Μας το φύλαγε για έκπληξη η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Όλγα Γεροβασίλη, αλλά με καθυστέρηση τριών μηνών έσκασε το μυστικό στους Έλληνες φορολογουμένους. Δημοσιοποίησε –επιτέλους!– τα στοιχεία της απογραφής του δημόσιου τομέα από τα οποία μαθαίνουμε ότι οι συμβασιούχοι και μετακλητοί του στενού κι ευρύτερου δημόσιου τομέα (δηλαδή σε υπουργεία και ΔΕΚΟ) έφτασαν τον Δεκέμβριο του 2016 στις 82.500.
Βεβαίως, δει δε χρημάτων και άνευ τούτων η κυβέρνηση απέχει πολύ από τις 100.000 σταζιέρ που προσέλαβε την τελευταία και καταστροφική διετία η κυβέρνηση του κ. Κώστα Καραμανλή. Αλλά τηρουμένων των αναλογιών δεν πρέπει να έχουμε παράπονο. Και η προηγούμενη κυβέρνηση του κ. Αντώνη Σαμαρά και προπαντός η τωρινή του κ. Αλέξη Τσίπρα χώνουν όσους περισσότερους μπορούν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Μετά θα βρεθεί κάποιος Σκουρλέτης που θα πει στη Βουλή «αναγνωρίζοντας ότι αυτοί οι άνθρωποι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, θα πρέπει να παρατείνουμε τις συμβάσεις αυτές σε μια προσπάθεια να κερδίσουμε χρόνο. Σας καλώ, με πρωτοβουλίες που θα πάρει τους αμέσως επόμενους μήνες το υπουργείο Εσωτερικών, να κάτσουμε να σκεφτούμε πάνω στο ζήτημα των χιλιάδων συμβασιούχων, γιατί δεν θα πρέπει να αναπαράγουμε πολλές ταχύτητες εργαζομένων, τη στιγμή μάλιστα που η πραγματική τους σχέση με το αντικείμενο είναι σχέση εργασίας αορίστου χρόνου και πρέπει κάποια στιγμή να την αναγνωρίσουμε».
Με το ελληνικό πολιτικό σύστημα ισχύει το «τι είχες Γιάννη μου, τι είχα πάντα». Αποφάσισε να συρρικνώσει το κράτος, μετατρέποντας τους δημόσιους υπαλλήλους σε άεργους μισθοδοτούμενους· είναι ντροπή να αποκαλούμε τους πενηντάχρονους που αποχωρούν «συνταξιούχους». Στη θέση όσων πάνε αμειβόμενοι σπίτι τους, οι κυβερνήσεις προσλαμβάνουν συμβασιούχους, αυτούς που κάποια στιγμή θα νομιμοποιηθούν. Ετσι, μόλις πέρασε το πρώτο σοκ του μνημονίου, ο αριθμός των συμβασιούχων άρχισε να παίρνει την ανηφόρα. Τον Δεκέμβριο του 2012 (πρώτο έτος απογραφής) η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά είχε 54.150 συμβασιούχους. Δύο χρόνια μετά, τον Δεκέμβριο του 2014 τους άφησε στις 60.692. Αύξηση 12%. Από αυτό το νούμερο η τωρινή κυβέρνηση τους έφτασε τον Δεκέμβριο του 2016 στις 68.692· μόνο στον στενό δημόσιο τομέα. Αύξηση 13%. Και φυσικά έπεται συνέχεια, αφού η κ. Γεροβασίλη ανακάλυψε μέχρι και τους συγγενείς όσων πέθαναν στις μεγάλες πυρκαγιές της Ηλείας το 2007 και με δεκάχρονη καθυστέρηση αποφάσισε (χρησιμοποιώντας έναν ξεχασμένο νόμο) να τους «αποκαταστήσει».
Επιπλέον: Ολες οι κυβερνήσεις του πρόσφατου παρελθόντος είχαν 1.800-1.900 μετακλητούς. Αυτή έχει και μια ιδιαίτερη αδυναμία στα δικά της παιδιά: τους έκανε 2.100, ζωή να ’χουν. Να σημειώσουμε ότι προεκλογικώς ο κ. Τσίπρας έλεγε: «Δίνεται τέλος στις “στρατιές” συμβούλων και μετακλητών υπαλλήλων στα υπουργεία, με στόχο τον αποφασιστικό περιορισμό της σπατάλης στον δημόσιο τομέα».
Αυτά τα κολπάκια βλέπουν στην Εσπερία και είναι περίεργο που ζητούν να ψηφισθούν από τώρα μέτρα για το 2018. Κάποιος λογικός άνθρωπος, κοιτώντας μόνο τον αριθμό των συμβασιούχων, θα ζητούσε μέτρα και για το 2020. Αν δε κοιτούσε ταυτόχρονα και το ύψος των φορολογικών απαιτήσεων από τον ιδιωτικό τομέα, σίγουρα θα πήγαινε και στο 2030.
Από την εφημερίδα Καθημερινή
