είναι θέμα εβδομάδων, ίσως λίγων μηνών, να ζήσουμε ξανά τον εφιάλτη του καλοκαιριού του 2015, δηλαδή να βρεθούμε και πάλι με το ένα πόδι εκτός ευρώ. Η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι η κυβέρνηση έχει ακριβώς τον ίδιο ωφέλιμο πολιτικό χρόνο με τον Σόιμπλε και αυτός φθάνει μέχρι τον Σεπτέμβριο. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αντιμέτωπος με τον χειρότερο εφιάλτη του. Είναι ενώπιος ενωπίω με τον άνθρωπο που επέλεξε για αντίπαλό του στην Ευρώπη και τον πυροβολεί καθημερινά με όποιο τρόπο μπορεί. Αυτό το εξάμηνο, λοιπόν, που θα κριθεί ξανά η τύχη της χώρας, είναι και το τελευταίο εξάμηνο που ο σκληρός υπουργός θα κρατά το θησαυροφυλάκιο της Ευρώπης. Στο Βερολίνο δεν αποτελεί πλέον είδηση ότι μετά τις γερμανικές εκλογές ο Σόιμπλε μπορεί να βρεθεί σε οποιαδήποτε θέση εκτός από αυτή που κατέχει σήμερα. Οι Σοσιαλδημοκράτες, που θα είναι ενισχυμένοι, θέτουν ως προϋπόθεση για να στηρίξουν ξανά την κυβέρνηση Μέρκελ να έχουν καθοριστικό λόγο στην επιλογή του νέου υπουργού Οικονομικών. Στην τελευταία παράστασή του, λοιπόν, στον ρόλο του θεματοφύλακα-προτεστάντη των δημοσιονομικών θα δώσει ρεσιτάλ. Όσοι τον γνωρίζουν, στοιχηματίζουν ότι δεν θα κάνει βήμα πίσω. Έστησε πολιτική καριέρα δεκαετιών κάνοντας τον κακό, δεν θα αλλάξει ρόλο τώρα που κλείνει έναν μεγάλο κύκλο. Αυτή είναι η ατυχία της Αθήνας και το δράμα της σημερινής κυβέρνησης. Όσο νωρίτερα ο πρωθυπουργός ζητήσει χείρα βοηθείας από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, τόσο καλύτερα θα είναι και για τη χώρα και για τον ίδιο. Όλα τα άλλα περί γενναίας διαπραγμάτευσης μέχρι την τελευταία στιγμή, είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 29 Ιανουαρίου 2017.