Ας πούμε ότι βρίσκεστε στη θέση ενός Γερμανού πολίτη που δεν ξέρει πολλά για την πολιτική ζωή στην Ελλάδα και σίγουρα δεν ξέρει και ούτε ενδιαφέρεται να μάθει τις θέσεις των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ για το ένα ή το άλλο θέμα.
Υπολογίστε επίσης ότι αυτός ενημερώνεται κυρίως από τα λαϊκά μέσα ενημέρωσης της Γερμανίας, τα οποία διαπρέπουν στο άθλημα της δαιμονοποίησης της μικρής χώρας μας.
Ανοίγει λοιπόν την Κυριακή το βράδυ την τηλεόρασή του, συντονίζεται στο κανάλι ΑRD για να παρακολουθήσει τη δημοφιλέστερη εκπομπή της γερμανικής τηλεόρασης. Διαπιστώνει ότι προσκεκλημένος είναι ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης.
Έχει ακούσει πολλά γι’ αυτόν -τα περισσότερα δηλητηριώδη- και αποφασίζει να κάτσει να τον δει. Τον ακούει λοιπόν να μιλάει για το κοινό ευρωπαϊκό σπίτι μας, να αποθεώνει τον Σόιμπλε και να βεβαιώνει ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης αφορούν μόνο εκείνους που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Σοκάρεται και αναρωτιέται. «Μα, αυτός δεν είναι έτσι όπως μου τον παρουσίαζαν. Είναι φιλοευρωπαίος, δεν λέει αριστερίστικες παρόλες και εκτιμά τον Σόιμπλε. Μήπως οι δικοί μας τον έχουν αδικήσει;». Με αυτήν εντύπωση πέφτει να κοιμηθεί, κάπως πιο ήσυχος.
Την επόμενη μέρα πηγαίνει στο κιόσκι της γειτονιάς του να αγοράσει την αγαπημένη εφημερίδα του, την «Bild». Εκεί πέφτει πάνω στη συνέντευξη άλλου Έλληνα πολιτικού που ανήκει στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος. Είναι ο Κώστας Λαπαβίτσας.
Δεν του λέει κάτι τ’ όνομά του, αλλά για να τον φιλοξενεί η εφημερίδα του, δεν μπορεί, θα είναι σημαντικός. Αυτός όμως τα λέει τελείως διαφορετικά από τον Βαρουφάκη. Μιλάει για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ με ταυτόχρονη διαγραφή όλου του χρέους της και ζητεί αυτό να γίνει συναινετικά για να μην πέσει αίμα στο χαλί.
Νέο σοκ. Ανάποδο τούτη τη φορά. Δικαίως θα αναρωτηθεί σαν σύγχρονος Οβελίξ: «Μήπως είναι τρελοί αυτοί οι Έλληνες πολιτικοί που κυβερνούν σήμερα;».
Όχι, αγαπητέ μου, δεν είναι τρελοί. Φλύαροι είναι. Μιλούν πολύ και για πολλά. Κάτι παραπάνω ξέρουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα που βλέπουμε υπουργούς, γενικούς γραμματείς και πάσης φύσεως αξιωματούχους να παρελαύνουν καθημερινώς στις τηλεοράσεις και να λένε του κόσμου τις… σοφίες.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών – www.efsyn.gr