Η απατηλή γοητεία των Ζαππείων

Δηλαδή, για να καταλάβουμε… Η Νέα Δημοκρατία, που το 2010 δεν ψήφισε το πρώτο μνημόνιο αλλά ψήφιζε τους εφαρμοστικούς νόμους, τώρα αφού ψήφισε το τρίτο μνημόνιο δεν θα ψηφίζει τους εφαρμοστικούς νόμους; Η φιλολογία που αναπτύσσεται από στελέχη της Ν.Δ. περί επιλεκτικής υπερψήφισης των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου βασίζεται στην παλιά λογική τού «πάρε τα λεφτά και τρέχα». Ψηφίζουμε το μνημόνιο διότι χρειαζόμαστε τα λεφτά και μετά το ξηλώνουμε διάταξη, διάταξη· ή ως αντιπολίτευση υπερψηφίζουμε τις διατάξεις που δεν έχουν πολιτικό κόστος. Μόνο που έτσι δεν κάνουμε προκοπή· απλώς το πολιτικό σύστημα θα ανακυκλώσει τις παθογένειες του παρελθόντος.

Βεβαίως το πρόγραμμα που διαπραγματεύτηκε και έφερε στη χώρα ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι βαρύ. Εγινε βαρύτερο λόγω της αδράνειας που επέδειξε κατά το καταστροφικό επτάμηνο της διαπραγμάτευσης με τα πουκάμισα έξω. Αυτό πρέπει να το επισημαίνει η Ν.Δ. διαρκώς και για εκπαιδευτικούς λόγους. Πρέπει να κατανοήσει ο ελληνικός λαός ότι με πρόχειρες μαγκιές η χώρα δεν προχωρά, αλλά οπισθοδρομεί, ότι τα μεγάλα συνθήματα χωρίς πολλή δουλειά στο τέλος πληρώνονται στο γκισέ της εφορίας. Αλλά ταυτοχρόνως πρέπει να τιμήσει και την ψήφο της, που -και μπράβο της- για εθνικούς λόγους άθροισε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στον βαθμό που διαφωνεί με κάποια μέτρα, πρέπει να προτείνει ισοδύναμα. Οχι τα γενικά κι αόριστα, π.χ. «καταπολέμηση φοροδιαφυγής», που πουλούσαμε στους «κουτόφραγκους», αλλά κοστολογημένα μέχρις ευρώ.

Η επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας στο Ζάππειο θα είναι καταστροφική. Μην ξεχνάμε ότι με τα «μαϊμού» ισοδύναμα που πρότεινε ο κ. Αντώνης Σαμαράς, κατά τη διάρκεια εκείνης της θλιβερής διετίας, χάθηκε το σημαντικότερο πλεονέκτημα άλλων χωρών που μπήκαν και βγήκαν γρήγορα από το μνημόνιο: η εθνική συναίνεση· όχι στο πρόγραμμα αλλά στη λογική. Η δημιουργική λογιστική που χρησιμοποίησε η Ν.Δ. -αυτή που θα μηδένιζε το έλλειμμα, χωρίς θυσίες, σε δύο χρόνια- νομιμοποίησε επί της ουσίας όλη την παλαβομάρα που διακινούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα Ζάππεια έβαλαν την αστική βούλα στους τυχοδιωκτισμούς του κ. Τσίπρα· κατά κάποιον τρόπο τού άνοιξαν την πόρτα να γίνει τελικώς πρωθυπουργός.

Συνεπώς οι τσάμπα μαγκιές που ακούγονται στα τηλεπαραθύρια «ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε τα μέτρα και ο ΣΥΡΙΖΑ να τα ψηφίσει» είναι πολλαπλώς επιζήμιες. Βεβαίως και η Κ.Ο. του κυβερνώντος κόμματος έχει καθήκον να ψηφίσει όλους τους εφαρμοστικούς νόμους· εδώ κάναμε κοτζάμ εκλογές για να απαλλαγεί ο κ. Τσίπρας από τους αντιμνημονιακούς που θα υπονόμευαν στη Βουλή την εφαρμογή του προγράμματος. Ομως και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν ευθύνη να ξεπεράσουν τον παλιό τους εαυτό, να δείξουν ότι κάτι διαφορετικό γίνεται στην Ελλάδα, ότι για πρώτη φορά τα τελευταία πέντε χρόνια αλλάζουμε για να μη βουλιάξουμε.

Σε ό,τι δε αφορά την αντιπολιτευτική θέρμη, ας μη βιάζονται τα στελέχη της Ν.Δ. Δεν προλαβαίνουν να την εκτονώνουν. Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έχει πληθώρα μπουμπουκιών, που σίγουρα θα τα κάνουν ρόιδο. Τα στελέχη της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού θα χρειαστούν όλη την ενέργεια για να επισημαίνουν τα πολλά λάθη και παραλείψεις που θα κάνουν οι υπουργοί της δεύτερης φοράς. Μην τη σπαταλήσουν και πάλι σε αδιέξοδους αντιμνημονιακούς ανταρτοπολέμους…

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.kathimerini.gr