Κατασκευάστηκε η πρώτη παντοφοβική επιφάνεια στα χρονικά

Την πρώτη στα χρονικά “παντοφοβική επιφάνεια”, που μπορεί, δηλαδή, να απωθήσει από πάνω της οποιοδήποτε υγρό, ανεξαρτήτως της χημικής του σύστασης, δημιούργησαν Αμερικανοί ερευνητές.

Μία νέα επιφάνεια, η οποία είναι η πρώτη που συγκεντρώνει χαρακτηριστικά πραγματικής “παντοφοβικότητας”, δημιούργησαν ερευνητές της Σχολής Μηχανικής και Εφαρμοσμένων Επιστημών του UCLA, στο Λος Άντζελες, με επικεφαλής τον καθηγητή Τσανγκ-Τζιν Κιμ, όπως αναφέρουν με σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Science.

Μέχρι σήμερα, δεν είχε παρατηρηθεί κάτι αντίστοιχο, ούτε σε φυσικό, αλλά ούτε και σε τεχνητό αντικείμενο. Ό,τι πιο κοντινό ήταν τα επονομαζόμενα υδροφοβικά υλικά (δείτε το παρακάτω αρχείο gif), τα οποία, ως γνωστόν, έχουν την ιδιότητα να απωθούν τα υγρά, αντί να τα απορροφούν. Ωστόσο, τα υλικά αυτά δεν παρουσιάζουν αυτή την ιδιότητα με όλα τα υγρά.

ezgif.com-resize

Το παραπάνω δημιουργεί προβλήματα, καθώς, κατά κανόνα, τα υδροφοβικά υλικά αδυνατούν να απωθήσουν τα υγρά εκείνα που είναι βιομηχανικής χρήσης (για παράδειγμα, τα φθοριωμένα διαλυτικά που χρησιμοποιούνται στην ψύξη των ηλεκτρονικών συσκευών). Τα πειράματα της ομάδας του UCLA έδειξαν, όμως, ότι η νέα επιφάνεια απομακρύνει αποτελεσματικά όλα τα υγρά, συμπεριλαμβανομένων των διαλυτικών.

Στα συν της νέας επιφάνειας και το γεγονός ότι η παντοφοβικότητά της βασίζεται στην υφή ή τη δομή του υλικού (από το οποίο είναι κατασκευασμένη) σε επίπεδο νανοκλίμακας, και όχι στις χημικές του ιδιότητες. Αυτό, απλά, σημαίνει ότι η παντοφοβική επιφάνεια μπορεί να είναι κατασκευασμένη από, σχεδόν, κάθε υλικό – μέταλλο, γυαλί, πλαστικό κ.ά..

Επιπλέον, η παντοφοβική επιφάνεια που περιγράφουν οι ερευνητές παρουσιάζει μεγάλο πλεονέκτημα όσον αφορά την αντοχή της, επειδή, ακριβώς, η παντοφοβικότητά της βασίζεται στην υφή. Κάτι που σημαίνει ότι αντέχει τόσο στην υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία όσο και στις ακραίες θερμοκρασίες, χωρίς να επηρεάζει την απόδοσή της τυχόν αλλοίωση στα χημικά χαρακτηριστικά.

Η παντοφοβική επιφάνεια θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί:

  • στο εξωτερικό κτηρίων ή οχημάτων για προστασία από τη διάβρωση
  • σε βιοϊατρικές εφαρμογές στο εσωτερικό ενός οργανισμού (δεν διαβρώνεται ούτε από τα σωματικά υγρά): π.χ. για την προστασία ιατρικών εμφυτευμάτων
  • για την επιβράδυνση της διάβρωσης του εξοπλισμού σε εργοστάσια
  • για την παράταση της ζωής, με τον ίδιο τρόπο, σε αντικείμενα μεγέθους από ηλιακούς συλλέκτες έως μαγειρικά σκεύη

Οι ερευνητές έχουν καταθέσει σχετική εμπορική πατέντα, για να κατοχυρώσουν την εφεύρεσή τους.

 

Πηγή: http://www.pathfinder.gr/stories/4039532/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1/