Δεν έπεσα από τα σύννεφα με όσα συνέβησαν στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ. Η στοιχειώδης γνώση της ιστορίας της οργάνωσης δείχνει ότι στις διαδικασίες της καθρεφτίζονται πάντα οι έριδες των μεγάλων στο κόμμα. Πιστοποιεί, επίσης, την αντίληψη της εκάστοτε ηγεσίας για την εσωκομματική δημοκρατία. Αρκεί να θυμηθεί κανείς το πώς έγινε το 1984, επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η αλλαγή της σκυτάλης από τον Βασίλη Μιχαλολιάκο στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Επεισοδιακά!
Ολα όσα συνέβησαν λοιπόν στη Θεσσαλονίκη -ακατανόητα στους μη μυημένους- έχουν τη σημασία τους, στον βαθμό που έχει σημασία να συνεχίσει η Ν.Δ. Να έχει την παρούσα μορφή. Στη πραγματικότητα, αυτό που καταγράφηκε στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ είναι η διάλυση της ευκαιριακής συμμαχίας που οδήγησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ. Σύνεδροι που ανήκουν στην επιρροή των Απόστολου Τζιτζικώστα, Ανδρέα Παπαμιμίκου, Αδωνη Γεωργιάδη επαναστάτησαν κατά των μεθοδεύσεων της ηγεσίας, η οποία θέλησε να ελέγξει το συνέδριο με παρασκηνιακές συμφωνίες. Η πληροφορία είναι συγκεκριμένη: Την περασμένη εβδομάδα κλήθηκε ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Βασίλης Γεωργιάδης στο γραφείο στενότατου συνεργάτη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, παρουσία τεσσάρων άλλων, προειδοποιήθηκε: «Ή θα μας δώσεις το 30% των συνέδρων ή δεν θα ψηφίσουν τα μέλη της ΟΝΝΕΔ για την εκλογή προέδρων νομαρχιακών επιτροπών».
Το συμβάν υπήρξε το αποκορύφωμα πολλών άλλων τέτοιων (κορυφαίο, η αλλοίωση του αριθμού των συνέδρων της Ν.Δ. με αυθαίρετη αύξηση των συνέδρων Λεκανοπεδίου) και σχεδόν έπεισε τους πρόσφατους συμμάχους Μητσοτάκη (Τζιτζικώστας, Παπαμιμίκος, Αδωνις) ότι εφεξής δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένοι. Η αίσθησή τους ότι το κόμμα διοικείται διά της επιβολής και όχι διά της συνεννόησης τους οδήγησε σε αφανή μετωπική σύγκρουση με τον πρόεδρο της Ν.Δ. Παλιό κομματικό στέλεχος με πείρα συνεδρίων μού έλεγε πρόσφατα ότι κατανοεί απολύτως τη διάθεση της ηγεσίας να ελέγξει το συνέδριο – όλοι οι αρχηγοί το ίδιο έκαναν.
«Η διαφορά με το παρελθόν, όμως, είναι ότι εκείνοι το επιχειρούσαν με την πειθώ στις κάλπες, όχι με το στανιό πριν ανοίξουν οι κάλπες». Δεδομένων της αντίληψης που έχει ο Κυριάκος για το κόμμα, αλλά και της γενικότερης ιδιοσυγκρασίας του -είναι πολιτικός της ρήξης-, ρισκάρω την εκτίμηση ότι θα συγκρουστεί μετωπικά στο συνέδριο με τους πρόσφατους συμμάχους του. Είναι η πρώτη δοκιμασία της εξουσίας του και, αν δεν νικήσει, η αρχηγία του θα υπονομευθεί. Και θα συγκρουστεί και θα νικήσει. Ωστόσο, δεν γνωρίζω ποια σημασία μπορεί να έχει μια τέτοια νίκη, όταν το μεταπολιτευτικό κομματικό φαινόμενο είναι σε αποδρομή στην πατρίδα μας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.dimokratianews.gr
