Η Ελλάδα στον αναπνευστήρα, η ΕΕ σε τρικυμία: Έχει η Ελλάδα τους πολιτικούς που της αξίζουν;
Αυτό που με θυμώνει περισσότερο σε ό,τι αφορά το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι τούτη η απάθεια που διακρίνει κάθε ενέργειά τους. Με εκνευρίζει αυτός ο εφησυχασμός ως να είναι όλα «όμορφα και ωραία» στην Ελλάδα, ενώ η πραγματικότητα είναι άλλη.
Είναι αυτή που ζουν καθημερινά οι πολίτες, οι οποίοι έχουν χάσει κάθε ελπίδα, καθώς το μέλλον είναι μόνο ζοφερό. Φως στο τούνελ δεν υπάρχει, και πολύ φοβάμαι πως ενώ αποφύγαμε έναν «νέο Ιούλιο», σύντομα θα ομιλούμε για «μαύρο» Σεπτέμβριο. Η επόμενη αξιολόγηση θα είναι κόλαση και βεβαίως δεν κινδυνολογώ, όπως θα ισχυριστούν μερικοί ανεγκέφαλοι σύντροφοι, διότι ήδη οι δανειστές διαρρέουν τις διαφωνίες τους και έχουν κάνει γνωστό στον κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο ότι ετοιμάζονται για καβγά.
Οι δανειστές, οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ ελέγχουν πλήρως την οικονομική ζωή του τόπου. Και δεν θα ήταν υπερβολή αν υποστήριζα πως έλεγχο ασκούν και στα πολιτικά δρώμενα. Για την ώρα είναι ευχαριστημένοι με τον πρωθυπουργό, ο οποίος περνά αγόγγυστα τα νομοσχέδια που του παρουσιάζουν έτοιμα – για να μην κουράζονται τα κυβερνητικά επιτελεία. Το πρόβλημα θα υπάρξει στο θέμα της εφαρμογής. Διότι η παρούσα κυβέρνηση δίνει τη μάχη για να ψηφιστούν τα μέτρα, αλλά «πάσχει» στο θέμα της υλοποίησης. Και εκεί είναι που ο Αλέξης Τσίπρας θα τα χαλάσει με τους δανειστές. Εκτός, βέβαια, εάν μεταμορφωθεί εντελώς και ικανοποιήσει, και σ’ αυτόν τον τομέα, τους λεγόμενους θεσμούς.
Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή, και δεν βοηθά την Ελλάδα, ούτε η αναταραχή που παρατηρείται σε όλη την Ευρώπη. Είναι μία ήπειρος σε τρικυμία. Το Brexit είναι ένα γεγονός, η Ισπανία και η Πορτογαλία εισέρχονται σε νέα φάση κρίσης και η Κομισιόν τις προειδοποιεί με επιπτώσεις και η Ιταλία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα με τις τράπεζές της. Την ίδια στιγμή, αν η Γερμανία δεν τιθασεύσει τα τεράστια ελλείμματα της Deutsche Bank, θα επηρεαστούν όλες οι χώρες της Ευρώπης.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι «αυτό που ονειρευτήκαμε», δεν είναι η ένωση της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που ελπίζαμε. Για να είμαι απόλυτα ακριβής, είναι ένα μάτσο γραφειοκράτες, που φέρονται και αντιδημοκρατικά στις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, οι δικοί μας πολιτικοί όχι μόνο δεν έχουν «σχέδιο Β»… Δεν έχουν κανένα σχέδιο. Μάλλον το μόνο σχέδιό τους είναι πώς να συνεχίσουν να λυμαίνονται την εξουσία. Η μοναδική συνεισφορά τους προς τους πολίτες είναι η «διασκέδαση» που προσφέρουν με τους σικέ καβγάδες τους στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Δυστυχώς δεν έχουμε τους πολιτικούς που απαιτούν οι περιστάσεις, δεν έχουμε ούτε έναν που θα μπορούσε να σηκώσει τη χώρα στους ώμους του και να τη σώσει… Και αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο έχω χάσει την αισιοδοξία μου. Η χώρα βρίσκεται στον αναπνευστήρα. Ας ευχηθούμε ότι η απόγνωση που καταλαμβάνει τον Ταγίπ Ερντογάν δεν θα ξεσπάσει προς τα μέρη μας… Διότι δεν έχουμε την παραμικρή δυνατότητα να τον αντιμετωπίσουμε.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.mignatiou.com
