Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες, λέει ο λαός. Με τη λαϊκή αυτή ρήση θα μπορούσε να περιγράψει κανείς την κατάσταση στην Ευρώπη, όπως διαμορφώνεται μετά και το πρόσφατο τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι.
Το λάθος που διέπραξαν οι ηγέτες της να ταυτίσουν την εξωτερική της πολιτική με αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τη σημερινή κατάσταση. Δεν χρειάζεται να διαθέτει κάποιος ιδιαίτερες γνώσεις διεθνών σχέσεων, για να αντιληφθεί, ότι τα συμφέροντα της Ευρώπης δεν ταυτίζονται πάντα με αυτά της Αμερικής. H Αμερική είναι μια χώρα με διαφορετικά γεωγραφικά σύνορα, διαφορετική κουλτούρα και διαφορετικές οικονομικές και στρατιωτικές δυνατότητες σε σχέση με την Ευρώπη.
Η έλλειψη ενός ενιαίου ευρωπαϊκού αμυντικού μηχανισμού οδήγησε στην πλήρη εξάρτηση της από το ΝΑΤΟ, εμπλέκοντας την σε μια σειρά συρράξεων υψηλού οικονομικού κόστους και πολιτικού ρίσκου, με περιορισμένα ή και καθόλου οφέλη. Οι επιλογές αυτές έθεσαν σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών της και επιβάρυναν σημαντικά τους εθνικούς προϋπολογισμούς. Το χειρότερο όμως όλων είναι, ότι δημιούργησαν νέες ασύμμετρες απειλές, τις οποίες καλείται σήμερα να διαχειριστεί.
Οι συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό και για την σημερινή οικονομική κρίση, καθώς στέρησαν σημαντικούς πόρους από τις κοινωνίες. Τα κοινωνικά προβλήματα αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, με τη σειρά τους, δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για τη διάδοση ακραίων θέσεων και ιδεολογιών σε χώρες, όπως η Γαλλία με τις γνωστές συνέπειες. Το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι ένα ακόμα απότοκο αυτής της πολιτικής, οι συνέπειες του οποίου, δεν έχουν ακόμα φανεί πλήρως… Οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες εθελοτυφλούν μπροστά στο γεγονός, ότι τα ευρωπαϊκά σύνορα είναι εκτεταμένα, και εύκολα προσπελάσιμα από τους τρομοκράτες, καθώς οι χώρες του νότου, βασικές πύλες εισόδου των προσφυγικών ροών, δεν διαθέτουν τα αναγκαία μέσα για την ανάσχεση τους.
Το ότι η Ευρώπη βρέθηκε για άλλη μια φορά απροετοίμαστη, μπροστά σε ένα πρόβλημα το μέγεθος του οποίου, μάλλον δεν έχει αντιληφθεί πλήρως, είναι εμφανές στις δηλώσεις πολλών ευρωπαίων ηγετών, που με περισσή βία έσπευσαν να κηρύξουν τον πόλεμο κατά των τρομοκρατών. Είναι τουλάχιστον ουτοπικό να πιστεύει κανείς, ότι στη συγκεκριμένη οικονομικοπολιτική συγκυρία και με τα μέσα που διαθέτει η Ευρώπη, μπορεί μόνη της να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο πρόβλημα.
Απομένει να φανεί αν τη στιγμή που η Ευρώπη ζει τη δική της 11η Σεπτεμβρίου η Αμερική θα σταθεί στο πλευρό της, στηρίζοντας την έμπρακτα.
Διακινδυνεύοντας μια πρόβλεψη θα έλεγα, ότι στην παρούσα φάση, οι ΗΠΑ δεν θα διακινδυνεύσουν να εμπλακούν σε ένα εκτεταμένο πόλεμο για χάρη των ευρωπαίων συμμάχων τους, καθώς όπως όλα δείχνουν η μετατόπιση του προβλήματος σε ευρωπαϊκό έδαφος τις εξυπηρετεί από πολλές απόψεις. Κυρίως όμως τους δίνει χρόνο να ισχυροποιήσουν περαιτέρω την οικονομία τους.
Έστω και την ύστατη ώρα, οι ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να επιδείξουν σύνεση και ψυχραιμία, διαφορετικά τα χειρότερα έρχονται….
