Τι έχει μείνει να πει κανείς, σε σχέση με τις επικείμενες εκλογές; Ας ξεκινήσουμε με κάποιες διαπιστώσεις. Η προεκλογική συζήτηση ήταν μάλλον στείρα, αναλώθηκε ως επί το πλείστον σε επιχειρήματα εντυπωσιασμού, επιστρατεύτηκαν ρητορικές ακραίες και αναχρονιστικές, ενώ μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού μοιάζει να βρίσκεται σε εκλογικό αδιέξοδο. Δεν είναι ευχαριστημένο με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και πιστεύει πως έχουν τεράστια ευθύνη για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα.
Ταυτόχρονα, θεωρεί αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ανεδαφικά και επικίνδυνα. Φοβάται ακόμα (λιγότερο όμως από ότι στις δεύτερες εκλογές του ’12), ενώ ελπίζει λιγότερο (δεν νομίζω πως υπάρχουν πολλοί που να πιστεύουν πως οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι πραγματοποιήσιμες). Ποιο είναι λοιπόν το εκλογικό αποτέλεσμα στο οποίο θα οδηγήσει αυτό το παράξενο σκηνικό; Οι εκτιμήσεις δημοσκόπων και αναλυτών βλέπουν την επικράτηση ΣΥΡΙΖΑ ως μάλλον αναπόφευκτη. Με αυτοδυναμία; Δεν το ξέρουμε, προσωπικά εκτιμώ πως όχι.
Το μεγάλο ερώτημα όμως των εκλογών δεν αφορά το αποτέλεσμα, αφορά τη διαχείρισή του. Είναι η επόμενη μέρα αυτή στην οποία πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας, έτσι ώστε τα αδιέξοδα που νιώθουμε σήμερα να αντικατασταθούν από πραγματικές επιλογές. Το μη χείρον βέλτιστον είναι μια χρήσιμη στρατηγική, κατεβάζει όμως κάθε φορά τον πήχη λίγο πιο χαμηλά, τόσο που πια έχει γίνει ένα με το πάτωμα. Έτσι, στην επόμενη φάση, κύριο μας μέλημα πρέπει να είναι η αποφυγή σπασμωδικών και λανθασμένων κινήσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε “ατύχημα”.
Παράλληλα, ελπίζω να δούμε μια ουσιαστική ανασύνταξη των μεταρρυθμιστικών, φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων της χώρας: υπάρχουν σε πολλά κόμματα αυτές οι φωνές, κι ας πνίγονται συχνά από τους αλαλαγμούς των ηγετών τους, κι ας παρασύρονται κάποιες φορές από τα προστάγματα της εκάστοτε συγκυρίας. Την επόμενη μέρα θα είναι χρήσιμοι όσο ποτέ. Γιατί την επόμενη μέρα θα πρέπει για πρώτη φορά, εδώ και πολλά χρόνια, να επικεντρωθούμε ξανά σε αυτά που μας ενώνουν, όχι μόνο σε αυτά που μας χωρίζουν. Μόνο έτσι θα περάσουμε τη δύσκολη επόμενη περίοδο και θα ξανακερδίσουμε το προνόμιο να μπορούμε να πραγματικά να ελπίζουμε.
