“Βαμπίρ” θάφτηκαν με περίεργες τελετές κατά τη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα για να αντιμετωπιστεί το κακό και να αποτραπεί η επιστροφή τους από τον τάφο.
Αυτό, όμως, που αποκαλύπτουν οι μελέτες είναι ότι δεν επρόκειτο για τέρατα που ήθελαν να πίνουν αίμα, αλλά τα πρώτα θύματα της χολέρας που θεωρήθηκαν ύποπτα επειδή πέθαναν τόσο ξαφνικά.
Σε σκελετούς που ανακάλυψαν αρχαιολόγοι σε πολωνικό νεκροταφείο, στην πόλη Drawsko Pomorskie, είχαν τοποθετηθεί πέτρες και δρεπάνια στους λαιμούς τους.
Από τους 285 σκελετούς που ανακαλύφθηκαν από το 2008 έως το 2012, έξι από αυτούς (1 ενήλικος άντρας, 3 ενήλικες γυναίκες, 1 έφηβη κοπέλα, 1 παιδί) είχαν ταφεί με περίεργους τρόπους.
Αναλύοντας το οδοντικό σμάλτο από τα δόντια των έξι “βαμπίρ” ανακάλυψαν πως ήταν ντόπιοι και οι θάνατοί τους είχαν θεωρηθεί από τους κατοίκους της περιοχής περίεργοι για άλλους λόγους.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως οι ταφές τους ταιριάζουν χρονικά με την εποχή που η επιδημία της χολέρας ήταν διαδεδομένη στην ανατολική Ευρώπη.
“Οι άνθρωποι της μεταμεσαιωνικής περιόδου δεν καταλάβαιναν πώς διαδόθηκε η ασθένεια. Έτσι, αντί να υπάρχει μια επιστημονική εξήγηση για αυτές τις επιδημίες και τους θανάτους που προκάλεσαν, εξηγήθηκαν από το υπερφυσικό και στη συγκεκριμένη περίπτωση τα βαμπίρ”, σημειώνει ο επικεφαλής της έρευνας του πανεπιστημίου της νότιας Αλαμπάμα, Dr Lesley Gregoricka.
Πηγή: www.pathfinder.gr
