Για λίγα πράγματα αισθάνομαι τυχερός στη ζωή μου. Ανάμεσα σε αυτά είναι μια συγκυρία που με πήγε τον Ιούνιο του 1987 στο Βερολίνο. Με φιλοξένησαν δύο φίλοι στο Kreuzberg. Θυμάμαι ακόμα την αναστάτωση που επικρατούσε τότε στην πόλη. Όλοι περίμεναν τη συναυλία του Bowie στο Τείχος, το περίφημο “Concert for Berlin”. Ο Λευκός Πρίγκηπας επέστρεφε στην πόλη του για να τραγουδήσει το Heroes.
Ο Bowie έφτασε στην πόλη στο τέλος του ’76 εν μέρει για να αντιμετωπίσει τον εθισμό του στα ναρκωτικά. Μέχρι το ’79 κυκλοφορεί τρεις δίσκους, τους γνωστούς ως “Τρίπτυχο του Βερολίνου”:Low, Heroes και Lodger. Ο Iggy Pop, με ανάλογες εξαρτήσεις και δαίμονες, φτάνει και αυτός στην πόλη και μοιράζεται το διαμέρισμα με τον Bowie, ενώ συνεργάζονται για τα δύο σόλο άλμπουμ του Pop The idiot και Lust for Life.
Είχα ήδη τότε λιώσει τα τρία βερολινέζικα άλμπουμ του και αισθάνθηκα ευλογημένος που έτυχε εκείνες τις μέρες να βρίσκομαι στο Βερολίνο. Όποιος είχε την τύχη να γνωρίσει το Kreuzberg στα χρόνια του Τείχους καταλαβαίνει τι συμβόλιζε, τι εκπροσωπούσε και τι σήμαινε ο Bowie για τους χιλιάδες κατοίκους αυτής της πολύχρωμης και ιδιότροπης συνοικίας του Βερολίνου. Οι χιλιάδες κόκκοι της αστρόσκονης που είχε σκορπίσει ο Ziggy ήταν εκεί. Και πολλοί ακόμη από την άλλη πλευρά του Τείχους. Όσο πιο κοντά μπορούσαν να πλησιάσουν. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας ο Bowie ζητούσε από το κοινό να σωπάσει για να ακουστούν οι φωνές των Βερολινέζων της άλλης πλευράς.
Το ίδιο πρωινό είχα περάσει το περίφημο Checkpoint Charlie με τρίωρη άδεια επίσκεψης στο Ανατολικό Βερολίνο για να ικανοποιήσω μια νεανική περιέργεια. Χωρίς να γνωρίζω λέξη γερμανικά, είχα καταλάβει πως και σ’ αυτή την πλευρά της πόλης επικρατούσε αναστάτωση με αφορμή τη βραδινή συναυλία. Απ’ ό,τι μου είχαν εξηγήσει, η κυβέρνηση Χόνεκερ είχε χαρακτηρίσει την εκδήλωση ως επιθετική προπαγάνδα της Δύσης και καλούσε τους κατοίκους της πόλης να αποφύγουν τους δρόμους που βρίσκονταν κοντά στο Τείχος καταγγέλλοντας τον Bowie ως ηθικά διαβρωμένο παράγωγο του καπιταλισμού. Όπως έγραψαν τότε οι εφημερίδες, περίπου 2.000 νεαροί Ανατολικογερμανοί είχαν αγνοήσει τις συστάσεις της αστυνομίας και είχαν πλησιάσει όσο μπορούσαν το Τείχος. Ήταν ένα συναυλιακό τριήμερο μπροστά στο Reichstag. Είχαν εμφανισθεί ακόμα ο Phil Collins με τους Genesis και οι Eurythmics της Annie Lennox. Τίποτα, όμως, δεν μπορούσε να συγκριθεί με την επιστροφή του Ziggy στη διχασμένη πόλη των σκοτεινών του αγγέλων.
Χθες το υπουργείο Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Γερμανίας, με αφορμή τον θάνατο του David Bowie, τον ευχαρίστησε για εκείνη τη συναυλία υποστηρίζοντας πως με την εμφάνισή του αυτή συνέβαλε και αυτός στην πτώση του Τείχους. Ο ίδιος σε κάποια συνέντευξή του είχε πει πως το Βερολίνο τού μοιάζει. Διχασμένο, μελαγχολικό και μονίμως σε κατάσταση κυοφορίας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.avgi.gr
