«Η κρίση, οι διαπραγματεύσεις για το νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα έδειξαν ότι η νομισματική ένωση δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται με τον ίδιο τρόπο» (Εμανουέλ Μακρόν, υπουργός Οικονομίας της Γαλλίας). Αποστομωτική απάντηση σε όσους στην Ελλάδα υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν διαπραγματεύθηκε, ότι επί εφτά μήνες κορόιδευε τους Ελληνες και εκνεύριζε τους εταίρους με τις καθυστερήσεις, τις παλινωδίες και τις διαλέξεις του Βαρουφάκη και ότι επί της ουσίας δεν προκάλεσε ούτε αμυχή στο οικοδόμημα της ευρωζώνης, αφού στο τέλος υπέκυψε στις απαιτήσεις των δανειστών.
Απάντηση επίσης και σε κείνους τους ευρωπαίους γραφειοκράτες που κραδαίνουν τη συμφωνία με την Ελλάδα για να τρομάξουν τους επίδοξους μιμητές του ΣΥΡΙΖΑ σε άλλες χώρες, λέγοντας τους «κοιτάχτε τι θα πάθετε αν βάλετε στο μυαλό σας βέβηλες σκέψεις».
Ωστόσο, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει (σίγουρα δεν αρέσει) και στους εδώ και στους έξω, η συζήτηση για το μέλλον της ευρωζώνης έχει ανοίξει και η στρατηγική της λιτότητας καθώς και το μοντέλο λειτουργίας της ευρωζώνης αμφισβητούνται. Κι αυτό οφείλεται στην αποκοτιά ενός μικρού και ατίθασου εταίρου, που μπορεί να ηττήθηκε σε μια άνιση μάχη, αλλά ταρακούνησε το σύστημα και δημιούργησε ρωγμές στον μέχρι χτές άτρωτο μύθο του.
Ο Γάλλος υπουργός, όμως, δεν περιορίζεται στις διαπιστώσεις, προχωρά ένα βήμα παραπέρα και προειδοποιεί: «Αν τα κράτη-μέλη δεν είναι έτοιμα να δεχθούν ένα είδος μεταφοράς χρημάτων στο εσωτερικό της ευρωζώνης, μπορούμε να ξεχάσουμε το ευρώ και την ευρωζώνη». Κάτι τέτοια ξεφούρνιζε και ο Βαρουφάκης και τον έπαιρναν «στο ψιλό» στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Τώρα δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο, γιατί ο Μακρόν εκπροσωπεί μια μεγάλη χώρα και λέει πράγματα που συμμερίζονται πια πολλοί στην Ευρώπη. Βεβαίως, ούτε αυτός ούτε και κανένας άλλος γνωρίζουν αν στις παρούσες συνθήκες και με τους υπάρχοντες συσχετισμούς είναι μεταρρυθμίσιμη η ευρωζώνη γιατί, όπως σημειώνει ο Μακρόν, η χώρα που αντιστέκεται σε κάθε αλλαγή που έχει άρωμα ανατροπής είναι η Γερμανία, δηλαδή ο κυρίαρχος παίκτης.
Επηρεάζουν οι διεργασίες στην Ευρώπη την προεκλογική Ελλάδα; Θα έπρεπε, γιατί το μείζον ερώτημα είναι «Ποια Ελλάδα σε ποια Ευρώπη;». Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει κανένα λόγο να ασχοληθεί, αφού, όπως φάνηκε από τη στάση της την περίοδο που βρισκόταν στην εξουσία, ακολουθεί τυφλά τη γραμμή του Βερολίνου. Για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως, που έκανε σημαία του τον αγώνα για μια διαφορετική Ευρώπη, πιο δημοκρατική, πιο δίκαιη και με περισσότερη αλληλεγγύη, είναι καθήκον του η ανάδειξη του ζητήματος.
Ανάγωγα:
Αν νομίζεις ότι όλοι σε κυνηγούν, αν πιστεύεις ότι οι πάντες συνωμοτούν εναντίον σου, αν ανακαλύπτεις παντού σκευωρίες σκοτεινών κύκλων για να σε εξοντώσουν, αν θεωρείς ότι όσοι σου κάνουν κριτική είναι διαπλεκόμενοι, δεν αφήνεις κανένα περιθώριο για σοβαρή συζήτηση, ακόμη και στις περιπτώσεις που το δίκιο σου είναι βουνό.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.efsyn.gr
