Πήρε λάθος δρόμο

Και εγγυήσεις; Και τουρκικά στρατεύματα; Και εκ περιτροπής προεδρία;

 

Ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί εξελίσσεται στον βασικό παίκτη της παρούσας και πιο κρίσιμης φάσης των διαπραγματεύσεων, καθώς είναι φανερό ότι με την υποστήριξη της Τουρκίας αποφασίζει και διατάζει. Και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δείχνει να «υπακούει» υπό την έννοια ότι ούτε του απαντά, ούτε κάνει οτιδήποτε για να σταματήσει αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση, η οποία τον μειώνει στα μάτια των πολιτών.

Το να αναλαμβάνει ο ταλαίπωρος Βίκτωρας να απαντά στον κατοχικό ηγέτη δεν είναι σοφό και έξυπνο, αντίθετα εκπέμπει προς τα έξω μία μεγάλη αδυναμία. Εκτός αν ισχύει αυτό που μου είπε συνομιλητής του κ. Αναστασιάδη, ότι δηλαδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας νιώθει μία «αδελφική αγάπη» έναντι του κ. Ακιντζί και του συγχωρεί τα πάντα. Κύριε Ελέησον, όπως λένε και οι θρησκευόμενοι σε κάθε φράση τους, αλλά θα μας στείλουν ομαδικά σε ψυχιατρείο.

Την εβδομάδα που μας πέρασε ο κατοχικός ηγέτης ήταν λαλίστατος, σε σημείο που οι δημοσιογράφοι δεν τον προλάβαιναν. Αν δεν έδινε συνέντευξη, έκανε δηλώσεις. Για να μην πλήξουμε ίσως… Μπα, το κάνει για να στείλει τα μηνύματά του, ότι κάτι άλλαξε. Και τι είναι αυτό που άλλαξε; Ότι -και είναι προφανές- εντάχθηκε και ο ίδιος στο στρατόπεδο των «Ερντογανιστών», οι οποίοι και ελέγχουν απόλυτα το πολιτικό και διπλωματικό παιγνίδι στην Τουρκία και τις κατεχόμενες περιοχές. Οι πάντες, μετά και την άρον-άρον επίσκεψη του «παράνομου» πρωθυπουργού και της παράνομης «προέδρου της Βουλής» στην Τουρκία, επέστρεψαν στο μαντρί, και ουδείς δικαιούται να διαφωνεί. Πρώτος και καλύτερος ο κατοχικός ηγέτης, που διαβεβαίωνε τον κ. Αναστασιάδη ότι θα συγκρουστεί με τους στρατοκράτες της Άγκυρας. Ο απόλυτος εμπαιγμός…

Ο κ. Ακιντζί έδωσε τον τόνο και ας μη διυλίζουν τον κώνωπα οι πολιτικοί των ελεύθερων περιοχών. Μας ανακοίνωσε τι θα συμβεί στη Γενεύη και έσπευσε να βάλει και την ταφόπετρα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και είπε ότι όλα όσα ισχυρίστηκε τα γνωρίζει ο κ. Αναστασιάδης, ο οποίος και τα δέχθηκε στο περίφημο φαγοπότι, όπου -μεταξύ οίνου και καλών μεζέδων- ολοκληρώθηκε η «Συμφωνία του Δείπνου».

Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε, που λέει και ο γέρο-Μητσοτάκης. Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή. Από τη μία η τουρκική πλευρά κατεβαίνει στις διαπραγματεύσεις με γκολ από τα αποδυτήρια και πιο ενωμένη παρά ποτέ, καθώς όλοι εναρμονίστηκαν με τις βουλές του σουλτάνου και αποδέχθηκαν τις θέσεις του, και από την άλλη η ελληνική πλευρά διχασμένη όσο ποτέ. Όσα υποστηρίζουν επίσημα η Αθήνα και η Λευκωσία για ενότητα και ταύτιση απόψεων είναι κουραφέξαλα, όπως βλακείες είναι και όσα ισχυρίζονται κύκλοι των κατεχομένων ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι χολωμένος με τον κατοχικό ηγέτη και δεν τον καλεί στην Άγκυρα. Γιατί να είναι θυμωμένος; Επειδή ο κ. Ακιντζί εκφράζει με ακρίβεια και φανατισμό τις απόψεις του Προέδρου της Τουρκίας; Ή επειδή δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι δεν δέχεται ούτε την επιστροφή της Μόρφου…

