Στο νησί του πειρατή…

του Κλέαρχου Παπαγεωργίου

Επιτέλους έφθασε φέτος το καλοκαίρι αυτή η πολυπόθητη στιγμή: να επισκεφθώ κι εγώ την Πάρο, τον τρίτο δημοφιλέστερο κυκλαδίτικο προορισμό, μετά τη Σαντορίνη και τη Μύκονο. Αυτό που μας έλεγαν οι ταξιτζήδες και οι ντόπιοι του νησιού είναι ότι, φέτος γίνεται το αδιαχώρητο, τόσο από Έλληνες, όσο και από ξένους, κάτι που διαπιστώσαμε κι εμείς περπατώντας στα γραφικά σοκάκια της όμορφης Νάουσσας. Το πρωί κολυμπούσαμε στα ρηχά νερά της ξακουστής παραλίας «Κολυμπήθρες» και στα δροσερά μπλε νερά στην παραλία του Αη-Γιάννη. Τα βράδια τρώγαμε εξαιρετικά στα εστιατόρια της Νάουσας.

Αξίζει να αναφέρουμε το εστιατόριο Barbarossa, δικαιολογημένα το πιο φημισμένο της Πάρου, στο οποίο δοκιμάσαμε την άπαιχτη σαλάτα με ρόκα, σύκο, βαλσάμικο, κάσιους και κουκουνάρι, πατατίνες με γιαούρτι, τηγανητά κολοκυθάκια, γόνο καλαμαράκι, γαριδοπιτάκια με ανανά και τα αχτύπητα πιάτα: σολωμός με σάλτσα πορτοκαλιού και μπρόκολο και ριζότο με κολοκύθα, γαρίδες και μασκαρπόνε. Για γλυκό επιλέξαμε ένα απίθανο μιλφέιγ! Επίσης, στο εστιατόριο Mario, όπου πριν στεγαζόταν ο «Παπαδάκης», φάγαμε μία ωραία ελληνική σαλάτα με κρίταμο, ροδέλες καλαμαριού με πέστο βασιλικού και ταραμά, πατατοσαλάτα με γαύρο, σουβλάκια γαρίδας με σάλτσα αγριοράπανου και κριθαράκι με θαλασσινά και σαφράν. Για ποτό, επιλέξαμε το μπαρ «Σαν φως», συνοδεία apple martini δίπλα στο λιμάνι και θέα απέναντι το εστιατόριο Barbarossa με το εκκλησάκι και την ελιά.

Από χωριά, επισκεφθήκαμε την όμορφη Μάρπησσα, όπου φάγαμε στην «Ταβέρνα της Χαρούλας», ταβέρνα την οποία επιλέγουν πολλοί διάσημοι, μεταξύ των οποίων και η Μόνικα Μπελούτσι!!! Τα προιόντα είναι όλα δικής τους παραγωγής – όταν λέμε όλα εννοούμε όλα εκτός από το ψωμί και το παγωτό – και μάλιστα είχε διαδοθεί πως αυτό είναι ψέμα. Έτσι μία φορά, η ίδια η κυρία Χαρούλα, πήγε δύο δημοιογράφους στο τεράστιο κτήμα της και διαπίστωσαν πως πράγματι είχαν δικά τους κατσίκια, κουνέλια, ζαρζαβατικά κ.ά.

Εκείνη την περίοδο που επισκεφθήκαμε το νησί (22-23-24 Αυγούστου), πραγματοποιήθηκαν στο χωριό οι «Διαδρομές στη Μάρπησσα», ένα τριήμερο, πολιτιστικό, βιωματικό φεστιβάλ με κεντρική ιδέα τη δημιουργία θεματικών διαδρομών μέσα στον παραδοσιακό οικισμό της Μάρπησσας. Το φεστιβάλ έλαβε χώρα για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 2010 από ιδιωτική πρωτοβουλία και έκτοτε έχει γίνει θεσμός. Η εθελοντική ομάδα διοργάνωσης σχεδιάζει βιωματικές, εκπαιδευτικές και καλλιτεχνικές δράσεις, όπως αναβίωση παραδοιακών παιχνιδιών, εργαστήρια, εικαστικές εκθέσεις, διαλέξεις, συναυλίες, ξεναγήσεις, πεζοπορίες στη φύση, καθαρισμό παραλιών, ανάδειξη της τοπικής παραδοσιακής μουσικής, διήγηση παραμυθιού, θέατρο, παιχνίδια οικισμού. Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η έκθεση ομαδικής φωτογράφισης Μαρπησσέων. Η ιδέα προήλθε από μία ομαδική φωτογράφιση των ανδρών του χωριού, η οποία είχε γίνει στις αρχές του 20^ου αιώνα. Έτσι μαζεύτηκαν όλοι οι Μαρπησσαίοι και έβγαλαν μία ομαδική φωτογραφία, θέλοντας να αφήσουν και εκείνοι το αποτύπωμά τους στο χρόνο, αποπκτώντας τη δική τους ομαδική φωτογραφία.

Μετά την έκθεση φωτογραφίας, η οποία παρουσιαζόταν σε έναν πολύ ωραίο χώρο δίπλα στην ταβέρνα της Χαρούλας, καταλήξαμε στο «σπίτι του Καπετάνιου», όπου μας περίμενε σπιτική βυσσινάδα. Πριν πάρουμε το πλοίο για τον Πειραιά, αναζητήσαμε το ζαχαροπλαστείο «Χανιώτης» στην Παροικιά, το καλύτερο της Πάρου, από το οποίο πήραμε υπέροχα αμυγδαλωτά και το παραδοσικό καρυδάτο.