Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έχει εναποθέσει τις ελπίδες της για την ελάφρυνση του χρέους στις διαπραγματεύσεις που ελπίζει ότι θα πραγματοποιηθούν στη διάρκεια της ετήσιας Συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, στην Ουάσιγκτον, από τις 7 μέχρι τις 9 Οκτωβρίου.
Εκείνο το διήμερο, η αφρόκρεμα της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ θα συρρεύσει στην αμερικανική πρωτεύουσα, όπου αναμένεται να διεξαχθούν συζητήσεις για την παγκόσμια οικονομία, με αντικείμενο την ανάπτυξη και το συγύρισμα των οικονομικών των χωρών.
Τα τελευταία επτά χρόνια, από την έναρξη της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης, η σύνοδος κυριαρχείται από τα προβλήματα της Ελλάδας. Στη διάρκεια των συνόδων αυτών έχουν σημειωθεί σφοδρές -μερικές φορές- συγκρούσεις των Γερμανών με τους Αμερικανούς με αναφορά στο ελληνικό πρόβλημα, αλλά οι τελευταίοι δεν επικράτησαν ποτέ των πρώτων, με αποτέλεσμα η Ελλάδα και ο λαός της να ταλαιπωρούνται αφάνταστα για έβδομο χρόνο.
Η ελληνική κυβέρνηση ελπίζει ότι το ενδιαφέρον για το ελληνικό ζήτημα θα παραμείνει υψηλό και αμείωτο, καθώς τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου έχουν νιώσει στις επαφές τους με τους εκπροσώπους των δανειστών να επιστρέφει η σκληρότητα και η αδιαλλαξία, αλλά και η αδιαφορία σε ό,τι αφορά το ένα εκ των δύο πιο βασικών θεμάτων, που είναι η ελάφρυνση του χρέους. Το άλλο έχει φυσικά σχέση με τις μεταρρυθμίσεις, οι οποίες πάσχουν και γι’ αυτό ευθύνονται ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του.
Οι δανειστές που δανείστηκαν.
Τι περιμένουμε να συμβεί στη Σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας; Ως πρώτη και γρήγορη απάντηση, όχι πολλά. Ο εκπρόσωπος του Ταμείου δεν γνωρίζει αυτήν τη στιγμή εάν θα συγκληθεί η λεγόμενη «Ομάδα της Ουάσιγκτον», που αποτελείται από εκπροσώπους των δανειστών της Ελλάδας, ούτε αν θα συζητηθεί το θέμα του χρέους. Σύμφωνα με πληροφορίες, ούτε οι αξιωματούχοι του Ταμείου ούτε οι εκπρόσωποι των Ευρωπαίων δανειστών είναι σε θέση να συζητήσουν με πραγματικούς αριθμούς την ελάφρυνση.
Οι εκθέσεις βιωσιμότητας αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του χρόνου και σε συζητήσεις με αρμόδιους παράγοντες των δύο πλευρών εξάγεται το συμπέρασμα ότι θα διαφέρουν. Ισως να είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, είπε ένας εξ αυτών.
Με απλά λόγια, αυτή η κατάσταση οδηγεί σε αδιέξοδο για το θέμα που βασικά ενδιαφέρει την κυβέρνηση, διότι έχει στηρίξει την οικονομική της πολιτική, αλλά πάνω απ’ όλα την επικοινωνιακή, στην «περιφανή νίκη» για το χρέος…
Φοβάμαι ότι το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο με αυτό των γερμανικών αποζημιώσεων που παραπέμφθηκαν στις καλένδες. Βεβαίως, και τα δύο αυτά ζητήματα είναι εξαιρετικά σοβαρά. Και οι γερμανικές αποζημιώσεις, εφόσον οι Γερμανοί υλοποιούσαν τις υποσχέσεις τους, θα αποτελούσαν «ένεση» για την οικονομία, και η ελάφρυνση του χρέους, εάν ήταν πραγματική και γενναία, θα ανακούφιζε την Ελλάδα και τους πολίτες.
Για να ομιλούμε επί πραγματικών και όχι κατά φαντασία γεγονότων, και για να είμαστε ρεαλιστές στο θέμα του χρέους, πρέπει κάποτε να αποδεχθούμε ότι καμία χώρα-μέλος της Ευρωζώνης δεν πρόκειται να μας χαρίσει μέρος των δανεικών τους. Μου έλεγε πρώην στέλεχος του ΔΝΤ ότι τουλάχιστον τέσσερις από τις 19 χώρες της Ευρωζώνης έχουν δανειστεί οι ίδιες για να… δανείσουν την Ελλάδα. Και οι δικοί τους δανειστές τούς έχουν επιβάλει μεγαλύτερο επιτόκιο από αυτό με το οποίο δάνεισαν τη χώρα μας…
Ως κατάληξη, εκφράζω βάσιμο φόβο ότι και αυτή η Σύνοδος του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας θα φύγει χωρίς να δρομολογηθεί επίλυση της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα. Για όσο διάστημα οι δικοί μας πολιτικοί ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός της οικονομίας, οι δανειστές θα αδιαφορούν…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.mignatiou.com
