Εκδηλώνονται σιγά σιγά τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Βγήκαν στη γύρα και εκφράζουν, με κομψό για την ώρα τρόπο, τη δυσφορία τους επειδή, όπως λένε, οι θεσμοί και ειδικότερα οι Ευρωπαίοι βοηθούν την ελληνική κυβέρνηση, ενώ θα έπρεπε, κατά τη γνώμη τους, να την πιέζουν, να είναι αυστηροί και τόσο επιθετικοί όσο είναι η αξιωματική αντιπολίτευση στην κρίση της για τις ολέθριες επιλογές και τις εγκληματικές παραλείψεις του «καθεστώτος Τσίπρα».
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους εκπροσώπους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που δεν είδαν με καλό μάτι ούτε τις δηλώσεις του επικεφαλής των σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο, Πιτέλα, ούτε τη γενναιοδωρία του σοσιαλιστή υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, Σαπέν, ο οποίος είχε το… θράσος να πει ότι «ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την εντιμότητα και την ειλικρίνεια της ελληνικής κυβέρνησης».
Η στήριξη που προσφέρουν και οι συντηρητικοί (ακόμη και από τον Σόιμπλε ξεφεύγει πού και πού μια καλή κουβέντα) και οι σοσιαλδημοκράτες (ο Γκάμπριελ και ο Σουλτς, που ήταν στα κεραμίδια στην προηγούμενη φάση, σήμερα είναι οι καλύτεροι συνήγοροι του Ελληνα πρωθυπουργού) ακυρώνει τη ρητορική της αντιπολίτευσης ότι η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για τη χώρα επειδή είναι απομονωμένη στην Ευρώπη και υπονομεύει τη στρατηγική επιδίωξή της για πτώση του Τσίπρα (με εκλογές, όπως ζητάει η Ν.Δ., ή με κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης, όπως προτείνει η Δημοκρατική Συμπαράταξη).
Αν η συμφωνία προχωρήσει χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις (κάτι πάντως που δεν πρέπει να αποκλειστεί, αν θυμηθούμε τι συνέβη αρκετές φορές στο παρελθόν όταν οι δανειστές την τελευταία στιγμή μετακινήθηκαν σε πιο σκληρές θέσεις) και αν η κοινοβουλευτική πλειοψηφία παραμείνει συμπαγής, τότε τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να αναθεωρήσουν τη γραμμή τους.
Τα αιτήματα για πρόωρες εκλογές ή για άλλη κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή θα χλομιάσουν και η επιμονή θα αποκαλύπτει αμηχανία. Ο κίνδυνος για την κυβέρνηση θα προέλθει είτε από μια κοινωνική έκρηξη, εξέλιξη όμως που δεν θα βοηθήσει ένα κόμμα εξουσίας που αποστρέφεται τις «πεζοδρομιακές διαδικασίες» τις οποίες δεν μπορεί να διαχειριστεί, είτε από την αστοχία του προγράμματος.
Γιατί στην περίπτωση που υπάρξουν σημαντικές αποκλίσεις ως προς τα συμφωνηθέντα, οι δανειστές θα ισχυριστούν ότι δεν φταίει το σχέδιο αλλά αυτοί που ανέλαβαν να το εκτελέσουν και έτσι η κυβέρνηση θα κληθεί να λάβει αμέσως μέτρα που αναγκαστικά θα πλήξουν μισθωτούς, συνταξιούχους και δημόσιους υπαλλήλους, δηλαδή τις κοινωνικές ομάδες που σε μεγάλο βαθμό συγκροτούν το ακροατήριό της.
Ανάγωγα
Η οργανωτική επιτροπή που προετοιμάζει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (άγνωστο πότε θα γίνει) καλό είναι να προσέξει το τελετουργικό του συνεδρίου του κυβερνητικού κόμματος της Βόρειας Κορέας.
Μπορεί να προκαλέσει το… αυθόρμητο πάθος και τον… γνήσιο ενθουσιασμό των χιλιάδων συνέδρων και να επιβάλει νεκρική σιγή την ώρα που θα μιλάει ο αρχηγός; Μεγάλο το στοίχημα. Αφού όμως υπάρχουν οι βάσιμες κατηγορίες της αντιπολίτευσης ότι ο Τσίπρας συμπεριφέρεται σαν τον Κιμ και ο ΣΥΡΙΖΑ χτίζει μοντέλο Βόρειας Κορέας, ας αντιγράψει η Κουμουνδούρου και το σκηνικό για να δέσει το αυγολέμονο.
