Είναι ώρα να μας πει η Κυρία Γεννηματά πού το πάει και τι ακριβώς επιδιώκει.
Η ακατανόητη απόφαση της Φώφης Γεννηματά να ανοίξει την πόρτα εξόδου στον Ευάγγελο Βενιζέλο από το ΚΙΝ.ΑΛ., πέραν του αξιοπρόσεκτου ψυχισμού της, επιτρέπει ορισμένες πολιτικές παρατηρήσεις:
1.Δεν είναι αποτέλεσμα εσωτερικών αντιπαραθέσεων ή κάποιας «μάχης για την εξουσία» στο κόμμα, δεδομένου ότι ο κ. Βενιζέλος ουδέποτε αμφισβήτησε το ρόλο της Κυρίας Γεννηματά. Αντίθετα, δήλωσε δημόσια ( στην προεκλογική συγκέντρωση στο Περιστέρι ) ότι τη στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις.
Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει δείξει στην πράξη ότι και στο κόμμα του λειτουργεί θεσμικά. Θα ήταν ο τελευταίος που θα αμφισβητούσε την ενότητα του «Κινήματος». Άλλωστε έχει επιλέξει ένα ευρύτερο δημόσιο ρόλο που έχει συμβάλει αποφασιστικά στη διαμόρφωση της πεποίθησης ότι η κοινωνία πρέπει να προχωρήσει μπροστά, απαλλασσόμενη από τις παρωχημένες αντιλήψεις και παλαιοκομματικές πρακτικές του «συστήματος ΣΥΡΙΖΑ». Οι θέσεις του αναγνωρίζονται από ένα ευρύτερο του ΚΙΝ.ΑΛ κύκλο πολιτών και πολιτικών.
2.Ο πολιτικός λόγος του κ. Βενιζέλου ορίζει το μέτωπο αντιπαράθεσης των δυνάμεων που παραδοσιακά στήριξαν το ΠΑΣΟΚ με όσα εκφράζει ο αποδεδειγμένα επικίνδυνος «εθνικολαϊκισμός» του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως περιγράφει με σαφήνεια και τις γραμμές ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαλότητας με τη Νέα Δημοκρατία. Επιτρέπει όμως το διάλογο που έχει ανάγκη η πολιτική ζωή και συμβάλλει στην πολιτική σταθερότητα, αφήνοντας περιθώρια καθαρών κοινοβουλευτικών λύσεων, αν οι επόμενες εκλογές δεν δώσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση.
3.Η ενέργεια της Κυρίας Γεννηματά δείχνει ότι θέλει να αποκλείσει από την πολιτική του ΚΙΝ.ΑΛ. όσα εκφράζει αυτή η άποψη. Κινείται στη λογική του «αντιδεξιού μετώπου» και εγκλωβίζει το κόμμα της σε ένα άχαρο αγώνα «ηγεμονίας» στην Κεντροαριστερά, όταν το κρίσιμο διακύβευμα είναι η απελευθέρωση της κοινωνίας από τα δεσμά της κρίσης και των αντιλήψεων που την οδήγησαν στα σημερινά οικονομικά αδιέξοδα.
4.Η Φώφη Γεννηματά – χωρίς να μας έχει πει ξεκάθαρα τι ακριβώς επιδιώκει – οδηγεί σε βαθιά κρίση το Κίνημα Αλλαγής ένα μήνα πριν τις εθνικές εκλογές, διασπώντας την ενότητα του και αποδυναμώνοντας τη δυναμική που επεδίωκε να αποκτήσει μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι αυτό που θέλει ο δημοκρατικός πολίτης που κάποτε πίστεψε στο ΠΑΣΟΚ και ίσως αναζητά ακόμα ένα καθαρό κόμμα του προοδευτικού Κέντρου. Δεν είναι πολιτική συσπείρωσης, αλλά αποσυσπείρωσης. Για να μιλήσουμε με… όρους ΠΑΣΟΚ, «ρίχνει νερό στο μύλο του ΣΥΡΙΖΑ και στρώνει χαλί στον κ. Μητσοτάκη».
Αυτά όμως αφορούν το ΚΙΝ.ΑΛ. Εκείνο που ενδιαφέρει τους πολίτες είναι το αύριο. Η πολιτική σταθερότητα. Και στο ζήτημα αυτό, που ενδεχομένως συνδέεται και με τις μετεκλογικές εξελίξεις, η Κυρία Γεννηματά λειτουργεί σαν να επιδιώκει την πολιτική ρευστότητα. Εμφανίζεται να υπακούει σε άλλες προτεραιότητες, που δεν τις έχει εξηγήσει ούτε στα όργανα του κόμματος, ούτε στους συνεργάτες της και βέβαια ούτε σε όσους καλεί να ψηφίσουν ΚΙΝ.ΑΛ. «με κλειστά μάτια»