Για αρκετούς στην Ελλάδα το «πάγωμα» της ομόφωνης υιοθέτησης του ψηφίσματος για την ελληνική ανεξαρτησία από την αμερικανική Γερουσία δεν είναι μια σοβαρή υπόθεση. Γνωρίζω ανθρώπους που γέλασαν και ειρωνεύτηκαν το γεγονός ότι οι ομογενείς επιμένουν να κερδίζουν τέτοιου είδους ψηφίσματα για τις εθνικές επετείους. Θεωρώ μεγάλη υπόθεση, και τη διακήρυξη του Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, και τα ψηφίσματα της Βουλής και της Γερουσίας.
Λοιπόν είναι μια σοβαρή υπόθεση και το «πάγωμα» πρέπει να προβληματίσει όλους όσοι εμπλέκονται. Την ελληνική διπλωματία και την ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, την ελληνική κυβέρνηση, την Ομογένεια και τον πολιτικό κόσμο γενικότερα. Διότι απουσίασε ο αναγκαίος συντονισμός, επειδή το υπουργείο Εξωτερικών και ο Ελληνας πρέσβης στην αμερικανική πρωτεύουσα έσπευσαν να κρύψουν το θέμα από την Ομογένεια επειδή φοβήθηκαν κυβερνητική κρίση, επειδή έπρεπε να εξηγηθεί στον γερουσιαστή Νταν Κοτς, έναν υπερσυντηρητικό φιλότουρκο πολιτικό, ότι ο υπουργός Αμυνας μίλησε για την απειλή των τζιχαντιστών στην Ευρώπη εάν καταρρεύσει η χώρα μας λόγω της οικονομικής κρίσης, και τίποτα άλλο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και όταν κυκλοφόρησε η είδηση στην Ουάσιγκτον, οι διπλωμάτες της Πρεσβείας προσπάθησαν να επιβάλουν «σιγή ασυρμάτου». Η στάση αυτή δείχνει φόβο πάνω απ’ όλα και προ 50ετίας αντιλήψεις και συμπεριφορές. Πόση ανοησία τους κυριαρχεί Θεέ μου…
Σίγουρα το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται αυτήν τη στιγμή η κυβέρνηση είναι τα ψηφίσματα του Κογκρέσου. Δεν θα την αδικήσω, διότι όταν η χώρα πνίγεται στην οικονομική κρίση, όταν τα ταμεία έχουν στερέψει, θα νοιαστεί ο πρωθυπουργός για τη βλακώδη αντίδραση ενός προβληματικού γερουσιαστή, ο οποίος υποστηρίζει την Τουρκία ενώ οι πάντες στην Ουάσιγκτον την κατηγορούν για τις σχέσεις της με τους τζιχαντιστές;
Πιστεύω ότι ο αρμόδιος υπουργός Εξωτερικών πρέπει να ασχοληθεί με το θέμα του συντονισμού, και δεν είναι άσχημη ιδέα να καλέσει στην Αθήνα την ομάδα των ομογενών που έχουν την πρόσβαση στην κυβέρνηση, τη Βουλή και τη Γερουσία. Είναι σοβαροί άνθρωποι και αγαπούν την Ελλάδα και το πιο σημαντικό είναι ότι βάζουν το χέρι στην τσέπη, δεν ζητούν χρήματα από την Αθήνα για να προωθήσουν τα εθνικά θέματα. Η Τουρκία καιροφυλαχτεί και όποιοι έχουν μελετήσει την ιστορία γνωρίζουν πως πάντα εκμεταλλεύεται τις πολιτικές και άλλες κρίσεις στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. Και για να είμαι έντιμος με τους αναγνώστες… Ναι, δεν πρέπει να εμπιστεύεται κανείς την Αγκυρα και μάλιστα όταν τα ηνία κρατά ο ψυχασθενής Ταγίπ Ερντογάν.
Πρέπει να οργανωθεί ξανά η σχέση Ομογένειας και Αθήνας, διότι οι Ελληνοαμερικανοί έχουν καλές διασυνδέσεις με το πολιτικό σύστημα και μπορούν και σήμερα να αποτρέψουν δυσάρεστες καταστάσεις. Η επίσκεψη του κ. Κοτζιά στην Ουάσιγκτον είναι επιβεβλημένη περισσότερο παρά ποτέ. Η προγραμματισμένη συνάντηση με τον Τζον Κέρι, στις 22 Απριλίου, είναι ευκαιρία για μία συνάντηση κορυφής με την ηγεσία της Ομογένειας.
Οι διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ είναι σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι και είναι πολλοί οι κακεντρεχείς και οι «καλοθελητές» που μεταφέρουν τις θέσεις Ελλήνων υπουργών αλλοιωμένες, αλλά το χειρότερο τις «αναμειγνύουν» με κακό εθνικισμό. Βεβαίως πρέπει ο κ. Τσίπρας και οι υπουργοί να καταλάβουν ότι τώρα κυβερνούν τη χώρα, δεν βρίσκονται ακόμα στην αντιπολίτευση. Πρέπει να «ενηλικιωθούν»…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Δεν έπρεπε να γίνει η προσπάθεια ώστε να παραβρεθεί στην εκδήλωση του Λευκού Οίκου, στις 16 Απριλίου, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας; Έπρεπε… Εγώ είμαι βέβαιος πως ο Λευκός Οίκος θα απαντούσε θετικά…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο http://mignatiou.com/