Ο κ. Αναστασιάδης δεν μετέβη την Παρασκευή στην ελληνική πρωτεύουσα για να καθορίσει τη στρατηγική με την Πρωθυπουργό της Ελλάδας ενόψει της πενταμερούς της Γενεύης. Πήγε για να αμβλύνει τις διαφορές και να ηρεμήσει τα πνεύματα, διότι ο προπομπός γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού έπεισε σε ολίγα τον κ. Τσίπρα. Η αποστολή απέτυχε (Κατάντημα και αυτό, σύντροφε Άνδρο… Να μεταβαίνεις στην Αθήνα, απεσταλμένος του κ. Αναστασιάδη…).

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός φέρει βαρέως το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Κύπρου τα είπε και τα συμφώνησε με τον κατοχικό ηγέτη χωρίς καν να τον ενημερώσει, χωρίς καν να ρωτήσει τη γνώμη του. Και είναι πολύ υποτιμητικό για έναν Πρωθυπουργό να πληροφορείται από τα… ραδιόφωνα ότι ο κ. Αναστασιάδης αποδέχθηκε όλα όσα απέρριπτε η Ελλάδα. Είναι φοβερό, αν το καλοσκεφθεί κανείς. Του έστησε παγίδα με την πενταμερή και τον εξέθεσε. Άλλος στη θέση του κ. Τσίπρα δεν θα του ξαναμιλούσε. Και ότι… ψιλοκάλμαρε ο Πρωθυπουργός οφείλεται σε πολλούς παράγοντες και επειδή έχει και έναν σωρό άλλους πονοκεφάλους.

Από την άλλη δεν μπορεί και να ξεχάσει τον μπάτσο που έφαγε όταν τον πληροφόρησαν πως η λεγόμενη «Συμφωνία του Δείπνου» παραβίαζε εντελώς τα συμφωνηθέντα με τον κ. Αναστασιάδη. Και όταν ρώτησε τον Κύπριο Πρόεδρο «γιατί, Νίκο, δεν μας το είπες», ο απίθανος κ. Αναστασιάδης τού απάντησε ότι «ήταν μεσάνυκτα και δεν ήθελε να τον ενοχλήσει». Είναι και του γελασμάτου, όπως λέμε και στην Κύπρο, η υπόθεση. Θα ήταν μία καλή κωμωδία εάν δεν επρόκειτο περί τραγωδίας. Διότι αυτό που βλέπουμε όλοι μας είναι ότι βασιλεύει η ανευθυνότητα, για να μην ψάξω άλλη καλύτερη λέξη που να χαρακτηρίζει τούτο το σκηνικό αφασίας μεταξύ της Αθήνας και της Λευκωσίας.

Ναι, μην ακούτε κουβέντες του καφενέ, αν και αυτές είναι πιο σοβαρές από τις συζητήσεις της «μητέρας» και της «κόρης». Αρραγές μέτωπο μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας, όπως θα έλεγε και ο ταλαίπωρος Βίκτωρας, δεν υπάρχει. Οι θέσεις είναι διαμετρικά αντίθετες. Η Ελλάδα δεν δέχεται εγγυήσεις και παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων, ούτε και εκ περιτροπής προεδρία. Με λίγα λόγια απορρίπτει το «μόρφωμα» το οποίο συζητεί ο κ. Αναστασιάδης. Ως γνωστόν η Λευκωσία αποδέχεται μία φόρμουλα που θα περιέχει ολίγον απ’ όλα. Και τουρκικές εγγυήσεις, και κατοχικά στρατεύματα, και εκ περιτροπής προεδρία. Το 80% θα διοικείται για ένα διάστημα και θα καπελώνεται από το 20%. Ανήκουστα πράγματα. Δεν έχουν γίνει πουθενά στον κόσμο. Και όμως συζητούνται για την Κύπρο, μία χώρα μέλος των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου Ασφαλείας. Χωρίς ντροπή.

«Λάθος δρόμο» πήρε ο κ. Αναστασιάδης και όσο αρνείται να το παραδεχθεί τόσο το χειρότερο για την Κύπρο. Οι πολίτες απαιτούν καθαρή λύση, αλλά ο ίδιος συζητά μία απαράδεκτη διευθέτηση που θα δώσει αφορμές για νέες συγκρούσεις.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.mignatiou.com